De eerste keer dat ik het nummer hoorde, ging ik werkelijk helemaal uit mijn plaat: het is zo simpel en eenvoudig als het maar zijn kan, en toch heeft het alles in zich wat een liedje nodig heeft om onder je huid te kruipen: een onweerstaanbaar ritme en een vrolijk en aanstekelijk arrangement.

Dankzij Cumbia En Do Menor van Orquesta Lito Barrientos heb ik me een aantal jaren geleden al weer een tijdje verdiept in cumbia, deze van oorsprong Colombiaanse muziekstijl. Zwaar fascinerend en verslavend spul, hoor.

Daarbij stuitte ik ook op slowed down cumbia, tergend langzame cumbia maar niettemin ook zeer aanstekelijk en dankzij iemand als Toy Selecta erg populair geworden.

Aan het ontstaan van die slow cumbia, in de Mexicaanse stad Monterrey, zit een kostelijke anekdote vast.

Dat gebeurde namelijk per toeval, zag ik in een interessante documentaire bij Vice. Dat kwam door een oververhitte pick-up, waardoor singles in plaats van op 45 toeren op 33 toeren werden gedraaid.

Zo simpel kan het gaan.