Ze blijven lastig, spreekwoorden en gezegden. Een vergissing is zo gemaakt, een verhaspeling ligt altijd op de loer en zeker bij geimproviseerde publieke optredens is de kans op een verspreking groot.
Op de perstribune bij tal van politiek bijeenkomsten hoor je als journalist dan ook af en toe de meest rare spreekwoorden voorbij komen.
Eerst twee voorbeelden die me zijn bijgebleven.
Iemand die iets het toefje op de slagroom noemde. Dat zal er ongetwijfeld heel indrukwekkend uitzien. En iemand die wilde dat het adagium ‘gelijke narren, gelijke kappen’ zou worden gehanteerd, duidelijk op het verkeerde been gezet door Helmondse carnavalsvereniging de Narrenkappen.
Donderdagavond hoorde ik ook weer eens een hele mooie: u moet míj het euvel niet duiden. Daar werd ik toch wel even door op mijn verkeerde been gezet, hoor.
Weblog 