Month: April 2010

Sombere dag


Inmiddels schijnt het zonnetje af en toe weer, hier in het Helmondse stadshart. Maar net na de lunch zag het er erg somber uit.

Zo somber, dat sommige feestgangers teleurgesteld afdropen. Of was het gewoon kantoorpersoneel dat na een lunch in de stad op de terugweg was naar the office?

Tai Chi in Helmond


Van de regen in de drup, Koninginnedag 2010 hier in Helmond valt langzaam in het water. De in het oranje gehulde mensen – bezig aan een hamburger, een puntzak frites, een broodje knakworst – kijken steeds chagrijniger.

De leden van de plaatselijke Tai Chi-club laten zich door een beetje regen echter niet uit het veld slaan, ze gaan gewoon door met hun oefeningen – aanstekelijke oefeningen, kennelijk. Want sommige voorbijgangers doen mee.

Kruitdampen

Aan het einde van de dag beginnen de kruitdampen hier een beetje op te trekken: alle lintjes zijn verwerkt, de planning voor Koninginnedag en het weekend is nagenoeg rond en ook de krant van morgen is gevuld met aardig nieuws.

Laat de zon nog maar even schijnen, zou ik zeggen.

Klankbordgroep Centrum

Image posted by MobyPicture.com
– Posted using MobyPicture.com

Altijd gezellig, zo’n klankbordvergadering. En bijna altijd levert zo’n vergadering veel nieuws op.

De komende dagen daarom in de krant: ontwikkelingen in de Molenstraat, nieuws over de coffeeshop, de stand van zaken wat betreft de tunnel naar Suytkade en de bouwplannen van de Koninginnehof.

Om nog maar te zwijgen over het nieuws dat de klankbordvergaderingen met onmiddellijke ingang zijn afgeschaft.

Even tussendoor

Vandaag verhaal gemaakt over het starterscentrum voor bedrijven in de Heistraat, en gewerkt aan een opinieverhaal over het verschijnsel dat er in de politiek steeds vaker wethouders van buiten worden benoemd.

Of ik voor of tegen ben? Lees het zaterdag in de krant.

Nu bezig met de lintjesregen. Wie worden er morgen gedecoreerd? Voor velen een vraag, voor anderen een weet.

Twee minuten met Balkenende


Bezoeken van notabele politici verlopen meestal volgens een strak tijdsschema. Tijd voor spontane handelingen is er nauwelijks. Tussendoor even een korte vraag stellen aan zo’n notabele, is er dan ook vrijwel nooit bij. Of je moet het een beetje handig aanpakken en een beetje geluk hebben.

Toen premier Balkenende afgelopen donderdag Helmond bezocht, zag ik mijn kans schoon hem enkele korte vragen te stellen net nadat burgemeester Fons Jacobs de premier een kaasdoek cadeau had gedaan. Op de foto – van de hand van Jan van de Laar en terug te vinden op de website van de gemeente Helmond – is te zien hoe ik in de startblokken sta.

Koekje voor premier Balkenende


Minister-president Balkenende bracht vanochtend een bezoek aan Helmond. Burgemeester Fons Jacobs ontving de premier in het middeleeuws kasteel, in de fraaie anti-chambre.

Premier Balkenende dronk er een kopje koffie, samen met burgemeesters en wethouders van enkele Brabantse steden. Bij de koffie kreeg hij een speciaal koekje. Een Spelt speculaas, gemaakt van producten uit het Groene Woud bij Liempde. Geserveerd op een schotel met het gemeentewapen van Helmond.

Ameideflat

De Ameideflat.

Even een snel bericht tussen een afspraak en een – zakelijk – etentje in. Kwam vandaag op de fiets langs de Ameideflat, volgens mij nog steeds het hoogste gebouw van de stad.

Met de blauwe lucht op de achtergrond en de zon van de zijkant zag zelfs dit in aanzet lelijke gebouw er aardig genoeg uit voor een snapshot. Waarvan akte.

Binderseind

Net even wezen kijken op het Binderseind, hier in de stad. Daar staan wat panden op de nominatie om gesloopt te worden, weet ik dankzij het weblog van Peter Warmerdam, waaronder dit gebouw dat zich over het fietspad uitstrekt.

Waarom het gesloopt wordt, weet ik nog niet. Dat krijg ik nog te horen van het bevoegd gezag. Feit 1: het is een lelijk pand. Feit 2: het is een voor het Binderseind gezichtsbepalend pand.

Blinde muur in Helmond


De nieuwe Helmondse bieb oogt erg fraai. Maar ik hoor sommige mensen mopperen dat de zijkant van het gebouw aan de Watermolenwal een wel heel erg blinde muur is.

Daarom ben ik er net even wezen kijken. En ik moet zeggen: die mensen hebben gelijk.

Kleine troost: op termijn worden er aan die blinde muur tal van nieuwe gebouwen aangeplakt. Alleen kan dat nog wel eens een tijdje gaan duren.

Randy & Rainbows

Vanochtend in de auto kwam op de cd-speler ‘Denise’ van de Amerikaanse doowop-groep Randy & The Rainbows voorbij.

Al luisterend schoot me een reportage uit het TV-programma Top 2000 á Go-Go te binnen, van een paar jaar geleden, waarin de leden van die groep werden geinterviewd. Hoe de groep aan die naam kwamen, wilde de interviewer weten. Want niemand van hen heette toch Randy.

Op een dag kwamen ze de studio binnen, was het antwoord, en toen zei de producer: “Guys, now you’re called Randy & the Rainbows”.

Ik heb heel hard mee zitten zingen, vanochtend. Doobiedoo.

Belgische toestanden


Nederland is toch wel een land van keurig aangeharkte voortuintjes en goed onderhouden achtertuinen. We hebben alles goed geregeld in bestemmingsplannen. Iedereen weet wat mag en wat niet mag en bijna iedereen voelt aan wat not done is.

In België kijken ze heel wat minder nauw. Dat heeft tot gevolg dat de sociale omgangsvormen wat soepeler zijn, en je er minder lauwe gezeik aantreft.

Maar die souplesse heeft ook zijn keerzijde. Lopend door de uithoeken van de Ardennen komen we heel wat Belgische toestanden tegen, zoals uit deze foto mag blijken. Kennelijk is het óf het een, óf het ander.