Month: April 2014

Er zijn maar weinig boeken die zo veel indruk op me gemaakt hebben als 100 Jaar Eenzaamheid van Gabriel Garcia Marquez. Ik het in de loop der jaren dan ook vele malen herlezen, net zoals ik verschillende andere indrukwekkende boeken van Marquez nog regelmatig uit de boekenkast getrokken heb.

In de kranten van vanochtend is zijn werk uitgebreid beschreven en bezongen. Daar kan ik niets meer aan toevoegen. Behalve dan dat ook ik van zijn werk met volle teugen genoten heb.

Halverwege de jaren negentig was ik in Helmond politiek verslaggever van het Eindhovens Dagblad. Een turbulente periode, omdat het stadsbestuur flink aan de weg timmerde, er van alles te doen was in de stad, er heel wat spraakmakende mensen rondliepen en de communicatielijnen tussen stad en krant kort waren.

Een van de politici met wie ik toen te maken had, was Ans van Loon. Ze was fractievoorzitter voor het CDA in de gemeenteraad, en was dat eigenlijk bij toeval geworden door personele problemen bij het CDA. Ans was niet alleen een erg vriendelijke vrouw, toegankelijk en betrokken; ze deed haar werk ook prima: integer en correct.

Tegen het einde van die raadsperiode bleek dat het partijbestuur Ans in de politieke toekomstplannen een wat minder prominente plek had toebedeeld dan ze had verwacht en waar ze recht op had. En daarom hield ze de eer aan haarzelf. Daarna spraken we elkaar jaren zelden meer.

Dankzij Facebook en Twitter hadden we de laatste tijd af en toe weer wat digitaal contact. Als ik een mooie kleurige foto op dit weblog zette, reageerde ze altijd. Ook al wist ik dat ze ziek was, het was toch even schrikken toen ik vanochtend haar overlijdensadvertentie in de krant zag staan.

Ik heb vanmiddag nog eens nagelezen wat ik destijds over haar schreef. Een ding sprong daarbij in het oog: ze was onvoldoende een politiek dier, vond het CDA-bestuur destijds.

Een groter en beter compliment had Ans niet kunnen krijgen.

Was vanmiddag wat oude tijdschriften aan het doorbladeren, onder meer het magazine Italië, voordat ze bij het oude papier belanden. Leuk tijdschrift, hoor: beschrijvingen van Italiaanse wijnen waar je spontaan dorst van krijgt; recepten om je vingers bij af te likken en ook nog talloze (foto-)reportages van dit prachtige land.

Dat bracht me er toe een fotoboek uit de kast te trekken dat ooit kocht bij De Slegte, met de mooiste foto’s van de Italiaan Gianni Berengo Gardin. Prachtige zwart/wit-beelden, uiteraard vooral geschoten in Italië.

Bovenstaande zou zo gemaakt kunnen zijn tijdens de opnames van het tweede deel van The Godfather, als Al Pacino op Sicilië op zoek is naar zijn roots en vergezeld wordt door enkele lijfwachten.

Zaterdag draaien tijdens Swinglokaal in Lokaal 42. Vandaag al wat muziek uitgezocht.

Oud, nieuw. Rijp, groen. Punk, rockabilly, rhythm ‘n blues, dubreggae, supersnelle ska en wat lekker vette hip hop en acid house.  Kortom: van alles en nog wat.

Of met een mooi woord samengevat: eclectisch.