Iedereen een hele fijne avond gewenst en alvast de beste wensen voor het nieuwe jaar!

Geplaatst met WordPress voor Android

De afgelopen dagen druk bezig geweest met wat voorbereidingen voor de Pubquiz waarmee Lokaal 42 eind januari van start gaat.

Vraag42 is de naam van deze pubquiz, die wordt georganiseerd en samengesteld door de makers van de halfjaarlijkse popquiz van Lokaal42: Marc Roosen, Geert Leenders en ondergetekende. Presentatie van Vraag42 is in handen van John van der Sanden, die vanwege omstandigheden tijdelijk de plaats inneemt van vast presentator Luc de Graaf.

De gratis pubquiz bestaat uit vier voorrondes, telkens op de derde donderdag van de maand. En de winnaars van die voorronden gaan eind mei met elkaar de strijd aan in een ongetwijfeld zinderende finale.

Mooie bezigheid op de zondagmiddag: een bandje kijken in de kroeg om de hoek. Maar dat kan niet als je moet gaan werken. Daarom vandaag voor mij geen Capcap Cap bij Lokaal42. Helaas.

Geplaatst met WordPress voor Android

Was een mooie avond, vanavond in het TOV – Gebouw in Helmond. Met mooie muziek, veel volk, een gezellige sfeer en een vrijwel vlekkeloze organisatie.  Met andere woorden: volgend jaar weer?!

Geplaatst met WordPress voor Android

Deze foto maakte ik op de kop af 3 jaar en 10 maanden geleden, in wijkhuis De Fonkel, aan de vooravond van de toenmalige gemeenteraadsverkiezingen. Ik was toen beroepshalve bij een debat – in twee delen – tussen de lijsttrekkers van de partijen die destijds in Helmond aan de verkiezingen meededen.

Bijna vier jaar later is er veel veranderd. Er zijn een paar reputaties gesneuveld, een paar politici zijn door de mand gevalllen, andere hebben (al dan niet onverwacht) hun kwaliteiten laten zien, sommige politici zijn afgehaakt, van anderen is de partij gestopt.

Tegelijkertijd is er nauwelijks iets veranderd. De problemen waarvoor de politici zich gesteld zien, zijn vier jaar later vrijwel onveranderd, in sommige gevallen zelfs alleen maar groter geworden. Er is nauwelijks sprake van nieuwe gezichten. En de beloftes en voornemens zullen straks, aan de vooravond van de verkiezingen in maart 2014, ongetwijfeld weer hetzelfde zijn als vier jaar geleden.

Maar misschien vergis ik me deze keer, en dat hoop ik echt.

Al een paar maanden verkeer regelmatig een uurtje of wat in Venetiaanse sferen. Dat komt omdat ik de detectives van Donna Leon aan het (her-)lezen ben. Het is een fikse ‘stapel’ – iets meer dan 20 e-books. Vandaar dat ik er zo lang mee bezig ben, met die kanttekening dat ik nota bene pas net over de helft ben.

Erg vind ik dat niet. Want behalve dat Donna Leon – Amerikaanse, maar wonend in Venetië – heel aardige plots weet te bedenken en ook aan mooie karaktertekeningen doet, weet ze de sfeer van deze stad vanuit het standpunt van de inwoners ook prachtig onder woorden te brengen.

Onlangs las ik in de krant dat de plannen om Schotland weer te promoveren tot een zelfstandig land met een eigen staatshoofd steeds vastere vormen aan beginnen te nemen. Over een paar jaar al moet het zo ver zijn – mits de Schotten daar mee instemmen.

Gezien de Schotse trots en eigenheid zal dat wel het geval zijn. Mij verbaast het toch wel een beetje. Want als buitenstaander valt het me eigenlijk nauwelijks op dat je ergens net na de Muur van Hadrianus Schotland inrijdt. Het landschap is hetzelfde, de bebouwing hetzelfde.

Alleen de mensen praten er anders – bijna onverstaanbaar. Maar ja, dat geeft precies aan waar het om gaat. Schotland is kennelijk geen Engeland.

Heel het internet staat er vol mee, met selfie’s. Laat ik ook maar eens een steentje bijdragen en meedoen aan deze rage. Deze selfie maakte ik in mei 2008 in de Camera Obscura in Edinburgh. En meer dan vijf jaar later zijn nauwelijks iets veranderd. Met de nadruk op nauwelijks.