Is dat niet een plek vol vergane glorie, vroeg iemand toen ik vertelde dat ik naar het Balatonmeer in Hongarije ben geweest, afgelopen zomer.

Nou, dat viel reuze mee, was het antwoord. Over het algemeen is het daar best goed onderhouden. En behalve dat je er nogal wat sporen van het communistische tijdperk ziet, is er ook veel dat herinnert aan roemrijke Oostenrijk-Hongaarse tijden.

Want uiteraard ben ik er als de kippen bij als ik ergens vergane glorie op beeld kan vastleggen. Een van de weinige plekken waar ik dat afbladderend verleden aantrof was hier, in Keszthely. Maar zelfs daar zag het verval er mooi uit.

Een nieuwe weblog op mijn Huis & Haard-pagina bij het ED, vandaag over de malaise op de huizenmarkt en de malaise in de winkelstraat. Hier te vinden.

Interessant kunstwerk, toevallig aangetroffen in een bijgebouw van de Abdij van Melk in Oostenrijk. Twee spiegels tegenover elkaar, met op de ene de tekst ‘geburt’ en op de andere ‘tod’. Om aan te geven dat, enfin dat snapt u zelf wel.

Maar hoe dat in beeld te brengen? Zoals hierboven, met mezelf erop? Of alleen de camera voor de spiegel houden? Is ook geen gezicht.

Daarom heb ik maar voor de weg van de minste weerstand gekozen. Komt m’n Ramones-shirtje (Johnny, Joey, Tommy & DeeDee) tenminste ook weer eens in beeld.

Een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina van het Eindhovens Dagblad. Hier te vinden. Vandaag over de steeds groter wordende leegstand in de winkelstraten, en de problemen waar de detailhandel mee te kampen heeft.

Een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina van het Eindhovens Dagblad. Vandaag over het mogelijke afschaffen van de hypotheekrente-aftrek. Hier te vinden.

Een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina bij het ED. Hier te vinden. Vandaag over een poedel, een kleuter, Ben Bernanke en de eurocrisis.

Niets zo moeilijk als vogels fotograferen, hoorde ik laatst een collega-amateurfotograaf zeggen. Ze zijn schuw, razendsnel, vaak piepklein en je hebt er daarom heel wat geduld en goede apparatuur voor nodig om ze op een aardige wijze vast te leggen.

Nee, dan een paar zwanen. Groot, traag en bijna majestueus. Piece of cake, dus. Nou, niet dus. Het kost ook heel wat tijd voordat deze vogels zich zo voor je lens gesposteerd hebben dat ze een aardige compositie vormen, merkte ik onlangs.

Weten die beesten ook veel.

Een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina van het ED. Hier te vinden. Vandaag over een opmerkelijke advertentie van de NVM in de Telegraaf.

Een paar dagen geleden plaatste ik hier een foto van een bootje op de oever van het Balatonmeer, in Hongarije. Een hele aardige foto, vond ikzelf, vanwege het vervreemdend lage perspectief en vanwege de weerspiegeling van die boot in het water.

Bladerend tussen de foto’s die ik op die plek maakte, kwam ik nog een mooie foto van een bootje tegen. Nu zonder weerspiegeling, maar met een wat mooiere lucht. Een foto die je door – opnieuw – het lage perspectief het idee geeft dat-ie zo op je afgevaren komt.

Ware het niet dat-ie stevig verankerd ligt.

In de politiek iemand beledigen mag van de rechter. Dat blijkt volgens Binnenlands Bestuur uit een uitspraak van de politierechter in Almelo. Interessante zaak.

Een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina bij het Eindhovens Dagblad. Over de mogelijke gevolgen van de eurocrisis voor het huishoudboekje van de Nederlandse staat. Hier te vinden.

Het was warm, bloedheet zelfs. We zaten te wachten tot de rest van ons gezin klaar was met het bekijken van de abdij van Melk, in Oostenrijk.

We zaten op een terras, met rondom ons heen leden van een reisgezelschap. Uitgeladen uit een van de vele bussen die op het parkeerterrein in keurige, nette rijen stonden bij te komen.

Al die mensen hadden ook last van de hitte, en de een na de ander bestelde een koel biertje. Ik had toevallig mijn camera met telelens erop bij de hand, en wilde eigenlijk een foto van zo’n biertje maken.

Totdat ik deze twee lege koffiekopjes zag staan. Twee erg sprekende koffiekopjes, wat mij betreft. Als je met de auto bent, en geen biertje kunt drinken.

Tate Modern in London is met recht een modern museum te noemen. Zelfs de Ramones halen dit museum aan de oever van de Theems. Maandag vindt er in Tate een event plaats met en rond de vormgever destijds van deze Amerikaanse punkgroep. Hier meer info. 1-2-3-4!

Een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina van het ED. Vandaag gaat het over de achterkant van de Griekse crisis. Hier te vinden.

Het bezoek een paar weken geleden in Budapest aan een park met beelden uit de communistische tijd in Hongarije, heeft een diepe indruk op me gemaakt.

Nadat ik al die bombastische, pompeuze beelden gezien had die de helden van de werkende klassen zo verheerlijkten, vroeg ik me af hoe het kwam dat al die miljoenen mensen zich jarenlang hadden laten onderdrukken en uitbuiten door een handjevol mensen dat het vooral met zichzelf goed voor had.

Maar ja, op zo’n lastige vraag krijg je uiteraard niet zo maar antwoord.

Een van de leuke kanten van dit WordPress-blog is dat je er aan de achterkant, aan het dashboard, lekker mee kunt spelen. Met de regelmaat van de klok wordt er een nieuw thema aan het al ruime aanbod aan mogelijkheden toegevoegd.

Vandaag stuitte ik op dit thema, speciaal ontworpen om foto’s goed uit te laten komen. Daarom heb ik even gezocht naar een foto waarbij dat het geval is. Met een breedte van 1024 pixels en dankzij een goede macrolens kun je nu het insect linksboven op het blad van deze bloem goed zien zitten.

Een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina van het ED. Over Jan Kees de Jager en het failliet van Griekenland. Hier te vinden.

Deze foto is gemaakt in Hongarije, aan het Balaton-meer. Ik vind de compositie erg aardig, op het eerste gezicht: het meer, de bergen op de achtergrond, de twee ‘totempalen’ op de voorgrond met daartussen een wandelaar.

Wat beter naar de foto kijkend zie je dat in de linker totempaal een half bootje zichtbaar is. De bergen op de achtergrond staan er zeer fragmentarisch en niet symmetrisch op. En eigenlijk is de foto ook wat te donker: het gras op de voorgrond is nauwelijks als zodanig herkenbaar.

Maar toch blijft het een leuk plaatje.

Een nieuw weblog, op mijn Huis & Haard-pagina van het ED. Vandaag over de dreigende economische recessie. Hier te vinden.

Met verbazing zag ik in augustus, toen we een dagje in Dresden waren, dat er daar op verschillende plekken nog steeds relikwieën hangen uit de communistische tijd.

Ik dacht dat na de Val van de Muur dergelijke herinneringen aan een tijd van armoede, onderdrukking en een totaal gebrek aan vrijheid van meningsuiting wel het loodje gelegd zouden hebben.

Mooi niet dus. En eerlijk gezegd: gelukkig maar. Want het gaat toch om kunstwerken – als je ze zo mag noemen – die horen bij een bepaalde tijd. En daarom zijn ze, al was het maar vanuit historisch perspectief, zeer waardevol.

Komt bij dat als je er van houdt die neo-realistische kunst eigenlijk best mooi is. Toch?

Een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina bij het ED. Over de ECB, de eurocrisis en het vertrek van Jürgen Stark. Hier te vinden.

Nieuws heb je in alle soorten en maten.

Uiteraard is het nieuws dat de beurzen vandaag allemaal weer dik in de min staan. De impact daarvan voor ons allemaal is immers groot.

Maar het is ook nieuws dat pinguïn Happy Feet kwijt is: het signaal van zijn zendertje wordt niet meer ontvangen.

Het is ook nieuws dat voormalig CDA-kopstuk Camiel Eurling weer vrijgezel is, terwijl hij een jaar geleden uit de politiek stapte omdat hij met zijn vriendin een gezin wilde stichten.

De impact van die laatste twee nieuwtjes is veel minder groot dan van de nieuwste stress op de beurs.

Maar dat maakt ze niet minder interessant.

Goedemorgen, met Hein de Kort in het Financieel Dagblad. De Griekse crisis blijft goed voor aanstekelijke humor. Hier te zien.

Even zoeken op het internet levert een stortvloed aan foto’s op van de kunstwerken die David Černý maakte voor een museum in Praag.

Zelf vind ik het aartslelijke babies. En ik kan met de beste wil van de wereld niet bedenken wat de kunstenaar met deze sculpturen wil zeggen.

Het weerhoudt de toeristen in Praag er echter niet van bij de vleet foto’s te maken van deze reuzenbabies. Ook ik ontkwam er niet aan.

Maar ik maakte deze foto alleen vanwege dat jongetje dat over een van de babies heen loopt.

Door het jaar heen komt het er – helaas – niet vaak van. Maar tijdens de vakantie wil ik nog wel eens een uurtje met een fotoboek of -tijdschrift op schoot gaan zitten fröbelen met mijn fotocamera.

Instellingen uitproberen, spelen met ISO-waarde, diafragma. sluitertijd. Om vervolgens in de praktijk gewoon toch vaak mijn toevlucht te nemen tot de ‘groene knop’, de automatische instellingen van de camera, overigens.

Andere tips breng ik wel in de praktijk. Zoals deze: houd je camera een keer boven je hoofd als je wilt afdrukken. Of leg ’em een keer aan je voeten.

Dat levert inderdaad af en toe een aardig foto op.

Een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina van het ED. Ditmaal over de kroniek van een aangekondigde ondergang, die van Saab. Hier te vinden: http://tinyurl.com/3kx7w2j

Vandaag had ik een discussie met een collega over plekken die ideaal zijn om foto’s te maken. Achtereenvolgens passeerden een handjevol natuurgebieden in de buurt, Strijp S, tal van leegstaande en buiten gebruik geraakte fabrieks- en kantoorgebieden, de omgeving van Tsjernobyl en nagenoeg geheel België de revue.

De mooiste foto’s maak je mijns inziens meestal bij toeval. Deze foto, in een split-second gemaakt op een plein in Dresden, vind ik echt een plaatje.

Hij roept immers vragen op: Waarom ligt die bril daar? Heeft iemand ’em achtergelaten? En zo ja, wie? Wanneer en waar zou de eigenaresse er achter komen dat ze haar bril ergens heeft laten liggen. Zou ze terug gaan?

Eén foto, een heel verhaal. Mooi hè?

Een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina van het ED, vandaag over de eurocrisis en de Duitse rechters. Hier te vinden: http://tinyurl.com/3kx7w2j

Een van de leukste attracties in de Duitse hoofdstad Berlijn is het KDW, het Kaufhaus Des Westens, aan de Kurfürstendamm. Als je al geen materialist was, zou je het hier wel worden. Zo’n protserige etalage van ongebreidelde welvaart is dit warenhuis.

Om een beeld te schetsen: er is een hele etage apart ingeruimd voor alleen al het eten en drinken. Er is daar een aparte kaasafdeling. En binnen die afdeling is er een aparte balie met ruime vitrine voor de Italiaanse kazen.

Zoiets, dus.

Toen ik vanaf de afdeling Duitse speciaalbieren over de rand van het balkon naar beneden keek, kon ik deze foto maken. Ik stelde me zo voor dat het de trechter was waarin al het geld verdween dat in dit warenhuis werd uitgegeven.

Een trechter? Of gewoon een bodemloze put?

De vakantieperiode is nu echt voorbij. Vandaar ook weer een nieuw weblog op mijn Huis & Haard-pagina bij het ED. Hier te vinden: http://tinyurl.com/3kx7w2j

Het gaat over de vakantie. Dat wel.