De discussie over gemeentelijk herindeling in Zuidoost-Brabant steekt om de paar jaar de kop. Veel herindelingsplannen zijn intussen al gesneuveld.

Dit verhaal, over het meest recente fiasco, stond in de krant van gisteren, met een prachtige tekening erbij van Mat Rijnders. In Nuenen is niet iedereen het met de strekking eens trouwens, merkte ik aan een aantal reacties gisteren.

Nog even terug naar de krant van zaterdag, naar een analyse van de verhoudingen in de Eindhovense coalitie. Die coalitie kleurt weliswaar groen, vooralsnog alleen niet dankzij GroenLinks maar vooral dankzij de VVD. Een analyse die niet overal in de smaak is gevallen, trouwens. Inderdaad, vooral bij GroenLinks niet. Hier is het hele verhaal te lezen.

Het was te verwachten: als er wordt bezuinigd, gaat het piepen en kraken. Ook in Eindhoven, en juist op de zorg. De Eindhovense politiek weet daar niet het juiste antwoord op te geven, volgens mij. Dat geldt zowel voor de coalitie-partijen als de raadsfracties in de oppositie. Mijn verhaal is ook hier te lezen.

Het artikel in de krant van zaterdag over de beide Philipsdorp zuiltjes aan het begin van de Frederiklaan in Eindhoven heeft veel reacties opgeleverd.

Bij mij, als schrijver van dat artikelen. Maar vooral ook bij diegene die voorgesteld heeft de beide zuiltjes weer wat dichter bij elkaar te plaatsen, D66-raadslid Tom Brouwers.

Zo blijken er – in de tijd van weleer – nog meer Philipsdorp-zuiltjes te hebben gestaan, aan het begin van de Mathildelaan. Kenmerk van die zuiltjes: ze waren voorzien van een groot gietijzeren rek, waarin de naam Philipsdorp verwerkt was.

Morgen meer daarover in de krant.

Het zag er al langer naar uit dat de Raad van State in Den Haag de gemeente Eindhoven een flinke tik op de vingers zou geven vanwege de manier waarop het gemeentebestuur de Stichting Cultuur Eindhoven (SCE) vorm heeft gegeven.

Die tik is er nu gekomen. En het antwoord daarop van het gemeentebestuur is dat het de zaak juridisch gaat repareren. Terwijl de Raad van State de stad juist oproept tot een politieke heroverweging. Lees hier meer daarover.

Toevallig: zaterdagavond stonden we in London nog te kijken naar de flats (rechts op de foto) die pal naast het museum Tate Modern (links) gebouwd zijn. En we herinnerden ons dat een aantal bewoners van die flats een rechtszaak hadden aangespannen. Ze zijn het er niet mee eens dat bezoekers van Tate zo maar en zonder meer bij hen naar binnen kunnen kijken.

Vandaag las ik in de krant dat de rechter die bewoners in het ongelijk heeft gesteld. Ze kunnen immers ook gordijnen of luxaflex ophangen, zo was de redenering.

Daar zit natuurlijk wel wat in, in die logica. Maar toch. Toch voel ik wel met die mensen mee.

Blijft een fascinerend gezicht, elke keer weer: de Krijtrotsen van Dover. Toch raar dat dit stukje Europa er straks politiek gezien niet meer bijhoort. Gevoelsmatig klopt dat niet.