Over God gesproken: vanavond zagen we in het Filmhuis in Helmond de film Des Hommes et des Dieux.

De film gaat over een groepje van acht monniken in een klooster ergens in het Atlas-gebergte in Algerije. Ongewild raken de monniiken verstrikt in de burgeroorlog die in dat land in de jaren negentig woedde. Ongewild, omdat ze geen keuze maken tussen de gevestigde orde en de rebellen. Dat komt hen uiteindelijk duur te staan. Ze worden bijna allemaal vermoord.

De film maakte een enorme indruk. Met weinig middelen weet regisseur Xavier Beauvois veel te bereiken.

Hoogtepunt van de film is – wat mij betreft – de scene waarin de acht monniken twee flessen goede rode wijn opentrekken en, al genietend daarvan, luisteren naar het Zwanenmeer van Tchaikovsky.

Parallel aan de muziek zie je hen stemming veranderen: van vrolijk en uitgelaten tot bezorgd en verdrietig. Het enige wat je hoort, zijn de klanken van Le Lac des Cygnes. Het enige wat je ziet zijn de gezichten en de ogen van de acht monniken.

De betraande ogen van de monniken. Ze realiseren zich op dat moment namelijk dat ze door hun weigering een keuze te maken voor de ene partij of voor de andere partij door de ene partij of de andere partij vermoord worden.

Wat uiteindelijk ook gebeurt. Al is nooit duidelijk geworden door wie.

In 1975 was ik 13 jaar oud en zat ik in klas 1E op het Dr. Knippenberg College in Helmond. Er brak dat jaar een rel uit, omdat een van de leraren Nederlands tijdens een les aan onze klas zich liet ontvallen dat in zijn ogen God niet bestond. Zo herinner ik me het althans.

Die leraar Nederlands, Frans Couwenbergh, werd destijds ontslagen. Op een door-en-door katholieke school zeggen dat God niet bestaat, dat kon natuurlijk niet. Al snapten wij, 13-jarigen, daar natuurlijk helemaal niets van.

In het ED van vandaag een boeiend interview met deze zeer opmerkelijke Frans Couwenbergh, toen al een verdienstelijk portret-tekenaar.

Bezig met een verhaal over Helmond-Noord, ruim een half jaar na de Tweede-Kamerverkiezingen. Daarbij kreeg de PVV 40 procent van de stemmen in die wijk. Hoe is het nu? Is er iets veranderd? Is Helmond-Noord nog steeds boos? Of viel het met die veronderstelde boosheid wel mee?

Het nieuws dendert vandaag al de hele dag door de ether en over het internet: de filialen van electronicaketen It’s blijven vandaag dicht. Officieel vanwege een reorganisatie van het moederbedrijf. Diverse media melden al dat het bedrijf in betalingsproblemen verkeert.

Ook de Helmondse vestiging aan de Zuid-Koninginnewal is dicht. Al doet deze poster bij de voordeur anders vermoeden.

Vandaag komt een van de zaken die speelt rond de Helmondse coffeeshop Carpe Diem voor de rechter in Den Bosch. NU.nl bericht via het ANP vanuit de rechtzaal. Lees hier het verslag.

Ik houd wel van een goeie picknick. Zonnetje, blauwe lucht, grasveld, glaasje koele witte wijn, broodje kaas met een mals blaadje sla, komkommer en een plakje tomaat. Op de achtergrond een gezellig muziekje. Lekker ‘n beetje keuvelen.

Maar dat het ook anders kan, en een stuk gezelliger zelfs, bewijzen ze in Kosovo. New Kids? Dat zijn maar schooljongens vergeleken bij deze tough guys. Via VK Mag.

Geen #bzv hier. En ook geen #tvoh. Hou je heel veel tijd over om andere dingen te doen. Even zinloze dingen, zoals kijken naar een heel slechte camcorder-versie van #newkidsturbo.

Oftewel een in de bioscoop opgenomen, uiteraardv zwaar illegale versie van de al door 1 miljoen Nederlanders bekeken film Turbo van de New Kids uit Maaskantje. Een hele slechte versie omdat het beeld matig is en het geluid k**, jonguh.

Maar de film is er niet minder briljant om. Ook leuk: het commentaar – in plat Brabants – van de jongens die de film hebben opgenomen. ‘He, kijk nou! Theo Maassen’

En: ‘Wa gadde gij eigenlijk doen me die fillum?’ ‘Online zetten natuurlijk’.

De Kunsthal in Rotterdam heeft regelmatig interessante tot zeer interessante én verrassende exposities, met name op het gebied van moderne kunst en fotografie. Momenteel is er een expositie te zien met werken van de Noorse schilder Edvard Munch (1863-1944).

Munch is uiteraard vooral bekend van De Schreeuw – een prachtige verbeelding van angst. In De Kunsthal hangen zo’n 150 schilderijen van de Noor. En die vielen me eerlijk gezegd niet mee: somber, koud, kil en – vaak – een beetje plichtmatig. Enkele uitzonderingen daargelaten, als Munch eens een keer gebruik heeft gemaakt van helle, felle kleuren.

Dat we een parkeerbon onder de voorruit van de auto vonden toen we na onze ronde door de Kunsthal buiten kwamen, liet ons na al die Scandinavische kilte en somberheid verrassenderwijs koud.

Drie Helmondse kerken moeten dit jaar nog op slot: vandaag is al bekend gemaakt dat het in ieder geval om De Schabbert en De Goede Herder gaat. Lees hier meer.

Gekeken naar Tramontana, van de Nederlandse filmmaker Ramón Gieling. Een prachtig verteld en vormgegeven drama dat zich afspeelt in het Spaanse Cadaques, een dorpje aan de kust van Catalonië, met in de hoofdrol Yohana Cobo.

Eerder maakte Gieling al de documentaire Uno Momento Dado, over Spaanse jaren van Johan Cruijff. Ook al zo’n bijzondere film. En – in tegenstelling tot Tramontana – te koop op dvd. Een aanrader voor mensen die houden van films over mensen met (een) passie.

Over een paar weken, op 1 maart, openen we ons 1e filiaal. In Nijmegen, in de Van Welderenstraat. Onze dochter heeft daar – na een zoektocht van enkele maanden – een kamer gevonden. Vlakbij de universiteit, vlakbij het station. En, het belangrijkste, vlakbij de kroegen.

‘t Zal straks nog wel even wennen zijn, zowel voor ons als voor haar, daar niet van. Maar het is wel een mooie en belangrijke stap.

Een nieuw blog in de serie Het Grote Ongenoegen van het ED. Hier te lezen.

Opnieuw een kleine selectie onbekende maar niet minder onbeminde liedjes, voornamelijk opgediept in de krochten van de muziekgeschiedenis. Speciale aandacht voor een paar instrumentaaltjes van honkers & shouters uit de jaren vijftig – ergens tegen het einde van deze Sixty Minutes – en voor het liedje dat Johnny Cash maakt voor zijn meestergitarist Luther Perkins, met zijn unieke sound een van de grondleggers van de rockabilly.

Met een van mijn collega’s, een deskundig mede-liefhebber van fotografie, voer ik vaak aardige discussies over de aanpak en werkwijzen bij het maken van foto’s en over de uiteindelijke kwaliteit daarvan.

‘t Is net voetbal, denk ik dan wel eens: je kunt er over blijven praten. En iedereen heeft wel een beetje gelijk in zijn oordeel – tenminste als je een vast aantal basisprincipes waaraan een goede foto moet voldoen als uitgangspunt hanteert.

Ritueel terugkerend discussiepunt zijn de luchten op veel van mijn foto’s. Maandag maakte ik nog een mooie ‘luchtfoto’, die wat mij betreft vooral geslaagd is dankzij de combinatie van lucht met licht, schaduw en door de compositie.

Oordeel zelf.

Waar zijn ze als je ze nodig hebt, de BHV’ers? Op cursus natuurlijk, naar een succesvolle terugkomdag.

En dat juist op het moment dat een collega een wondje aan zijn hand heeft opgelopen door een braampje op de knop van de koudwater-kraan.

Daarom toog hij zelf op zoek naar een pleister, in een van de vele verbandtrommels die we hier in de loop der jaren bij elkaar gescharreld hebben.

Tevergeefs natuurlijk, geen pleister gevonden. Gelukkig is het bloeden uit het enkele millimeters lange wondje inmiddels gestopt.

Nederland heeft slechts een maal een paus mogen leveren. Dat was aan het begin van de zestiende eeuw. Paus Adrianus VI heette hij, geboren als Adriaan Floriszoon Boeyens in Utrecht, en in 1523 in Rome overleden nadat hij amper een jaar het hoogste ambt in de katholieke kerk had bekleed.

Ik vertel u dit omdat we vandaag een wandeling maakten op het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee. Alleen al vanwege de naam wilden we daar ooit nog eens naar toe, en na jaren van talmen kwam het er nu eindelijk toch eens van.

Start- en eindpunt van die wandeling langs en over de duinen en door natuurgebied de Kwade Hoek was het slaperige stadje Goedereede. Bij Hotel de Gouden Leeuw wilde we een bakkie doen, maar dat bleek gesloten.

In een café 50 meter verderop – heerlijke koffie, 1,80 per stuk – las ik in onze reisgids dat de Gouden Leeuw een belangrijke rol gespeeld heeft in de vaderlandse bijdrage aan de internationale geschiedenis.

Voordat Adrianus paus werd, was hij jarenlang pastoor. En wel in Goedereede, van 1492 tot 1507. En zijn pastorie was – u voelt hem al aankomen – het gebouw waarin nu de Gouden Leeuw is gevestigd.

De afgelopen weken hebben we verschillende malen oliebollen gegeten. In de aanloop naar oudjaar. Op oudjaarsdag. Op nieuwjaarsdag. En tussendoor ook nog een paar keer.

Die oliebollen kwamen meestal van Van Hout, de oliebollenkraam op de Helmondse Markt. Die oliebollen smaken namelijk – en ik overdrijf niet – magnifiek. Echt waar.

Toch zit er een – virtuele – bijsmaak aan die oliebollen. En dat komt door de reclameslogan die de oliebollenbakker aan de achterkant van zijn kraam heeft staan. Kijk naar de foto, en oordeel zelf. Want iets klopt hier niet.

Toen ik vandaag tijdens de middagpauze langs C&A liep, zag ik onmiddellijk dat er iets niet klopte, voor de deur van deze winkel.

Ik heb er meteen een foto van gemaakt en die aan een paar collega’s laten zien. Die zagen niet meteen wat er mis is. Ik moest hen een handje helpen. En u ook, denk ik.

Daarom deze vraag: Wat mogen er, behalve auto’s, op de Helmondse Markt en Veestraat nog meer niet worden geparkeerd?

Inderdaad, fietsen.

Altijd leuk: foto’s bekijken van echte vakmensen. Leuke site trouwens ook, My Modern Metropolis.