De buren op bezoek

Vandaag hadden we op het werk de buren op bezoek. Behalve dat het een erg gezellige bijeenkomst werd, was het ook aardig om kennis te maken met de mensen die in hetzelfde gebouw werken als wij tegenwoordig doen.

Uiteraard hebben wij ons niet onbetuigd gelaten bij dit open huis: we hebben onze gasten flink in de watten gelegd. Niet met knoeperts en frikandellen xxl. Maar wel met bitterballen en kipnuggets.

Rosamunde

Het klonk best goed wat de carillon-bespeler van de Catharinakerk in Eindhoven zojuist tijdens de luchpauze te berde bracht, daar niet van. Ik raakte er zelfs een beetje door in een feestelijke stemming.

Maar toch klopt het voor mijn gevoel eigenlijk niet: een zo profaan liedje als ‘Rosamunde’ ten gehore brengen op de beiaard van een katholieke kerk.

Interessant beroep

Huub Oosterhuis zegt iets over het censureren van de koningin, en verklaart een paar dagen later dat hij dat niet had moeten doen omdat het eigenlijk niet waar is maar eigenlijk wel waar had kunnen zijn. In Nieuw Zeeland vallen tientallen doden door een aardbeving.

Over een dag of tien gaan we stemmen voor Provinciale Staten maar intussen gaat het debat in de media alleen maar over de Eerste Kamer. Tegelijkertijd schieten de soldaten in Libië op hun landgenoten of worden de demonstranten daar vanuit de zee door de marine gebombardeerd.

De ambassadeur van Egypte in Nederland verdedigt sinds het vertrek van Mubarak met net zo veel verve het beleid van de nieuwe regering als hij dat eerst van de oude deed. En in Italië is het land hopeloos verdeeld door het gedoe rond Berlusconi.

Interessant beroep, journalist: ordening aanbrengen in de chaos die de samenleving is.

Spelen met een zoom-lens

Sinds een week of twee ben ik de trotse eigenaar van een zoom-lens (70mm-300mm) voor mijn spiegelreflex-camera. Een lens met voor mij veel nieuwe mogelijkheden. Is erg leuk dus om daar af en toe eens mee te spelen, en te trachten me wat nieuwe foto-vaardigheden eigen te maken.

Zoals zondag, toen we in De Meinweg bij Roermond aan het wandelen waren. Mooi om te zien dat je door gebruik te maken van zo’n krachtige lens weer helemaal nieuwe fotografische effecten kunt bereiken.

Wandelen in De Meinweg

Nationaal park De Meinweg ligt bij Roermond, aan de de Duitse kant van deze Limburgse plaats. Het is een aangenaam wandelgebied, zo bleek ons, met on-Nederlands geaccidenteerd terrein. En met niet al te veel wandelaars, gelukkig: het zou maar eens druk zijn in de bossen.

Dwars door De Meinweg loopt een spoorlijntje met de bijnaam IJzeren Rijn. Het begint ergens in Belgie en loopt via Budel en Roermond naar Duitsland. In de ogen van België en vooral Nederland een aantrekkelijk alternatief voor de drukke route Eindhoven-Venlo.

Jaren leek het erop dat de IJzeren Rijn weer in gebruik zou worden genomen. Maar nu de Duitsers hebben laten weten er geen geld voor over te hebben om het Duitse deel van de lijn op te knappen, is dat plan weer van de baan. En blijft de spoorlijn voorlopig wat ie nu is. Een dood spoor.

Sixty Minutes

Op zoek naar een onbekende parel van James Brown (instrumentaal, met een big band)? Naar een freaky uitvoering van ‘Heartbreak Hotel’ van een overtuigende Elvis-imitator? Naar wat fenomenaal maar obscuur rockabilly-, garage- en surf-werk uit de sixties? Naar meer songs met de loepzuivere doowop-stem van Dion DiMucci? Naar het origineel van het door de Beatles gecoverde Mr. Moonlight?

Het is hier te vinden, in een kersverse Sixty Minutes.
(Met rechts klikken en kiezen voor opslaan als…)

Tikgoot

Wij noemen het zelf een souterrain, onze beneden-etage in het nieuwe ED-gebouw aan het Begijnenhof. Terwijl het eigenlijk gewoon een kelder met flinke ramen is.

Maar zowel kelder als souterrain klinkt altijd nog beter dan tikgoot, zoals sommige collega’s al gekscherend zeggen.

Helmond By Night

Gisteravond was ik op bezoek bij een kennis in het centrum van Helmond. Hij woont op 10 hoog in de Callenburght, en vanuit zijn woning heb je dus een fantastisch uitzicht op de stad. Kon het natuurlijk niet nalaten daar met een GSM een foto van te maken. Ook al zie je er niet heel veel op, dankzij de straatverlichting is – van links naar rechts – wel de Deurneseweg zichtbaar.

Het oproer kraait

Tunesië, Egypte, Algerije, Iran. Wie dacht dat tijd van protesten en revoluties ver achter ons lag, komt bedrogen uit. Het vuurtje blijft branden, als een echte veenbrand.

De mensen blijven zich roeren, nu vooral dankzij nieuwe technologische ontwikkelingen die hen een blik gunnen op vrijheid (en de economische voorspoed) elders in de wereld.

Gelukkig maar.