De strijd gewonnen?

Interessant boek hoor, De Meeste Mensen Deugen van Rutger Bregman, daar niet van. Er staan veel interessante en behartenswaardige dingen in. Maar halverwege het boek stuitte ik op een zin die een paar maanden na het verschijnen al volledig achterhaald is: de strijd tegen infectieziekten hebben we zo goed als gewonnen. Gelukkig doet dat aan de inhoud van de rest van het boek nauwelijks iets af.

Image

De gevolgen van de (gedeeltelijke) lockdown

Minstens vier weken niet naar het café of een restaurant kunnen, de gevolgen van de dinsdag afgekondigde gedeeltelijke lockdown zijn ingrijpend – niet in het minst voor de ondernemers in de horeca natuurlijk. Maar ook de buurt-, wijk- en gemeenschapshuizen zijn of gaan (weer) dicht. En de gevolgen daarvan zijn even verstrekkend, met name in de dorpen op het platteland.

Image

Uit de kelders van Studio One

Nieuwe opnames worden er al jaren niet meer gemaakt in Studio One aan Brentford Road in Kingston, Jamaica. In de jaren zestig, zeventig en tachtig zijn daar veel pareltjes op de band gezet door producer C.S. Dodd – als je van reggae houdt tenminste.

Dankzij het platenlabel Soul Jazz Records worden veel van die pareltjes aan de vergetelheid onttrokken: de afgelopen jaren verschijnt de ene na de andere cd met materiaal dat in Kingston in de kelders stof lag te verzamelen.

En da’s vaak volop genieten, zoals van dit nummer met de fluwelen stemmen van Johnny Osbourne en Jennifer Lara. Of van deze instrumental van de Soul Vendors die me enigszins doet denken aan Norwegian Wood van de Beatles trouwens.

Raising Arizona

Eigenlijk onvoorstelbaar dat ik deze film nog nooit gezien had, Raising Arizona van de Coen Brothers uit 1987. Complete waanzinnig, af en toe absolute slapstick, een ongeloofwaardig verhaal.

En toch een geweldige film, niet alleen omdat je er maar om blijft lachen. Maar ook om de geestige dialogen, de geslaagde one-liners en acteurs als Nicolas Cage, Frances McDormond en John Goodman (hierboven links).

Image

Melancholie in de herfst

Het is herfst en de bladeren vallen, dus alle ruimte voor melancholie. Dit nummer,. Shadow in My Mind van Pauline Murray, sluit daar helemaal bij aan.

Deze Engelse zangeres maakt begin jaren tachtig een briljante plaat: Pauline Murray and the Invisible Girls. Dit nummer, van haar nieuwe plaat Elemental, roept de sfeer van die elpee in herinnering. Waardoor naast melancholie prompt ook nostalgie de kop op steekt.

Thuiswerken en een boom

Toen de coronacrisis begin maart begon, was deze tulpenboom nog kaal. In de loop van het voorjaar werd-ie groener en groener, voller en voller. Hoe dat proces zich voltrok kon ik, al thuiswerkend, dagelijks volgen door het raam in mijn werkkamer.

Nu de bladeren vallen, was de tijd rijp om die flink uit de kluiten gewassen boom eens duchtig onder handen te laten nemen en flink terug te snoeien. (Zodat ik ook weer wat meer daglicht heb, als ik achter mijn laptop zit.)

Over een paar maanden begint-ie ongetwijfeld weer uit te botten, onze tulpenboom. Ik ben erg benieuwd hoe het dan gesteld is met de coronacrisis. En met het thuiswerken.