Author Archives: Hans Vermeeren

En wij af en toe maar mopperen dat er hier in Nederland lelijke gebouwen neergezet zijn in de jaren zeventig en tachtig. In Bulgarije kunnen ze er ook wat van, zag ik vanochtend in de Volkskrant. Dit is een monument uit de communistische tijd dat kennelijk gerestaureerd wordt. Ik vind het vooral een betonnen versieContinue reading “Bulgaars brutalisme”

Even wat afwisseling tijdens deze doodsaaie coronalockdowndagen-, weken en maanden: een wandeling door de Dierdonkse bossen met de familie – alleen onze schoonzoon ontbreekt. Hij stond elders op de schaatsen, en dat nemen we hem niet kwalijk. Integendeel. Je bent een Fries of je bent het niet.

Dit boek gisteravond weer eens uit de kast getrokken. Aanleiding was uiteraard de documentaire in Andere Tijden over Jules de Corte. Het was een zeer interessante documentaire, ook al gingen de makers hier en daar wel met erg grote passen door zijn leven heen. Dit boek met teksten van de in Deurne geboren muzikant, componistContinue reading “Jules”

Maar liefst een hele pagina nieuwe centrum Gemert, vandaag op de voorpagina van het Helmond Plus-katern. Ik ben benieuwd wat er uiteindelijk uitkomt als nieuwe locatie voor het Gemertse Cultuurhuis.

Nieuwe telefoon sinds anderhalve week, en dat is altijd even wennen. Het is een telefoon met een zelfdenkende camera geworden kennelijk.. Deze foto trof ik er vanochtend op aan. Ik heb hem niet zelf gemaakt tenminste. Maar het is wel een intrigerend plaatje.

De afgelopen jaren heb ik ze van een afstandje gevolgd, de discussies over uitbreiding van veestapels en de bouw van megastallen. Sinds kort zit ik er tot over mijn oren in, beroepshalve tenminste. Lees hier de online-versie van het dit verhaal over de huidige discussie in Gemert.

Na alle hectiek van de afgelopen dagen vandaag even de natuur in, een wandeling over de Grotelse Heide langs de Esperloop. Prachtig gebied, zeker in dit jaargetijde. Met een laaghangende zon en nog een dun laagje sneeuw.

Tsja, dat was te verwachten. Catalogus van een tentoonstelling in de National Gallery in London rechtstreeks bestellen, dat zit er voorlopig niet. Met dank aan de Brexit. De vraag is ook hoe lang ‘temporarily’ is. En er zelf in London even een scoren kan niet vanwege de coronacrisis. Soms zit het niet mee. 😉

Prachtige film, The Hudsucker Proxy (1994) van Ethan en Joel Coen, van wie ik het oeuvre in deze doodsaaie lockdown-weken maar weer eens aan het bekijken ben. In chronologische volgorde, je moet wat. Hilarisch in de film is de manier waarop het opportunisme (en cynisme) in het bedrijfsleven wordt verbeeld. Ook deze scene is heelContinue reading “Een doorsnee redactievergadering”

Vermoedelijk was het ergens halverwege de jaren negentig dat ik beroepshalve bij Johan Verschuuren stond, in zijn volkstuintje aan de zuidrand van Aarle-Rixtel. Geen idee meer wat de aanleiding was. Het verhaal dat dit gesprekje voor de krant opleverde, kon ik donderdagavond laat nergens meer terugvinden, toen ik zijn necrologie wilde gaan schrijven. Net alsContinue reading “Over Johan Verschuuren”

De Automotive Campus in Helmond gaat deze zomer over in andere handen, tekende ik woensdag op uit de mond van de Helmondse wethouder Serge van de Brug. Lees hier een iets uitgebreidere versie van dit nieuwsverhaal.

Iedereen had dit boek kennelijk al gelezen, behalve ik. Er is in de Tweede Kamer zelfs al eens uitgebreid over gediscussieerd, zag ik. Maar dat zijn niet de redenen dat ik ‘Fantoomgroei’ van Sander Heijne en Hendrik Noten ben gaan lezen tijdens de afgelopen kerstvakantie. Nee, dat was omdat ik uit de recensies had begrepenContinue reading “Aanrader 3: Fantoomgroei”

Vandaag weer een nieuwe gastcolumn, van huisgenote D. Over rugpijn, pijn in de rug oftewel de Helmondse ziekte: ping in minne rug. . “Wie bepaalt eigenlijk of ik een doorverwijzing naar het ziekenhuis krijg?”, vroeg ik enigszins pedant aan mijn nieuwe huisarts. “Ik dus”, zei ze, net zo pedant en natuurlijk kreeg ik ‘m niet.Continue reading “Gastcolumn: ping in minne rug”

Het is al jaren een van mijn favoriete platen, Reach Out van de Four Tops uit 1967. En het nummer Bernadette is een van de hoogtepunten op die fenomenale elpee. In een documentaire over zangeres Aretha Franklin, onlangs te zien bij de NPO, komt dit nummer ook voor. Dankzij een intrigerende bijdrage van Four Tops-zangerContinue reading “Detroit, Bernadette en Aretha”

Vanwege actuele ontwikkelingen op verzoek van collega’s wat parate kennis over zwembad de Tongelreep in Eindhoven op een rijtje gezet. Er is veel gebeurd rond dat zwembad, sinds 2016.

Toevallig stuitte ik deze week op een wandelroute in Zuid-Limburg waar ik erg enthousiast over werd. Wandelgids prompt besteld en bestudeerd, en inderdaad: het ziet er erg mooi uit. Een paar flinke klimmen, een overzienbare afstand (100 kilometer) en onderweg veel horeca. De vraag is nu alleen: wanneer zouden we die route ooit eens eenContinue reading “(Nog geen) voorpret”

Frappant dat mensen zo’n verschillende kijk op een en dezelfde persoon kunnen hebben. Deze foto staat vandaag in de Volkskrant.

Terugkijkend op de afgelopen jaren is de Brexit een van de onderwerpen die me volop bezig gehouden heeft. Juist daarom was het vrij recent verschenen boek ‘Stem van het Britse volk’ van NRC-correspondent Melle Garschagen zo interessant om te lezen. In dat boek laat hij namelijk nog eens goed zien wat de drijfveren waren voorContinue reading “Aanrader 2: de stem van de Britten”

We zouden wat minder vlees moeten eten, en wat vaker vegetarisch. Dat zeggen we hier in huis regelmatig tegen elkaar. En inderdaad, heel af toe ligt er plotseling een hamburger, schnitzel of kip op mijn bord die gemaakt is van vleesvervanger. Maar in de praktijk blijkt het toch behoorlijk lastig van decennia lang ingeslepen gewoontesContinue reading “Vlees noch visch?”

Een van de allerleukste boeken die ik het afgelopen jaar gelezen heb, is zonder twijfel ‘Alle remmen los!’ van de Belgische filmliefhebber Jan Verheyen. In dat boek ontrafelt hij de geschiedenis van de B-film, het genre dat al in de jaren vijftig ontstond maar in de jaren zeventig volledig tot wasdom kwam. Hilarisch om teContinue reading “Aanrader 1: Alle remmen los!”

Da’s toch wel het mooie van doelloos rondstruinen op het internet tijdens deze doodsaaie lockdown. Dan kom ik af en toe dingen tegen die ik helemaal was vergeten. Films, muziek, videoclips, tv-programma’s, series, boeken, noem maar op. Soms zijn het dingen die ik het liefst blijvend was vergeten. Soms ook zijn het dingen die eenContinue reading “Uit de oude doos: Zig & Zag”

Op een paar plekken op Facebook zag ik al verwijzingen voorbij komen naar de eerste aflevering van de Top 2000 A Gogo van Matthijs en Leo van dit jaar. Maar de (ongeveer) twee minuten Joy Division in de De Effenaar in Eindhoven in januari 1980 zijn zo mooi dat alle liefhebbers ze even zouden moetenContinue reading “Twee mooie minuten Joy Division”

Coronakerstlockdownvakantie. Niet echt een scrabbelwoord. Wel een vlag die de lading dekt en de aanleiding is voor veel lezen, uit het raam kijken en voor de tv hangen. Bijvoorbeeld om de serie ‘Een programma over de jaren negentig’ bij de VPRO terug te kijken, met een hoofdrol voor Henny Huisman. In acht afleveringen komen evenzoveelContinue reading “De jaren negentig volgens Henny”

Voor de band The Fine Young Cannibals heb ik altijd een zwak gehad. Twee heerlijke platen maakte deze Engelse groep halverwege de jaren tachtig, en toen waren ze opeens weg. (Hoewel de drummer en de bassist kort daarna nog even opdoken in de groep Two Men, A Trumpet and A Drummachine). Al die jaren daarnaContinue reading “Dus daar is Roland Gift gebleven”

Met veel genoegen gelezen in dit boek over de geschiedenis van het bedevaartsoord Handel. En met evenveel de plezier vele foto’s in het boek bekeken. Mooi voorbeeld van serieuze lokale geschiedschrijving.

Nooit geweten dat zanger/acteur John Belushi een fantastische imitator van Joe Cocker was. Sterker nog: hij was meer Joe Cocker dan Joe Cocker zelf, zag ik in een filmfragment waarin beiden naast elkaar op het podium stonden. Hilarisch. Dat fragment zit in de vrij recente documentaire ‘Belushi’, die ik in de krochten van het internetContinue reading “De Joe Cocker van John Belushi”

Minstens een keer per week word ik in NRC er aan herinnerd waarom ik al decennia lang dol ben op de cartoons van Kamagurka.