Een jaar of tien geleden werd ik als verslaggever van de Helmondse redactie van het ED eens een keer zelf geinterviewd. Door een medewerker van een adviesbureau dat in de arm was genomen door de Helmondse woningbouwcorporatie Woonpartners. Woonpartners wilde wel eens weten hoe er in de stad werd aangekeken tegen deze corporatie, en hoe er in Helmond gedacht werd over de taken die een corporatie heeft of zou moeten hebben.

Ik vond toen dat woningbouwverenigingen zich vooral bezig zouden moeten houden met de taak die ze bij hun oprichting meegekregen hadden, namelijk het fatsoenlijk en betaalbaar huisvesten van mensen die niet het geld hebben zelf een huis te kopen.

Die adviseur was dat niet met me eens, zei hij. Ik moest die taak veel breder zien, vond hij. Maatschappelijk ondernemen noemde hij dat toen al, geloof ik. Nooit meer iets van gehoord, later.

Met de kersverse conclusies van het eindrapport van de parlementaire enquêtecommissie die onderzoek deed naar de huursector vandaag in het nieuws wilde ik dat toch nog even kwijt.

Zondagmiddag vanaf drie uur op vijf plekken in het centrum van Helmond: Bluesroute 2014. Onder andere bij Lokaal42 aan de Markt. En als je je afvraagt wie daar in Lokaal tussen de optredens door van die messcherpe of juist aan alle kanten rammelende garagepunkblues staat te draaien; Sjuust. C’est moi.

Blijft een onbegrijpelijk fenomeen, die chipcard. Saldo is te laag bij het inchecken. Moet het eerst ophogen. Saldo is 14 euro. Ritje kost drie euro. Wie snapt dat? Ik niet.

De trein heb ik in ieder geval gemist doordat er twee wachtenden voor me waren bij de ophoogautomaat. Grmbl.

Blijft een leuke ervaring, nu eens een keer niet alleen als journalist in de krant staan maar ook als fotograaf, en dan nog wel paginagroot in de ED-weekendbijlage Spectrum. Met deze foto van een veld vol klaprozen, gemaakt in Noordoost-Frankrijk, wandelend op de GR5, onderweg naar Nice. Gemaakt met een telefoon, overigens: een Samsung Galaxy Note II met 8-megapixel-camera.

Hier staat het weblog over onze ervaringen op dat wandelpad. En hier GR5 is het verhaal dat ik daarover schreef te lezen.

Al vijf jaar lopen we met de regelmaat van de klok etappes op de GR5, het wandelpad tussen (in ons geval) Maastricht en Nice in zuid-Frankrijk. Op dit weblog houd ik per etappe onze ervaringen al bij. Maar voor de krant heb ik nu een rode draad door al die ervaringen getrokken, en er een verhaal over geschreven.

Dat staat morgen (zaterdag) in de wekelijkse Spectrum-bijlage, is fraai vormgegeven door Kerstin Zabransky en van een heldere routekaart voorzien door Elise Rave. En de foto’s, die maakte ik zelf, onderweg naar Nice.

Nice!

Ook deze is voor in de agenda. En ook tijdens de Bluesroute 2014, op zondag 2 november vanaf 15.00 uur,  sta ik in Lokaal42 – de Blues Kitchen – de hele dag achter de turntables.

Voor in de agenda…..

Het zijn kleinoodjes die ik al jaren koester; een handjevol nummers van de The Beat van Paul Collins: Walkin’ Out Of Love, Rock ‘n’ Roll Girl en Don’t Wait Up. Soms draai ik die liedjes jaren niet, en dan weer wekenlang haast elke dag. Het zijn klassiekers, wat mij betreft: energieke, catchy meezingers met een scherp randje.

Eerlijk gezegd was ik Paul Collins niettemin een beetje vergeten totdat ik vandaag een nieuwe, onlangs verschenen cd van hem tegenkwam: Feel The Noise. Aardige plaat, daar niet van. Maar geen topper.

Eén nummer steekt er met kop en schouders bovenuit: I Need My Rock ‘n’ Roll, als ik het goed heb een klassieker-in-de-dop. En met een aardige, zichzelf-relativerende videoclip.

Het is vandaag Nationale Krokettendag. Maar bij gebrek aan kroketten hier op het werk hebben we onze toevlucht moeten nemen tot chocola. Niks mis nee hoor. Ook erg lekker, Merci!

Leuk hoor, een regionale krant maken. Meer nieuws over de Cacaofabriek in Helmond. Het laatste nieuws over de burgemeestercrisis in Laarbeek. En intussen ook nog allerhande politieke verwikkelingen in Nuenen.

Morgenvroeg allemaal op de deurmat.  

Leuk klusje; mijn ouders wegbrengen naar het vliegveld voor hun vakantie van vier weken in Spanje.

Niks mis mee, met dat Ei van Columbus van de C2000.  Smaakte heerlijk. #avonddienst

Terwijl de rest van onze tuin al richting herfststand gaat, is deze passiebloem alsnog aan een zomeroffensief begonnen.

Morgen is het de eerste zaterdag van de maand. Dat betekent voor mij dat ik van 22.00 tot 02.00 uur achter de knoppen sta tijdens Swinglokaal in Lokaal42.

Met vette dubreggae, supersnelle ska, scheurende Ramonesgitaren, garagerockers, dampende rhythm ‘n’ blues, obscure jazz, Stax en Motown, onbekende (post-)punkers en een gezellige dansplaat. En, als de omstandigheden daartoe aanleiding geven, misschien zelfs wel met een romantisch schuifelplaatje.

Behalve dat we graag wandelen aan de Hollandse kust en in Frankrijk, op het GR5-pad naar Nice, wandelen we ook graag in de buurt. Een van onze favoriete plekken – al jaren – is natuurpark De Groote Peel bij Ospel, een kilometer of wat ten zuiden van onze woonplaats gelegen.

Het is er dood- en doodstil, meestal. En de natuur is er prachtig. En in deze tijd van het jaar liggen de vennen in De Groote Peel er helemaal mooi bij, getuige deze foto. Waar eerlijkheidshalve wel een gelikt filtertje aan te pas is gekomen.