Month: November 2015

Regelmatige lezers van dit weblog weten dat wij vaak wandelen. Op het GR5, van Maastricht naar Nice in zuid-Frankrijk. Op het Deltapad en het Kustpad, van Sluis naar Delfzijl. En in de buurt van of in Helmond zelf.

Af en toe stuiten we onderweg op obstakels; paden vol modder, paadjes waar het onkruid tot aan onze oksels staat en ander relatief ongemak. Vervelendste zijn omgevallen bomen die de weg versperren. Maar gelukkig hebben ze daar iets op gevonden: de kettingzaag.

Niet dat wij die doorgaans een op zak hebben, hoor. Maar de wandelaars voor ons op dit stukje GR5 – waar we afgelopen mei liepen – kennelijk wel. Dank nog daarvoor.

Kijk maar eens WHO: geen geur- en kleurstoffen in mijn stamppot boerenkool. Alleen maar een hele reeks e-nummers. 

Het Deltapad voert ons vandaag van Goeree-Overflakkee naar Voorne. Over de Haringvlietdam, door wind en regen. Veel Hollandser kan het niet.   

File muziek.  Ook goedemorgen . http://shz.am/t11263575

Lekker stukje rammelpunk om mee wakker te worden op je telefoon. http://shz.am/t242904985

Twee onderwerpen bepalen de komende maanden het regionale nieuws. Vandaag, donderdag, staan ze broederlijk naast elkaar op de voorpagina van het Helmond Plus-katern: carnaval en Sinterklaas. Vrolijke, gezellige onderwerpen, uit het dagelijks leven gegrepen.
Alleen voor de liefhebbers? Nou, misschien wel. Maar dat zijn er in beide gevallen heel wat.

Natuurbeschermingswetvergunning. Dat is deze woensdag het scrabblewoord van de dag. Een beetje handig leggen en dankzij drie maal woordwaarde hark je zo zeventig punten bij elkaar.

Die vergunning krijg je uiteraard in het kader van de wet Natuurbescherming. Om je koeienbedrijf uit te breiden bijvoorbeeld. #morgenindekrant

Ja hoor, het is weer die tijd van het jaar. De tijd dat wij mannen in de weer kunnen met onze bladblazers. Lekker veel herrie maken, flink veel stof opblazen. Deze blaadjes liggen er weer helemaal bladblaasklaar bij.

Nooit geweten dat die er ook zijn: paddenstoelengoeroes. Maar ze bestaan. Echt. #morgenindekrant

Geen eigen nummer van Allen Toussaint, de muzikant uit New Orleans die maandag op tournee door Europa overleed. Maar wel een bloedstollend mooie versie van deze klassieker.

Het beroep van dag? Veranderspecialist! #morgenindekrant

We werken bij een krant. Dat betekent dat we schrijven. Veel schrijven, soms. En daar zijn pennen voor nodig. Veel pennen. Heel veel pennen zelfs, voor sommige mensen.

Er is veel commentaar op de Spotifyplaylist die je elke week automatisch krijgt opgedrongen. Ik vind ook dat er af en toe rare liedjes in staan, daar niet van. Maar ik vind het ook leuk dat ik dankzij deze Spotifylijst liedjes herontdek waarvan ik vergeten was dat ik ze leuk vind. Zoals deze Sheriff Fatman van Carter USM.

Dit is een kopje espresso, met suiker, extra sterk en een lepeltje. Van DE, uit de automaat. Heerlijk bakkie. Proost.
Bij koffie-halende collega’s staat dit bakkie koffie niettemin bekend als één koffie kapsones. Oftewel een koffie arrogant. Nou vraag ik je!

Heerlijk, de volgende dag nog even nagenieten van het concert van de avond tevoren. Het optreden van de Sleaford Mods, woensdag in in het ZAKK in Düsseldof, was zeer memorabel.

De een zingt/praat. En de ander zet op zijn laptop een muziekje aan; meestal een kale, elementaire en op hiphop gebaseerde beat. De een spuwt (letterlijk en figuurlijk) zijn teksten in de microfoon. En de ander drinkt bier en staat een beetje op de maat van de muziek mee te bewegen.

Kortom: heel typisch. Zeker ook omdat de maatschappij-kritische, naar het anarchisme neigende teksten van het duo uit Nottingham in zwaar dialect worden gezongen, en vergezeld gaan van een stortvloed aan schuttingtaal.

Meer dan de moeite waard, dus.

Ook goedemorgen. #wakker #goodcombination #dandruffwarriors http://shz.am/t250761547

Sinds jaar en dag heb ik een zwak voor de muziek van Giorgio Moroder. Dat begon ergens in de jaren tachtig, toen hij samen met Phil Oakey (Human League) het luchtige niemendalletje ‘Together in Electric Dreams’ maakte. Toen ontdekte ik zijn solo-platen van eind jaren zeventig, begin jaren tachtig en kreeg ik ook pas waardering voor de muziek die hij voor Donna Summer had gemaakt.

Deze week kwam ik er bij toeval achter dat de kiem voor mijn interesse in zijn muziek al in 1972 gelegd is. Toen kocht ik ‘Son of my father’, van Chicory Tip, een van mijn eerste singles. (Staat samen singles van Sweet, Slade, Osmonds et cetera) nog steeds in een doos op zolder).

Ik heb altijd gedacht dat dit nummer door de band zelf geschreven was. Maar het blijkt om een cover te gaan van een liedje dat in 1971 in Duitsland was uitgebracht. Door Giorgio (Moroder) uiteraard, die dat nummer ook geschreven heeft.

Wakker. #ookgoedemorgen http://shz.am/t91941170

Even dacht ik vanochtend dat de vlag uit kon. Maar dat bleek wat te voorbarig. Het is namelijk nog lang niet zeker dat de vernieuwde weg tussen Veghel en Asten ter hoogte van Helmond met een ruime boog om Dierdonk heen gaat.

Dat blijkt wel uit het kaartje dat vanochtend in de krant stond en dat gemaakt is op basis van door de provincie aangeleverde informatie. Maar navraag hier en daar levert als slotsom op dat die keuze nog niet is gemaakt.

Er zijn nog steeds drie varianten: met een wijde boog om Dierdonk heen, precies langs de rand van de wijk, of tussen Dierdonk en stad – een verbreding van de weg zoals die er nu ligt.

Met andere woorden: het kan nog alle kanten op.

In de krant van donderdag staat een interessant interview van mijn ED-collega Frank met de Eindhovense muzikant Jack Hustinx. Het gaat vooral over zijn nieuwe plaat, Over yonder. Tijdens het eindredigeren van dat interview kwam er een berg aan herinneringen boven.

De eerste keer dat ik Jack zag optreden was toen hij nog deel uitmaakte van de groep Starling, ergens rond 1980, samen met Rik van Iersel. Starling repetereerde in de kelder van Bullit, de roemruchte platenzaak aan de Eindhovense Kerkstraat. En de eerste keer dat ik Jack interviewde (voor het ED) was jaren later, in 1987, toen hij bij Arti Rhythm speelde en de band er de pannen op gooide.

Iets later sprak ik hem nog toen hij bij de Soul Survivors zat, een aanstekelijke soulrevue, en toen hij de debuut-elpee van Life on Grey had geproduceerd, de band waar Peter Pan Speedrock uit voortkwam.

Ouwe koeien uit de sloot? Ja zeker. Maar wel hele mooie koeien en een dierbare sloot. Of zoiets.

Ook goedemorgen. #wakker #doitcrampsstyle http://shz.am/t82580733

Ook goedemorgen! #wakker  http://shz.am/t5361655