Aanvankelijk dachten we dat het schandalig was dat er in de zestiende eeuw in de Mezquita in de Spaanse stad Cordoba een kathedraal gebouwd werd. Want is er een grotere belediging voor moslims dan hun gidshuis zo te ontheiligen?

Al discussiërend over dat onderwerp kwamen we al snel tot de conclusie dat de Arabieren die bijna duizend jaar eerder Zuid-Spanje veroverd hadden daar eigenlijk ook niets te zoeken hadden.

Toen bleek dat de Arabieren om de Mezquita te kunnen bouwen de kerk die eerst op die plek stond hadden gesloopt, kwamen we al snel tot een andere slotsom. Die Karel de Vijfde had het destijds niet eens zo slecht bekeken.

Maar of de vele tientallen moslims die net als wij vol bewondering in de Mezquita rondliepen dat ook dachten, is maar de vraag.

Nog een foto uit het Alhambra, maar dan van een van de waterpartijen in een van de tuinen bij het paleis dat achter dit complex verscholen ligt, de Generalife.

Dat paleis – waar we de vorige keer niet aan toe waren gekomen – doet wat pracht en praal aan de buitenkant betreft nauwelijks onder voor de grote buurman. Binnen is het een stuk soberder.

Alleen lijkt het veel minder bezoekers te trekken. Zal wel komen omdat het tien minuten lopen is van het naar het andere paleis. Bij een temperatuur van zo’n 35 graden heeft niet iedereen daar zin in, kennelijk.

Uiteraard is het een prachtig gebouwencomplex, het Alhambra in Granada. En goed geconserveerd.

Maar wat mij het meeste trof een paar weken geleden was de pracht en praal in de tuinen en de vele binnenplaatsen die het Alhambra rijk is. Vol met waterpartijen, perkjes met exotische planten en bloemen die in volle bloei stonden.

Gek, want van ons vorige bezoek aan Granada – 10 jaar geleden – waren die weelderige tuinen me helemaal niet bijgebleven. Alleen de stijlvol gebouwde en ingerichte paleizen.

Grappig om dat te constateren.

Vier weken lang rust: een ongekende luxe. Doorgebracht in het zuiden van Spanje, in de Franse streek Lotharingen en thuis in de tuin. Wat een weelde.

Na die vier weken is het tijd de draad weer op te pakken en me weer aan mijn dagelijkse plicht te wijden. Dankzij een flink opgeladen batterij is dat geen enkel probleem.

Tijd ook om de draad op dit weblog weer op te pakken. Met een foto die is gemaakt in de Zuid-Spaanse stad Ronda, waar een gitarist in een prieeltje met uitzicht op de bergen zijn flamenco’s zat te oefenen.