Zonder woorden.

Zomaar even een mooi plaatje, iets meer dan een jaar geleden gemaakt in Japan, in de voormalige hoofdstad Kyoto. Wat mij in deze foto zo aanstaat is de absolute rust die er van uit gaat.

Maar ja: wat je in een foto ziet, dat zit vaak vooral in het oog van diegene die naar de foto kijkt.

Er gaat niets boven de geur van een stapel nieuwe boeken, las ik onlangs op de Facebook-pagina van oud-collega Karin Quint. Helemaal mee eens, en dan bij voorkeur op te snuiven in een boekenwinkel.

Zoals deze shop in de Londense wijk Marylebone, waar  we onlangs bij toeval op stuitten tijdens een shortbreak in de Engelse hoofdstad. Prachtige winkel, en niet alleen vanwege alle boeken maar ook door het fraaie glas-in-lood in de verte.

Bij toeval kwam ik er net achter dat ik op mijn WordPress-weblog ook video’s kan plaatsen. Dat biedt nieuwe mogelijkheden. Meteen maar eens even uitproberen met een paar seconden voorbijflitsende wielrenners, gemaakt op de Eindhovense High Tech Campus, afgelopen zondagochtend.

Even een weekje terug in de tijd, Vorig weekend brachten we een bezoek aan Londen. Tijdens die shortbreak – heerlijk woord – brachten we onder meer een bezoek aan de Picasso-tentoonstelling in het museum Tate Modern, getiteld ‘1932’.

Daar zag ik – behalve een aantal prachtige schilderijen – ook een heel fraaie installatie. Dagenlang heb ik me afgevraagd wat de Spanjaard Picasso met dit werk wilde uitdrukken. Vanochtend zag ik het plotseling: dit is natuurlijk de Spaanse dolende ridder, Don Quichot.

Al kan het natuurlijk zo zijn dat ik er morgen weer helemaal iets anders in zie.

Bij de meeste wielerwedstrijden gaat het er om zo snel mogelijk bij de finish te komen. Vanochtend was ik voor het werk op de High Tech Campus in Eindhoven, waar het High Tech Crit Festival plaatsvindt. Daar stuitte ik op een opmerkelijk fenomeen: het NK Slowbiking, waarin juist het tegenovergestelde belangrijk is: hoe doe je zo lang mogelijk over 11 meter?

Het record van organisator Paulien Willems zelf staat op twee minuten en een paar seconden. De deelnemers die ik vanochtend aan het werk zag, kwamen niet verder dan 30 seconden.

We hebben uitstekend geslapen vannacht, in de beste bed & breakfast van Nederland: La Marquise in Budel. Uiteraard, zou ik bijna zeggen. Hier alvast een kort beeldverslag. En maandag meer in de krant en op de website.

Vanavond ingechecked in de beste bed & breakfast van Nederland, La Marquise in Budel. Voor de krant, uiteraard. Om te ervaren hoe dat is, slapen in officieel de beste b&b van het land.

We kregen de gouden kamer toebedeeld, met privésauna en uitzicht op de lommerrijke tuin. En met Budels Bier in de minibar, hoe kan het ook anders. Morgen meer. En nog meer in de krant van maandag.

Symposium in het Provinciehuis in Den Bosch over onderzoek naar de katholieke missie vanuit Noord-Brabant in de negentiende eeuw naar Verenigde Staten. Deel van de resultaten wordt gepresenteerd door de spreker op het podium, Simone Vermeeren. #trots

Steeds vaker twijfel ik ‘s ochtends bij het ontbijt: pak ik de papieren versie van de krant of lees ik de digitale krant. En steeds vaker grijp ik naar de digitale versie. Vanochtend, op de redactie aangekomen, dacht ik: dat is terecht. Want het is tijd voor de volgende stap.

Kreeg gisteren bericht van een bevriende collega, uit het Abbamuseum in Stockholm – waar hij een poster van de Ramones gespot had. Leuk, om als Ramones-adept te boek te staan.

Wij waren vorig jaar in de zomer in de Zweedse hoofdstad, en hebben bij het Abbamuseum toen alleen een broodje gegeten op het terras. De indruk die we van Stockholm hebben overgehouden? Een vriendelijke, ontspannen stad met een mooi en goed onderhouden oud centrum.

Al moest ik toen we er waren wel alsmaar denken aan de deprimerende maar niettemin zeer indrukwekkende detectives van Sjöwall & Wahlöö.

Van stadsvernieuwing naar stadsverloedering: van nieuw leven inblazen naar een hele lelijke vorm van brutalisme, en wel aan de zuidoever van de Theems in London: het gebouw van het National Theatre.

Het is een en al ritmisch gerangschikt beton, maar met een kille, zakelijke uitstraling. Bijna Oost-Europees of Noord-Koreaans. Of zijn er ook mensen die dit wel mooi vinden?

 

M

Mooi voorbeeld van vernieuwende stadsvernieuwing gezien, afgelopen weekend in London in de wijk bij de spoorwegstations King’s Cross en St. Pancras. Daar dienen de frames van meer dan 150 jaar oude gashouders – inmiddels buiten gebruik geraakt – als omlijsting van nieuwe appartementengebouwen.

Er tegenover staan een paar oude pakhuizen die een nieuwe functie hebben gekregen – dat zie je vaker. Maar gashouders die op deze manier worden hergebruikt, dat had ik nog nooit gezien. Erg mooi, erg creatief.

Vanochtend even een kopje koffie gedronken bij de Ergon Bedrijven in Eindhoven, op uitnodiging van Thijs Franssen. Dat was ter gelegenheid van het afscheid van algemeen directeur Peter Quik, die morgen met pensioen gaat. Voor deze gelegenheid keek hij terug op de ontwikkelingen in de sociale werkvoorziening in Nederland.

Het toeval wil dat ik daar op De Hurk in Eindhoven uiteraard ook zijn opvolger tegen het lijf liep, de voormalige Helmondse wethouder Yvonne van Mierlo. Voor de nieuwsgierigen onder onder ons: het verslag van het gesprek met Quik staat morgen in onze krant.

 

Een paar dagen geleden bladerde ik door een fotoboek over Noord-Korea. Met foto’s van de hand van Carl De Keyzer. Een prachtboek, waar mijn collega Rob me op attendeerde, en dat de sfeer in dat land treffend in beeld lijkt te brengen. Veel pracht en praal, veel lange, lege wegen, veel beton en heel veel grote, lege pleinen. Binnenkort meer daarover in onze krant.

Niet zo gek dus dat ik uitgerekend aan dat boek moest denken toen ik na de raadsvergadering in het Eindhovense stadhuis over het lege en betonnen Stadhuisplein naar mijn auto liep.

Door een probleem te negeren los je dat probleem niet op. De nieuwe Eindhovense coalitie wijdt in het coalitieakkoord geen letter aan het Muziekgebouw, dat van het vorige een onmogelijke opdracht heeft meegekregen. Een boemerang die binnenkort ongetwijfeld een keer terug komt.

Het gras is altijd groener bij een ander. Letterlijk. #strijp-s #feestweide

En, nog iets leuks gedaan dit weekend? Mwah, de heg gesnoeid. #bladeren #afval #waytoomuch

Leuk evenement vandaag hier op Strijp-S in Eindhoven: de Ladies Run. Moeder en dochter liepen de 5 kilometer met hele mooie tijden.