Ach, dacht ik aan het begin van de middag, laat ik met het oog op de sneeuw en de te verwachten extra drukke avondspits vanmiddag maar eens thuiswerken. Thuis een verhaal voor de krant van morgen uitwerken gaat immers net zo snel, zo niet sneller, als op de redactie. En de koffie smaakt er nóg beter.
Nou, dat heb ik geweten. Nadat het tegen enen ophield met sneeuwen en ik net onderweg was, zat het verkeer ook in hartje Eindhoven al muur- en muurvast. Van Strijp-S naar de Berenkuil kostte me een uur en een kwartier. Van de Berenkuil naar huis nog eens een half uur.
Ik klaag verder niet, hoor. Airco op 20 graden, Spotify-playlistje aan, beetje app’en met deze en gene en je komt de tijd wel door. ‘t Is alleen zo’n zonde van de tijd.