Month: July 2011

En nu is ook de voordeur klaar. Nog maar een paar kozijnen en dan is deze megaschilderklus geklaard.

De dj aan het werk in Lokaal 42

Na een dag schilderen even de hort op.

ED’s Swiebertje stuitte bij zijn zwerftocht door de regio donderdagavond op een stripster, Daisy genaamd. Lees hier zijn spannende avontuur, inclusief Aldi-slagroom.

Onder het motto ‘je kunt er niet vroeg genoeg bij zijn’, maar waarschijnlijk ook geïnspireerd door het herfstige weer, gaat vandaag bij Harrods in London de kerstafdeling al open.

Kijk hier voor een sneak preview. En voor het geval het gaat kriebelen, dit is het adres:

87-135 Brompton Road
Knightsbridge
London, SW1X 7XL
United Kingdom

Fokke en Sukke werken bij een bank in Curacao. Leuk, zo’n scheurkalender.

De Eindhovense stadsdichter Piet van den Boom weet zijn drijfveer als dichter goed onder woorden te brengen, vandaag in het ED:

“Ik ben niet op zoek naar het antwoord maar naar de vraag”, zei hij tegen mijn collega Rieks Holtkamp.

Mooi geformuleerd.

Te koop voor 5 euro bij de Hema. De brandblusser that is.

Heel bekend is ze niet meer, Helen Shapiro. ‘Walking Back To Happiness’ en ‘Queen For Tonight’ zijn zo ongeveer de enige nummers die de tand des tijds hebben weten te doorstaan.

De Wall Street Journal heeft een aardig gesprek met haar op de website staan, hier te vinden, waaruit blijkt dat de Beatles ooit in haar voorprogramma hebben gestaan.

Je kunt maar een reden vinden om iemand te ontslaan. Bericht komt uit magazine van FNV Bondgenoten.

“Geldt dit ook als kwartaalafname?” Ja hoor, ze bestaan nog: boekenclubs.

Grapje van Hein de Korte in het FD over de regio Eindhoven.

Zal wel heel grappig zijn, de poster die hier aan de deur hangt. Maar ik voel me niet aangesproken. Met mijn 49 jaar.

Foto van James Dean in een Magnum-fotoboek.

Vandaag toevallig gevonden in de rekken van De Slegte: een tweedehands exemplaar van Foto’s voor Vinyl, een boek met foto’s van muzikanten die in de eerste helft van de jaren tachtig gemaakt werden voor dit al snel ter ziele gegane blad over en voor New Wavers, vernoemd naar de muziekstroming die een vervolg was op de punk van eind jaren zeventig en die wat muzikale en intellectuele verdieping moest geven aan het drie akkoorden/fuck you-gehalte van punk en – daar soms ook heel aardig in slaagde.

Boek maar meteen gekocht (6,50), want bij het doorbladeren kwam er een compleet arsenaal aan verloren gewaande herinneringen bovendrijven. Op de foto’s trouwens links saxofonist James White, ook wel James Chance genoemd, en rechts Lydia Lunch – van die geweldige lp Queen Of Siam.

Blijft een leuk bericht, ook al is het inmiddels een paar dagen oud.

Maar de Russen hebben nu afgesproken dat bier voortaan ook een alcoholische drank is. Werd eerst namelijk nog gerangschikt in de categorie ‘frisdrank’.

Meer info hier

(Ooit koppijn gekregen van 12 cola’tjes?)

Bij deze beelden uit de Tour de France weet ik het zeker: geen vakantie in Frankrijk dit jaar. Jakkes, wat een ellendig weer daar in de buurt van de Alpen.

Soms hoor je op straat in het voorbijgaan iemand iets zeggen, en dan vraag je je af wat in hemelsnaam de voorgaande zin was en wat het antwoord zou zijn.

“Ik mag alleen maar paracetamol hebben”, hoorde ik in de Rechtestraat in Eindhoven een enorm dikke vrouw tegen de vrouw naast haar zeggen. “Ik zit met mijn maag.”

Intrigerend. En raadselachtig.

Niets ten nadele van zwanen, zwanenkuikens, dierenliefhebbers en dierenambulances.

Maar deze zin in de krant van vandaag gaat me wel wat ver als je bedenkt dat in een ander continent mensen van de honger creperen door een al jaren durende oorlog:

“Het kleintje overleed in in de dierenambulance op weg naar de vogelopvang.”

Voor de duidelijkheid: het gaat hier over een zwanenkuiken.

Sinds een paar weken bel ik mobiel met een Android-telefoon, powered by Google. Het is echt een geweldig ding: je kunt er alle sociale media mee bedienen, daar heb je zelfs geen pc meer voor nodig.

Toegegeven, de batterij is snel leeg en bellen is wat lastig maar afgezien daarvan…

Ook grappig is dat er allerhande programma’s voor die Android voorhanden zijn, met name foto-apps – zoals die schijnen te heten.

Leuk hoor: een fatsoenlijke digitale camera voorzien van programma’s om zo goedkoop mogelijk ogende foto’s te maken. Vintage, polaroid, lomo en wat dies meer zij; het kan allemaal.

Mooi citaat in de Volkskrant van vandaag: geel is het nieuwe roze. #kletspraat

Op weg naar het werk vanochtend werd ik rechts ingehaald.

Ik reed bijna negentig op een twee-baansweg weg waar je tachtig mag. Maar kennelijk was dat niet hard genoeg voor de ongeduldige Alfa-rijder achter me. Hij passeerde me rechts toen we langs een invoegstrook voor verkeer van een andere weg reden.

Apart. Heel apart.

We maken er op het werk onder elkaar regelmatig grapjes over, over het jargon dat politici bezigen als ze met ruimtelijke ordening, volkshuisvesting en wonen te maken hebben.

Grondgebonden woningen bijvoorbeeld: een zwaar eufemistische term voor een huis met een tuintje. En een balkon bij een flat is een kwalitatief hoogwaardige buitenruimte.

Dat gaat zover dat huizen aan een vijver watergebonden woningen genoemd worden. En flats worden dan luchtgebonden woningen.

Een grapje, denkt u? Lees de titel van het boek dat ik vandaag bij De Slegte zag staan.

Luchtgebonden? Gebakken lucht!

Even in het zonnetje in de tuin van buurman Rob van Gijzel. Met uitzicht op het Van Abbe.

Schiet me zojuist een mooi Helmonds woord te binnen: ‘n hollige. Is een zeer typerende uitdrukking voor iemand die nogal gehaast is. Of, in het Helmonds, voor n’n angestookte.

Prachtig taaltje.

Vrijdagavond liepen we bij toeval het Muziekcafé in Helmond binnen op het moment dat de groep Voodoo Swing daar op het podium stond.

Hadden we geweten dat deze groep uit Arizona zulke geweldig aanstekelijke, naar psychobilly neigende rockabilly maakte, dan waren we waarschijnlijk wat eerder gekomen (maar dan hadden we ons voortreffelijk eten bij Lokaal 42 naar binnen moeten schrokken, en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling).

Nu konden we helaas nog maar een half uurtje meepikken van deze drie mad men. Hoogtepunt: ‘n stevige gitaarsolo vanaf het biljart. Kom daar maar eens om – bijvoorbeeld – in het PSV-stadion, bij Groots met een Zachte G.