Eigenlijk drong vandaag pas goed tot me door dat 2013 al weer een heel eind op streek is: het zachte weer van de afgelopen dagen zorgde er voor dat ik nog lang in de nazomerstand heb gestaan: af en toe lekker een eind wandelen, wat in de tuin zitten als dat kan, op de fiets boodschappen doen.

Maar met het overschakelen van zomer- naar wintertijd en dankzij de eerste najaarsstorm van maandag heeft dat aangename gevoel plaatsgemaakt voor het ietwat sombere besef dat de lange periode van vroeg donkere avonden, kille en verregende zondagen en kale bomen en planten weer in volle hevigheid is aangebroken.

Ook niks mis mee hoor, begrijp me goed. Maar af en toe wat zo maar wat mijmeren kan ook geen kwaad.

O ja, voor iedereen die zich afvraagt wat wij eigenlijk aan het doen als we zeggen ‘we gaan een paar dagen wandelen in Frankrijk’: hier staat het een en ander op een rijtje.

Vanochtend zette ik een berichtje op Facebook over een artikel dat morgen in de krant staat. Dat artikel gaat over mannen van middelbare leeftijd die een (welvaarts-)buikje hebben. Het gaat het hierbij kennelijk om een teer punt, want gezien het aantal reacties op dat bericht raakte ik met mijn post een gevoelige snaar.

Of er in het artikel over bierbuikjes ook manieren beschreven staan om van zo’n abdominale obesitas oftewel embonpoint oftewel geprononceerd abdomen af te geraken, vroeg een van mijn FB-vrienden. Jazeker, antwoordde ik hem vanochtend: per dag twaalf minuten bewegen.

Daar moet ik eerlijkheidshalve aan toevoegen: met gewichten en halters. Heen en weer lopen naar de AH om de hoek, om nieuwe Leffe Blond, Grimbergen Dubbel of Westmalle Tripel te helpen, dat helpt echt niet….

Hartstikke mooi en kakelvers leesvoer voor in het weekend: het boek Dutch Dance van collega Mark van Bergen. Maar dat boek is pas voor in het weekend; eerst nog de #krantvamorgen.

Dat de supermarkten sinds een tijdje op zondag open zijn, vind ik alleen maar gemakkelijk. Dat de regels daarvoor onlangs zelfs helemaal zijn vrijgegeven, vind ik ook prima: lang leve de 24-uurseconomie.

Dat veel winkels in stadscentra ook voortaan op zondag open zijn, daar heb ik geen moeite mee. Alleen vraag me ik af wie er op een wekelijkse koopzondag zit te wachten. Op zondag wil je toch ook wel eens wat anders doen dan winkelen. Toch?

Klussen bijvoorbeeld, en dan het liefst met vers aangeschaft materiaal van de Praxis. En dat kan. Want die is hier in de stad voortaan ook elke zondag open, van twaalf tot vijf.

Dit kan geen toeval zijn. Bij een artikel over een nieuw boek over sociobesitas maakt het NRC reclame voor een abonnement op de krant waarbij je een iPad cadeau krijgt. Check overigens hier een video van vanochtend in het ED over hetzelfde onderwerp.