Vaste lezers van dit weblog weten dat ik behalve van Paul Theroux, Asterix & Obelix, John Cleese en Guust Flater ook weg ben van de boeken van schrijver Bill Bryson. Wat de overeenkomst is tussen deze schijnbaar willekeurig vier namen? Dat ik door hen regelmatig van de bank val van het lachen.
Van de Amerikaanse, in Engeland wonende, voormalige journalist en hoogleraar Bryson verscheen onlangs ‘De zomer van 1927’, over een sleuteljaar in de Amerikaanse geschiedenis. Het is het jaar van – onder andere – Charles Lindbergh, van Al Capone, van Babe Ruth en van ongekend natuurgeweld.
Bryson beschrijft dit alles wederom met een scherp observatievermogen en oog voor detail, helder analyserend als altijd en met een geweldig gevoel voor humor. Precies zoals we van hem gewend zijn.
En dan te bedenken dat ik pas bij hoofdstuk vijf ben.
