Corona-gepolder

Deze spotprent (lekker ouderwets woord) stond gisteren in de Volkskrant, maar is ook vandaag nog steeds hoogst actueel. Niet alleen als het gaat om de testcapaciteit en om de hoeveelheid beschikbare testsets maar nu ook om de corona-status – waakzaam of zorgwekkend – van de verschillende regio’s in Nederland.

Gastcolumn: Flexiregels

Weer een nieuwe gastcolumn van huisgenote D. vandaag, na weken van relatieve stilte.

Wat zou minister Grapperhaus vorige week gedacht hebben toen hij de Tweede Kamer verliet? Ik stel me het telefoongesprek met zijn vrouw  als volgt voor:

  • Hoi schatje,  het zit erop!!! Heb je me gezien?
  • ……….
  • Oh ja? Een beetje té deemoedig. Hmmm, volgende keer wat minder dan. Maar goed, ik het het gefikst. Zet je de champagne koud? En vraag de buren vanavond op de borrel.
  • ………..
  • Ja, allebei. En de overburen ook maar.
  • ………..
  • Tja, ik ook niet maar we hebben een duur kado van ze gehad. Heb ik daags erna even gegoogeld. Kostte toch bijna duizend euro. En bel je ouders ook meteen.
  • ………..
  • Daar heb je gelijk in. Mijn moeder en broers dan ook. En de kinderen van Fred en Dinand ook; die hebben me erg gesteund. Doe maar 3 flessen dan.
  • ………..
  • Shit, ja. 21. Dan schrap mijn moeder maar. Die weet het toch niet meer.
  • ………..
  • Ja, klopt. Zeg dan tegen de buurtjes dat ze door de heg kruipen.

Ik moet trouwens ophangen want ik bel niet handsfree en dat mag niet…. geloof ik.

Naar een nieuwe eigenaar

Daar gaan ze, op weg naar een nieuwe eigenaar: alle elpee’s, singels en maxisingles die ik tussen mijn tiende en mijn dertigste verzameld heb. Ze stonden de afgelopen vijftien jaar lang nagenoeg onaangeroerd op zolder, simpelweg omdat alles ook digitaal voorhanden is. Wel zo makkelijk, efficiënt en minder ruimte-slurpend.

Wat blijft zijn alle herinneringen. Maar die zaten toch al in mijn hoofd, en daar blijven ze gewoon lekker zitten.