Have You Heard The News? There’s Good Rocking Tonight!
Zeven weken lang, op vrijdagavond, in Lokaal, vanaf 22.30 uur. De eerste keer op vrijdag 10 juli, met Jeremy. En met yours truly op vrijdag 14 augustus. Goed idee, die Kasteeltuin-afterparty!
Een van de voordelen van afwisselend in dagdienst en in avonddienst werken is dat je dan in de zomer overdag vaak buiten in het zonnetje kunt zitten als de rest van de wereld aan het werk is – al speelt mijn werk is in dat geval dan uiteraard ‘s avonds af.
Inmiddels zit ik al twee dagen binnen naar de regen buiten te kijken, bij wijze van spreken dan. Buiten zitten is er deze zomer niet of nauwelijks bij, zo lijkt het.
Ik ben daarom blij dat we over een paar weken weer eens gaan kijken hoe in het Portugal is, op de plek waar de afgelopen jaren al een aantal keren geweest zijn, in Lourical. Om te lezen, te luieren, te niksnutten, lekker wat te eten en te drinken.
En in de zon te zitten, dus.
Op de Facebook-pagina van Frans van der Zanden las ik dat er plannen zijn voor een expositie rondom de Werkwinkel in Helmond. Of beter gezegd: een expositie van posters die gemaakt zijn in de zeefdrukstudio die verbonden was aan de Werkwinkel.
Voor de jongeren onder ons, en voor de lezers van buiten Helmond: de Werkwinkel was een jongerencentrum in de Heistraat dat in de eerste helft van de jaren tachtig behoorlijk floreerde. Later ging de Werkwinkel samen met de Sentersoos – gevestigd in hetzelfde voormalige schoolgebouw – op in Roadhouse, dat vervolgens Plato en weer later Lakei werd. (En uiteindelijk in de Cacaofabriek terecht kwam).
Leuk, zo’n expositie over de Werkwinkel: want ik heb goede herinneringen aan die periode: we brachten er met een groep vrienden en vriendinnen gemiddeld twee avonden per week door aan de tap. We hoorden er elke week wel een band, waarvan de meeste namen in de vergetelheid zijn geraakt – enkele uitzonderingen daargelaten (Tröckener Kecks, The Scene).
En als om tien minuten voor drie de eerste noten klonken van het onvermijdelijke The End van The Doors, was dat het sein om aan de bar nog snel even twee Duveltjes te bestellen, die we op moesten hebben als de vrijwilligers achter de tap klaar waren met vegen.
Met de auto naar Schirmeck in de Franse Vogezen. Dan met de trein via Straatsburg naar Sarrebourg. Daar overnachten. De volgende dag met de taxi naar Gondrexange, en van daaruit zestig kilometers in tweeënhalve dag naar Schirmeck lopen. En onderweg ook nog met handen en voeten de Donon beklimmen, een berg van exact 1008 meter hoogte.
Gekkenwerk?
Nee hoor, onze manier om de GR5 te lopen, de internationale wandelroute Grande Randonnée 5, die ons van Pieterburen en de Pietersberg bij Maastricht via België, Luxemburg, oost-Frankrijk en zuidoost-Frankrijk uiteindelijk naar Nice voert.