Het 200-jarig bestaan van het koninkrijk der Nederlanden krijgt dezer dagen nogal wat aandacht in de media, evenals de drie biografiëen van de drie Nederlandse koningen. Vandaag in de Volkskrant bijvoorbeeld.

Gelukkig heeft een van de drie biografen, Jeroen van Zanten, tussen alle drukte door nog tijd gehad om als haar begeleider aan de UvA de masterscriptie van Simone – over de negentiende eeuwse socialist Louis Hermans – met een hele mooie acht te belonen.

Een pyramide in Parijs – ik vond het altijd maar een raar idee. Tot we aan de voet van die pyramide stonden, bij de ingang van het Louvre – zie ook de foto hieronder.

Het gaat immers om een geweldig bouwwerk van glas en staal, dat erg mooi detoneert bij de statige achttiende eeuwse gebouwen waarin het Louvre is ondergebracht. Een van de foto’s die ik daar maakte, wil ik daarom hier graag nog eens van stal halen.

“Geef mij maar rust en ruimte, natuur. Ik houd niet zo van de stad, van de drukte”, zei een collega deze week tegen me. We hadden het hadden over de levendigheid van het centrum van Eindhoven, in vergelijking met de schijnbaar onverstoorbare stilte van een bedrijventerrein aan de rand van Best.

Ik houd wel van steden – maar dan van grote, in een wat verder gelegen buitenland het liefst: van de drukte, de dynamiek, de anonimiteit waar je je in onder kunt dompelen. Ik houd van de terrasjes, de restaurants, de etalages, de oude gebouwen, de parken, de musea.

Een wereld van verschil met een bedrijvenpark bij Best. Met het centrum van Eindhoven ook, trouwens.

‘Jij weet alles van ons redactiecomputersysteem’ vroeg een collega vanochtend hoopvol aan me toen bleek dat ze in dat systeem – Hermes genaamd – haar cursor plotseling kwijt was.

Ze vroeg dat aan me omdat ze nog wist dat ik een paar jaar geleden met een clubje andere collega’s er had meegewerkt aan het dusdanig aanpassen van dat systeem dat het ook bij onze krant kon worden ingevoerd.

Het antwoord op de vraag hoe ze de cursor kon terug krijgen, moest ik haar schuldig blijven. (Het bleek, achteraf, om een bug te gaan in een Adobe-programma.) Toch zat het me niet lekker: vanavond heb ik daarom maar even uitgezocht hoe lang het ook alweer geleden was dat we (in Tilburg) aan dat Hermes hebben zutten sleutelen. Negeneneenhalf jaar geleden, maar liefst.

Geen wonder toch dat ik het antwoord op de vraag niet wist?

Deze periode van het jaar leent zich bij uitstek voor het maken van plannen voor het volgend jaar, daar toe al dan niet aangezet doordat we op het werk al tijdig onze vakantieplanning op elkaar moeten afstemmen.

De lijst van plekken die we een keer willen bezoeken, is nog steeds flink. Maar ja, dat krijg je als je regelmatig terug gaat naar plekken waar we het naar onze zin hebben gehad.

Zoals naar de Plaza Mayor in het Spaanse Salamanca, waar we afgelopen zomer voor de derde keer waren. Grote kans echter dat we volgend jaar zomer op de Plaza Mayor van een andere Spaanse stad zitten.

Toen ik gisteren een foto zocht van Lou Reed tijdens ons bezoek aan New York, bleef ik uiteraard even hangen bij alle andere foto’s die ik daar maakte. Ik realiseerde me weer eens hoeveel indruk dat bezoek gemaakt heeft. Niet voor niets dat we al plannen aan het maken zijn om weer een keer terug te gaan.

Vanavond naar de popquiz in Lokaal42. Is al de derde editie. De eerste twee waren druk, gezellig en geslaagd. Ik reken er op  dat dit vanavond weer het geval is.

Een van de vragen vanavond gaat over de onlangs overleden zanger/gitarist Lou Reed, hier op een foto die is genomen in Madame Tussaud in de stad van Lou, New York.

Hoe ik dat weet? Omdat ik samen met medejurylid Geert Leenders de vragen gemaakt heb die presentator Luc de Graaf straks gaat stellen.

Het was vorig jaar een doorslaand succes bij Lokaal42, de Bluesroute in Helmond, met geweldige muziek van Ernest van Aaken, de Urban Voodoo Machine en de Boogie Beasts. Twee dagen later zat er nog een piep in mijn oren.

Dit jaar staan Kaz Lux & John Schuurman, de Barnyard Stompers en de Dead Revils op het podium in Lokaal, en draai ik opnieuw vooraf, tussen de optredens door en na afloop plaatjes – van garageblues tot bluespunk, van rhythm ‘n’ blues tot rockabillyblues.

En als het aan mij ligt, worden het weer piepende oren, maandagochtend.