Slot zonder doel

Loop je lekker op je gemak door het bos te wandelen, kom je langs een poort. Een poort zonder doel, want er gaat geen weg naar toe en er ligt ook geen weg achter. En links en rechts van die poort staat ook geen hek.

Des te raadselachtiger is het dat deze poort voorzien is van een groot en stevig kettingslot. Immers: als die poort in een ontbrekend hekwerk al geen doel dient, waar is dat slot dan in hemelsnaam voor nodig?

Hartelijk dank

Hartelijk dank allemaal voor de felicaties gisteren, ook die vanuit onverwachte (en verre) hoeken. Ik heb er gisteravond bij De Potdeksel in Deurne een heerlijk, boterzacht visje op gegeten.

Inmiddels ben ik er wel van doordrongen geraakt dat 49 worden vooral in het teken staat van de leeftijd die daar op volgt: 50 jaar oud. Djeezus!

Geschiedenis

Toch het idee dat je geschiedenis bijwoont, als je de ontwikkelingen in Egypte, en met name in Caïro, op de voet aan het volgen bent.

Vanochtend op de radio vooral speculaties dat het wel eens helemaal mis zou kunnen gaan. Uit de mond van journalisten dan. Niet van deskundigen en of woordvoerders ter plekke. Die houden én een slag om de arm en hun hart vast.

Westernstyle

Zat vanochtend in de auto, onderweg naar het werk, naar Radio 1 te luisteren: bespreking van de film True Grit, de nieuwe van de Coen Brothers. Met citaatje van de hoofdrolspeler Jeff Bridges: ‘I can do nothing for you, son. BLAMMM’.

De bespreking werd gevolgd door een bespiegeling over het genre waarin de film is gemaakt, de western. Kort samengevat gaat het dan over zwijgende mannen met ondoorgrondelijke blikken en getrokken pistolen.

Leuk medium voor in de auto, radio,

Rockabilly Psychosis

Even wat psychobilly onder het stof vandaan gehaald. Blijven goed klinken, The Meteors: flink opgefokt. En gelardeerd met veel drank, drugs, tattoos en zwart leer. Want het blijft rockabilly, uiteraard.

AANVULLING 1: Ook nog steeds leuk: Reverend Horton Heat.

AANVULLING 2: De aartsvaders van de psychobilly: The Cramps (niet voor de fijngevoeligen onder ons; let op het geweldige gitaarwerk).

Rustieke wijn

In de categorie ongelooflijke kletspraat kwam ik deze aanprijzing van een ongetwijfeld erg lekkere, rode Italiaanse wijn tegen.

Volle levendige kleur. In de neus heel geurig en zwoel, iets wat rustiek. Braam, bessen, haast likeurachtig, specerijen en iets van zoethout.

Daar hebben we het niet van terug, natuurlijk.

Bedrijventerrein

De Tormentil in Best.

Afgaande op het aantal kliks vandaag vandaag, zijn de lezers van dit weblog kennelijk nogal nieuwsgierig naar mijn nieuwe werkplek. Daarom nog even dit plaatje van de buitenkant: een pand op een bedrijventerrein zoals alle panden op alle Nederlandse bedrijventerreinen er uitzien.

Cipriani

Venetië by Night in augustus 2008

Twee eetlepels slagroom, vier eetlepels mayonaise, twee theelepels mosterd, een halve theelepel suiker, twee theelepels worcestersaus, wat zout en een scheut tabasco.

Flink mengen, en je hebt een overheerlijke dressing voor carpaccio. Hoeft er alleen nog maar wat geraspte kaas bij (Grana Padano), wat versgemalen zwarte peper en – indien gewenst – wat rucola.

Deze likkebaardend lekkere dressing is vernoemd naar de bedenker, de Venetiaan Guiseppe Cipriani, die hem in 1950 serveerde in Harry’s Bar in deze Italiaanse stad.

Binnenkort maar eens gaan kijken of dat nog steeds het geval is.

Niet op zondag

Kom via een zoekopdracht bij Google uit op de website van het Reformatorisch Dagblad. De site meldt dit:

Fijn dat u belangstelling hebt voor refdag.nl, de nieuwssite van het Reformatorisch Dagblad.

Vandaag is het zondag. We wijden deze dag in het bijzonder aan de dienst van God. Wij beschouwen de zondag als een rustdag, een opdracht van God en een geschenk, waar we dankbaar voor mogen zijn. Om die reden actualiseren we onze site vandaag niet.

Staat het nieuws dan stil op zondag? Nee, dat niet – we leven in een jachtige tijd waarin het verschil tussen zondagen en werkdagen helaas steeds kleiner wordt.

Morgen brengen we u graag weer op de hoogte van de dagelijkse gebeurtenissen, voorzien van achtergronden, commentaar en opiniërende artikelen. Zoals u dat van ons gewend bent.

Ik heb hier geen commentaar op hoor, iedereen het zijne. Maar in de 24/7-economie is het wel opvallend.

Quote van de Dag

Mooi citaat, gevonden in het boek ‘Fotojournalistiek’ van Andy Steel uit 2009 (voor een paar euro te koop bij de Witte Boekhandel, bij De Slechte een tientje.)

‘A Clean Conscience
Makes A Soft Pillow’

Tekst staat op een ongedateerde foto van Zed Nelson, gemaakt voor de deur van een Baptistenkerk, ergens in West-Virginia, de armste streek van de Verenigde Staten.

Is een treffende tekst voor politici. Om naast hun badkamerspiegel op te hangen.

Faster, Pussycat! Kill! Kill!

Via de Amerikaanse garagegroep The Cramps stuitte ik begin jaren tachtig op de film ‘Faster, Pussycat! Kill! Kill!’, van de hand van de Amerikaanse regisseur Russ Meyer.

Een rare film, heb ik altijd gevonden, maar wel intrigerend. Snelle auto’s die op topsnelheid door de woestijn racen, volkomen onverwachte en zinloze uitbarstingen van geweld. En in tegenstelling tot de meeste vergelijkbare films niet met mannen in de hoofdrol, maar juist met vrouwen.

Waaronder Tura Satana, die afgelopen vrijdag op 70-jarige leeftijd is overleden.

Satana – strakke leggings, hoge hakken, lange zwarte haren – en Meyer waren trendsetters in hun genre van cult- en B-films. Veel van de latere stylering en vormgeving is terug te voeren op ‘Faster, Pussycat! Kill! Kill!’. Een hele prestatie.