Toen de coronacrisis begin maart begon, was deze tulpenboom nog kaal. In de loop van het voorjaar werd-ie groener en groener, voller en voller. Hoe dat proces zich voltrok kon ik, al thuiswerkend, dagelijks volgen door het raam in mijn werkkamer.

Nu de bladeren vallen, was de tijd rijp om die flink uit de kluiten gewassen boom eens duchtig onder handen te laten nemen en flink terug te snoeien. (Zodat ik ook weer wat meer daglicht heb, als ik achter mijn laptop zit.)

Over een paar maanden begint-ie ongetwijfeld weer uit te botten, onze tulpenboom. Ik ben erg benieuwd hoe het dan gesteld is met de coronacrisis. En met het thuiswerken.