Month: October 2023

Prachtig citaat vandaag in de column van Sylvia Witteman. Opgetekend uit de mond van een suppoost in het Rijksmuseum, als antwoord op de vraag van een bezoeker naar de betekenis van een bepaald kunstwerk.

Zo maar en zonder enige aanleiding een keer dit vergeten meesterwerk uit 1987 aanprijzen van zangeres Elli Medeiros, ooit nog eens lid van de punkband Stinky Toys.

Prachtige en zonnige plaat uit Frankrijk, helemaal in de stijl van (de Amerikaanse) Lizzy Mercier-Descloux, maar onterecht volledig in de vergetelheid geraakt.

Toeval bestaat niet. Gisteren hadden we een discussie hier op de ED-redactie over de gevolgen van het verkiezingsprogram van Pieter Omtzigt voor ASML en Brainport. Vandaag schrijft Peter de Waard in de Volkskrant exact op wat die gevolgen zijn.

Fokke & Sukke in NRC van afgelopen zaterdag.

Even een beetje leven in de brouwerij brengen op deze ietwat suffige maandag, met dit vijfenzestig jaar oude nummer. Hoppa.

Wat een prachtig verhaal over muziekheld Manu Chao, vandaag in NRC. En wat een schril contrast met alle glitter en glamour die normaal gesproken hangt rondom muzikanten van veel minder kaliber.

Heerlijk om te lezen, nog heerlijker om naar te luisteren.

Hij werd in 1983 doodgeschoten, Prince Far I. Toch is zijn zware, donkere stem te horen op het nieuwe album van de Engelse reggaegroep Creation Rebel, op twee nummers zelfs.

En ook al gaat het uiteraard om samples uit zijn (prima) eerdere werk, het zorgde bij mij wel even voor een kippenvelmomentje. Uit de stal van Adrian Sherwood en On-U-Sound, nog steeds van topklasse.

‘Geen vlees, wel vis’ zong de Belgische band Fleddy Melculy een paar jaar geleden. In Gemert-Bakel hebben ze daar een variatie op gevonden: geen varkens, wel kalveren.

In de Volkskrant van gisteren: een rake Sigmund van Peter de Wit.

Mooi dat de mensen uit Handel zelf even aan de bel trekken om te melden dat hun processiekerk gerestaureerd wordt. Vandaag meteen in de krant.

Vandaag in de Volkskrant, deze ingezonden brief – de Brief van de Dag zelfs. Ik ben er heel blij mee, met deze brief. Want ik dacht altijd dat wij – mijn echtgenote en ik – de enigen waren die zich stoorden aan al dat gespuug op de velden.

Een boete op spugen lijkt me eerlijk gezegd wel wat te ver gaan. Daarom wil ik eigenlijk een compromis voorstellen: breng de spugende sporters gewoon niet meer in beeld.

Afgelopen weekend zaten we weer eens een uurtje in de kroeg, hier in het centrum van de stad. Met uitzicht op deze Wall Of Fame: een mooie verzameling posters, waar stuk voor stuk mooie herinneringen aan verbonden zijn.

Natuurlijk zou ik tal van voorbeelden kunnen noemen, maar laat ik dat nu maar even niet doen.

Indrukwekkend futurisme dit, waarschijnlijk daterend van een paar decennia geleden. Het is dat ik erg tevreden ben over mijn huidige woning en auto, anders zou ik een verhuizing serieus in overweging nemen.

Vorige week was het nog een onderwerp in de tv-show van Arjen Lubach: de verroompottisering van Nederland. Vandaag melden we in onze krant dat ook de Rooye Asch in Handel er aan moet geloven. Dat wordt, zo zijn de plannen nu tenminste, ook een Landalpark. Hier de complete versie.

Een constante in mijn inmiddels meer dan 35 jaar verslaggeving bij het Eindhovens Dagblad: de discussie over de autoweg N279, eerder nog de S24 en de S210 geheten. Hier staat de online-versie.

Het ene moment schijnt de zon, het andere moment regent het. En wat doe je dan, op zaterdagmiddag? Even een uurtje de kroeg in. Voor een biertje en een paar bitterballen.

Uit de Volkskrant.

Heerlijk nummer weer van de Riddim Twins, Sly Dunbar en de veel te vroeg overleden Robbie Shakespeare.

Losjes gebaseerd op een sample uit het nummer Addis-Ababa van de Skatalites (zie hieronder) is dit een onvervalste oorworm, uitermate geschikt om het weekend mee in te gaan.

Dit knipseltje, uit een verhaal over voetbalkeeper Andries Noppert in de Volkskrant van vorige week, had ik nog liggen. Het blijft me intrigeren.

Enerzijds omdat het een mooi beeld geeft van de (zeer te waarderen) onbevangenheid van Noppert. Anderzijds omdat er ook mensen zijn die vrij achteloos kennelijk op een avond 6.000 euro uitgeven aan sushi.

Afgelopen weekend waren we in London, een stad waar de afgelopen decennia behoorlijk wat gebouwd is en ook nog steeds volop gebouwd wordt – de Brexit ten spijt.

We maakten dat weekend onder meer een zeer uitgebreide wandeling door het stadsdeel Greenwich, aan de zuidkant van de Theems gelegen.

Het uitzicht vanaf een van de heuvels in Greenwich, de plek waar de nulmeridiaan ligt die de wereld verdeelt in een oostelijk en een westelijk halfrond, levert een fascinerend beeld op. Onder meer van de Docklands, rechts op de foto.

Heerlijk verhaal vandaag in onze krant over de Belgische hoofdstad Brussel. Prachtig portret, waarin de tegenstellingen mooi in beeld worden gebracht en waar de liefde voor deze intrigerende stad vanaf druipt.

Hier staat de online-versie.

De financiële perikelen rond golfbaan de Stippelberg in Bakel houden de gemoederen in Gemert-Bakel flink bezig.

Ook al zou de politiek het liever anders willen, het is onvermijdelijk dat de rekening voor deze achteraf gezien al te forse investering uiteindelijk een keer op tafel komt.

De afgelopen tijd heb ik veel geschreven over de aanbestedingsproblemen bij Blink, en over het beëindigen van de samenwerking tussen Blink (dat afval ophaalt) en Prezero (dat afval verwerkt)

De gevolgen van die scheiding wordt nu langzaam maar zeker zichtbaar. Vandaag in de krant daarover een gesprek met kwartiermaker Theo Lemmen van Blink. Dat verhaal staat hier online.

Onlangs nagenoeg in een etappe uitgelezen: Bijna op de radio van Nico Dijkshoorn. Met een plot zo grappig dat ik ’em bijna zou verklappen hier.

Een heel herkenbaar boek trouwens. Ook al is het op de kop af 42 jaar geleden dat ik ooit drummer was in een punkbandje. Een bandje dat maar een half jaar bestond en dat niet veel verder kwam dan een handvol optredens.

De zon mag zich vandaag buiten dan niet vertonen, naar analogie van de groep a-Ha: op internet en op Spotify schijnt de zon altijd. Ook vandaag.

Maken wij ons al vrijwel dagelijks druk over het bedenkelijke niveau van de politiek in ons land, het kan altijd nog erger.

Gummbah, eerder deze week in de Volkskrant.

Dit zijn Gary en Neville, twee jonge Engelse jongens die in 1980 op de foto zijn gezet door Gavin Watson. Geen idee waar in Engeland deze foto is gemaakt.

Maar het is wel een prachtig tijdsbeeld: het grauwe, grootsteedse en industriële Engeland van de jaren tachtig druipt er van af.

Fascinerend verhaal over de New York Times, vandaag in de Volkskrant. Verhalen op de website van deze krant die niet goed worden gelezen, belanden in de Valley Of Death, lees ik in dat artikel.

‘Over die onderwerpen gaan we niet meer schrijven”, is daarna de conclusie volgens oud-correspondent Thomas Erdbrink. ‘Mensen klikken wel op onderwerpen die hun vooroordelen bevestigen. Daardoor krijg je steeds dezelfde verhalen’.