Dat is het leuke aan de schatkamer die popmuziek is: soms ontdek je supervette liedjes die al jaren oud zijn maar die je om wat voor reden dan ook destijds gemist hebt.
Dit is er zo een, uit 2014. Straks op de fiets weer even naar luisteren, een heerlijk ritme en bijbehorende flow om op naar huis te trappen.
Een paar jaar geleden waren we in de Noord-Ierse stad Derry. Het was een bezoek dat veel indruk op ons maakte. De vele murals in de stad herinnerden nadrukkelijk en op een indringende manier aan de recente geschiedenis, eufemistisch de ‘Troubles’ genoemd.
Daarnaast is Derry natuurlijk de stad van de Undertones, al sinds 1979 een van onze favoriete bands. In de stad is nu een nieuwe, opvallende mural te vinden, las ik op verschillende plaatsen. Een goede reden om weer eens terug te gaan.
In de krant vanochtend las ik dat je het beste kon stemmen met de neus desnoods dichtgeknepen. Dat advies heb ik opgevolgd, in het stemhokje in de basisschool in onze wijk Dierdonk. De vraag is alleen of het iets helpt.
Lekker nummer om de avond mee in te gaan. Van de onvolprezen Godfathers, eerder bekend als de Sid Presley Experience en hun onvolprezen ‘Hup Two Three Four’.
Gummbah, afgelopen week in de Volkskrant.
Twaalf jaar geleden ontstond dit clubje spontaan en door toeval. Met zijn vieren organiseerden we vervolgens onder de naam Vraag42 jaar in, jaar uit pub- en popquizzen. In Lokaal42, maar een tijd lang ook op verschillende andere plekken in onze stad.
58 keer maar liefst zaten of stonden we samen op het podium. Wat hebben we op dat podium, maar ook daarvoor en na afloop, gelachen met elkaar. Gegeten, en gedronken. En vooral ook gediscussieerd.
Over van alles en nog wat, en soms tot op het bot. En altijd ging het wel een keer over de Beatles of over de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog. En elke keer wisselden we de meest fantastische anekdotes uit onze levens met elkaar uit, de een soms wat ongeloofwaardiger dan de andere.
We hebben in die jaren volop elkaars lief en leed gedeeld, met elkaar meegeleefd als het tegen zat en uiteraard ook als het (gelukkig) meezat. We kwamen er daarbij achter dat we alle vier, hoe verschillend we ook zijn, over hetzelfde kleine hartje blijken te beschikken.
Twee jaar geleden raakten we vrij plotseling Geert kwijt: veel te jong, veel te vroeg en veel te snel. Dat deed en doet nog steeds pijn. Woensdag hebben we ook afscheid moeten nemen van Luc. Ook veel te jong, ook veel te snel en ook veel te vroeg. Opnieuw een afscheid dat pijn doet.
Zonder woorden.
Al veel over geschreven de afgelopen drie jaar, over jongerencentrum de Fuse. Na dit weekend is het afgelopen in Bakel, en staan de vrijwilligers en bezoekers op straat.
De politici in De Peel klagen dat ze moeten meebetalen aan het nieuwe busstation in Eindhoven. Is die verontwaardiging terecht? In dit verhaal zet ik de achtergrond daarvan nog eens op een rijtje. In de loop van de middag ook terug te vinden op de website van onze krant.
Een geweldige manier om ChatGPT in te zetten!
Het ging er allemaal heel beleefd en fatsoenlijk aan toe, woensdagavond in Gemert tijdens het debat tussen de gemeenteraad en de Eindhovense burgemeester Jeroen Dijsselbloem. Maar niettemin lopen de standpunten van beiden behoorlijk uiteen.
Dijsselbloem vindt het niet meer dan logisch dat Gemert-Bakel en andere plattelandsgemeenten meebetalen aan het verbeteren van de mobiliteit in het centrum van de regio met het oog op de aanstaande ‘schaalsprong’ – de bouw van 100.000 nieuwe huizen – in Brainport.
Alleen willen ze in Gemert-Bakel hier alleen aan meebetalen als ze er op termijn ook iets voor terugkrijgen: een beter bereikbaar Gemert. En dat zit er voorlopig nog niet in.
De tijd van jongerencentra als de Werkwinkel, Sentersoos, Roadhouse, Plato en Lakei in Helmond ligt ver achter ons. Dat heeft een negatief effect gehad op de muziekscene in onze stad, stelt Cultuurcontact vast.
De komende tijd wordt er een (flinke) poging ondernomen het tij te keren. Later vandaag pas online bij ed.nl
Weblog 