
De champagne staat koud, de oliebollen liggen klaar om het vet in te gaan. Allemaal met de eerste dag van 2024 in het vizier. Nu alleen nog het orkest in een vrolijke bui zien te krijgen.

De champagne staat koud, de oliebollen liggen klaar om het vet in te gaan. Allemaal met de eerste dag van 2024 in het vizier. Nu alleen nog het orkest in een vrolijke bui zien te krijgen.


Vandaag in de Volkskrant.
Wederom een fraai nummer van de van oorsprong Zwitserse Hillbilly Moon Explosion, een band die muziek maakt op het kruispunt van rock & roll en rockabilly. En met ook dit keer een stijlvolle clip, in zwart-wit en megt referenties aan die bijna vergeten grote thrillerregisseur, Alfred Hitchcock.

In de Volkskrant van gisteren stond een prachtige necrologie over Luc, die begin november overleed en nog steeds elke dag in mijn gedachten is.

Wat een prachtige rapportage in Trouw over de bierbrouwers in de abdij van Westmalle.
De verslaggeefster heeft er bovendien heel wat voor over. Ze is alleen welkom voor een gesprek met de brouwers als ze meedoet aan de stilteretraite. En dan begint de dag om vier uur ‘s nachts met een ochtendgebed in de kapel.
Het verhaal is hier te lezen, wel achter een betaalmuurtje.
Prachtig nummer dit, van de mij volslagen onbekende Tumbledryer Babies – een Engelse eenmansband.
Mijn oog viel op Spotify bij toeval op dit liedje vanwege de titel: het is vernoemd naar – ach, dat weet iedereen toch? – een oud-voetballer van PSV. Een heerlijke, bijna verstilde ode aan deze ietwat bonkige spits.

Elke dag via van 9 tot 5

Zeer interessante beschouwing over de ontwikkelingen sinds de verkiezingen en tijdens de informatie van NRC-columnist Hubert Smeets. Hier staat de online versie.


Zeer recent met veel plezier gelezen, dit vijfde deel van de serie De Paradiso Punkjaren van Oscar Smit. Dit boekje gaat over 1980 en 1981, toevallig een periode dat ik daar af en toe ook wel eens een concert bezocht.
Zo kan ik me nog levendig optredens herinneren van de Undertones, James White en ook de Skids. In die periode ging ik echter vooral vaak naar de Effenaar in Eindhoven.
Een groot deel van de bands die in Eindhoven optraden, maakten een kort rondje langs het popzalencircuit in Nederland. En speelden behalve in de Effenaar ook in Paradiso.
Zeer frappant: Veel van de groepen die in dit uitgebreid boek aan bod komen, zag ik dus in Eindhoven. Waarmee er voor mij dus min of meer sprake is van een soort van parallele geschiedschrijving.

Oh nee, wacht. Het is al woensdag. Al voelt het wel als maandag. Maar tegelijkertijd is het ook al weer bijna weekend. Nou ja.

Soms moet het individueel belang wijken voor het algemeen belang. Hoe vervelend dat ook is. Voor sommige politici is het in dat soort gevallen erg lastig om ruggengraat te tonen, in plaats van slappe knieën. En dan op basis van gelegenheidsargumenten een weloverwogen plan waar jaren aan gewerkt is op een achternamiddag onderuit halen
Hier de online-versie van dit verhaal.
Lekker gezamenlijk nummer van een Britse band – Idles – en een Amerikaanse groep, LCD Soundsystem. Met een onweerstaanbare drive en een heerlijke beat.

De afgelopen week voelde het in mijn hoofd en lijf een beetje zoals op deze foto: alles zat in de knoop en deed leeg en stoffig aan.
De reden? Een stevige griep, eentje waar veel andere mensen ook last van hadden/hebben. Maar geen corona gelukkig, waar weer veel andere mensen momenteel kennelijk door zijn getroffen.


Zeer, zeer lezenswaardig verhaal op de website van Trouw over de (veronderstelde) invloed van huizen voor asielzoekers op de woningmarkt. Hier te vinden, wel achter de betaalmuur.

Altijd leuk: vragen stellen, ergens je neus insteken, paperassen vol ambtelijke taal doornemen, voorop staan of zitten bij allerhande vergaderingen en meer of minder officiële gelegenheden.
De uitdaging? Daar dan een stukje over tikken.