Month: February 2025

Weekend!

Wat een heerlijk verhaal dit, over de carnavalsklassieker ‘Zak es lekker door’. Hier de volledige versie. Je zou er bijna weer zin in carnaval door krijgen.

Uiteraard gun ik iedereen het beste. Maar ook daar zitten grenzen aan. Deze beloning voor de topvrouw van een bedrijf, in twintig jaar, is wel heel buitensporig: 200 miljoen euro! Om een bedrijf te leiden!

Gummbah, gisteren in de Volkskrant.

En zo zakt ook de Washington Post volledig door het ijs.

Live VS: Eigenaar Jeff Bezos duldt bij Washington Post nog maar één mening over ‘persoonlijke vrijheden en vrije markt’ https://www.volkskrant.nl/buitenland/liveblog-trump-inauguratie-amerika-politiek~b3735578/

Altijd gedacht dat Helmond – samen met Oss, Almere, Lelystad en Almelo – de lelijkste stad van Nederland was.

Maar dat blijkt Den Helder te zijn, lees ik bij de Volkskrant. Mooi om te zien hoe daar met (relatief) bescheiden middelen iets aan te doen was.

Hangt er echt iets in de lucht? Of juicht Volkskrant-columnist Peter Middendorp te vroeg?

Een nieuwe dag, een nieuwe grimlach. In het huidige wereldtheater.

Een nieuw nummer van een van de betere dancehall-dj’s uit Jamaica, Burro Banton. Met zijn onverslijtbare grindschoffelstem.

Deze week in de Volkskrant-rubriek ‘And Venus Was Here Name” het ‘gevoelige’ nummer Ann van Q65. Een heerlijk nummer, hoor.

Ook leuk: het snoeiharde garagerocknummer van deze Haagse band hieronder. Play loud.

Interessante columns in het FD van journalist en econoom Mathijs Bouman, de laatste tijd. Ook deze weer: spijker op de kop.

Briljante ingezonden brief, vandaag in de Volkskrant.

Dit soort nieuws blijf schokkend: rechters online geïntimideerd.

Vaste lezers van dit weblog weten dat de Engelse band Happy Mondays zwaar favoriet is op mijn digitale draaitafels. De hits van deze band uit begin jaren negentig staan nog steeds als een huis.

Ook de muziek van de hobbyband van enkele Mondays-leden, Black Grape, mag er zijn. Het redelijk recente nummer hieronder is er weer zo eentje dat zich als een oorworm in je hersenpan nestelt.

Begin de dag met een krantje, en een kop koffie. Maar zonder je te ergeren aan al dat onrustbarende nieuws.

Triest nieuws: de drummer van The Jam, Rick Buckler, is overleden. Negenenzestig jaar oud, veel te jong dus.

The Jam was een van de bands waar ik in mijn jeugd heel veel naar geluisterd heb. De liedjes en de teksten zitten in mijn geheugen gegrifd. Mooie herinneringen aan mooie en betekenisvolle muziek.

Ik zag de band een keer spelen, in 1980. Dat was in ‘t Karregat in Eindhoven. Met de Eindhovense Spiderz in het voorprogramma – al eerder op weblog gememoreerd.

De poster van dat optreden – hierboven – zag ik later terug op een tentoonstelling over The Jam in het Somerset House in London.

Aldus Hein de Kort. En ik maar denken dat het komt door de zorgen over allerhande onrustbarende ontwikkelingen in de wereld en in de Nederlandse politiek.

First things first. Juist op maandag.

De Amerikaanse striptekenaar Robert Crumb was (af en toe) zijn tijd ver vooruit.

Gummbah, gisteren in de Volkskrant en sinds kort ook op Bluesky. Veel navranter kan het niet.

Goedemorgen, dus.

En verder zeg ik he-le-maal niks over vingers voor de mond, wat nou’s en topclubpenalty’s via de VAR.

Verrassend? Eigenlijk niet. Want zo werkt het op veel plekken in de ambtenarij. Maar dat maakt het niet minder schokkend. Lees hier meer – en huiver.

Photoshop? AI? Je weet het maar nooit. In ieder geval: wel hoopgevend.

Een bakkie om het linkeroog open te krijgen, eentje voor het rechteroog.