Month: November 2025

Scherpe ingezonden brief, onlangs in de Volkskrant.

#zonderwoorden

Interessant interview met een man wiens muziek ik al een tijdje met veel plezier volg. Inderdaad, de zoon van. Maar dat geheel en al terzijde.

Prachtige expositie in H’Art in Amsterdam: werk van beeldend kunstenaar Brancusi, een Frans/Roemeense artiest die in de eerste helft van de vorige eeuw naam maakte.

Best lastig om als leek in de abstracte werken de figuren te ontdekken die ze volgens de kunstenaar zelf voorstellen. Maar dat maakt het ook wel interessant.

Compleet met een playlist van het MoMa in New York, trouwens:

Ik heb het vast maar even (vrij) voor u vertaald. Het betekent: ik voel me al een stuk beter!

Tsja, het is vrijdagavond, hè.

Doet me denken aan een reclame-tune van lang geleden: van Lego kun je alles maken.

Leerzame cartoon, vanochtend in de Volkskrant.

Ik weet het niet hoor. Maar dit lijkt me toch wel een redelijk eentonige tentoonstelling.

Interessant om te lezen hoe Frank Heinen in de Volkskrant samenvat waar het in zijn ogen in de politiek aan ontbreekt.

Kamagurka reageert in NRC op de reorganisatieplannen bij een grote, winstgevende bank.

En in de Volkskrant plaatst Peter de Waard met een blik op de geschiedenis van deze bank kritische kanttekeningen bij die plannen.

Zonder nadere toelichting.

Hulde voor de beslissing van burgemeester van Erik van Merriënboer van Terneuzen. Hij neemt ontslag omdat de gemeenteraad en zijn wethouders er een zooitje van hebben gemaakt en hij zo niet langer verantwoord zijn werk kan doen.

De conclusie in de Volkskrant is terecht: de druk op lokale politici in kwesties als de opvang van asielzoekers is enorm, dankzij de chaos in Den Haag.

Gummbah in de bocht, heerlijk. Gevonden in de aan deze tekenaar gewijde Facebook-groep.

Een paar dagen na dit bericht – over een schilderij van Gustav Klimt – lees ik dit verhaal: over een recordbedrag voor een – inderdaad prachtig – werk van Frida Kahlo. Waar gaat dit nog over? Net als in de (betaalde) voetballerij is elke verhouding zoek, lijkt mij.

Nog even wat rechtzetten. Onlangs plaatste ik een filmpje van Channel One-dj Michael Campbell. Ik verkeerde in de veronderstelling dat dit dezelfde Michael Campbell was als de reggae-dj en -muzikant die bekend werd onder de naam Mikey Dread.

Dat blijkt niet zo te zijn, zo maakte een attente lezer mij duidelijk: Mikey Dread is in 2008 overleden, en dat had ik dus kunnen en ook moeten weten.

Als goedmaker nog een clip van een reggae-avond van Channel One. Wederom een geweldig dubnummer.

Weer wat geleerd. Ik weet nu wat een rioolkarper is. Al betwijfel ik of ik dat eigenlijk wel had willen weten.

Fokke en Sukke wonen, zo blijkt vandaag in NRC, tegenwoordig in Eindhoven.

Inderdaad steeds lastiger om het onderscheid te maken tussen AI-filmpjes en ‘echt’nieuws, zoals Youp beschrijft.

En als we dan toch hier Black Friday aan het bashen zijn, dan kan deze er ook nog wel bij.

#zonderwoorden

Prima gerecht, opgeduikeld in het Italië Magazine. Pro-tip 1: gebruik blokjes kipfilet in plaats van een kippedij. Pro-tip-2: Eén citroen, in plakjes gesneden, is genoeg. Een tweede, uitgeperste citroen maakt het gerecht te zuur.

…is this sweater. (Met een kaart van de ondergrondse in London erop)

Fokke & Sukke weten maar al te goed hoe het werkt.

Vanavond op tv, deze hilarische film met John Candy en Steve Martin.

Speciaal voor de Gummbah-fans onder mijn trouwe lezers deze ijzersterke cartoon in de Volkskrant van vandaag.

Altijd al gedacht dat het moeilijk zou zijn om een ondergrondse parkeergarage te maken tussen een middeleeuws kasteel en een meters diepe gracht. Het blijkt inderdaad te duur.

Vandaag in de Volksrant, Bas. Ter relativering.

Kom op bijna-boomers, zeg het maar.

Mooi dit, zeg. Vandaag ontdekt via 3voor12. Indopop uit Amsterdam. Met een lekker scherp randje.

Niks tegen mooie kunstwerken, hoor. Integendeel zelfs. Ik ben er dol op, als cultuursnob. In Wenen ben ik eens speciaal voor De Kus van Klimt naar het Belvedere geweest. Prachtig.

Maar dit is toch wel een beetje te gortig: er is 200 miljoen euro betaald voor een schilderij van deze kunstenaar tijdens een veiling bij Sotheby’s.

De nieuwe eigenaar wenst anoniem te blijven. Dat snap ik. Om je dood te schamen, zo’n bedrag.