Is er soms sprake van een Cramps-revival? De laatste weken zie ik in verschillende muziekbladen artikelen over deze rockabillyband. Een groep die begin jaren tachtig furore maakte, maar al sinds jaar en dag (na het overlijden van zanger Lux Interior) niet meer actief is.
Het is zondagmiddag, dus ik denk van wel.
Politieke sprinkhanen, gelukszoekers en partijhoppers. De denigrerende opmerkingen aan het adres van Ja21 zijn niet van de lucht. Terecht, denk ik. Om over de politieke doelstellingen nog maar te zwijgen.
En dan staat de partij ook nog eens onder leiding van DJ Jopie.
Gezichten vergeten is erg. Maar telkens vergeten hoe de ziekte heet die dat veroorzaakt, dat is óók erg. Dankzij Frits Abrahams in NRC weet ik het nu weer. Prosopagnosie. Oftewel: gezichtsblindheid.
Een dorpje op het Franse platteland? Een kerk in Bohemen in Tsjechië? Nee hoor, dit is – in de verte – Vijlen in Zuid-Limburg, dicht tegen de Duitse grens aan.
Jaren geleden plaatste ik deze vroeg in de ochtend gemaakte foto al eens op m’n weblog. Ik blijf ’em mooi vinden. Daarom nog maar eens een keer.
Geen woord aan toe te voegen. Een helder, duidelijk en niet mis te verstaan advies.
Grappige cartoon in de Groene van deze week. Van de hand van Paolo Calleri.
Inderdaad, dit was de Eindhovense/Helmondse/Deurnse band Bleistift. Met (vlnr) Ad van Meurs, Frans van Bommel, Bauke de Vries en Rene Vincent. Mooi om te zien dat zoveel mensen de band meteen herkennen.
In mijn archief kwam ik ook nog deze recensie tegen, van een concert van de band in de Gigant in Apeldoorn in maart 1981. Voor de liefhebber.
Een nieuwe aflevering van de onregelmatig verschijnende serie Parel van de Dag. Met deze keer de rammelblues van R. L. Burnside, uit het diepe zuiden van de VS. Rammelend, maar tegelijk superstrak.
Gevonden in mijn archief, een (oorspronkelijk analoge) foto van deze band uit De Peel. De foto is waarschijnlijk rond 1980 gemaakt. Om welke band gaat het?
Een heerlijke Hein de Kort weer vandaag.
Interessant, dit staatje met voorkeurstemmen vorige week bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer, dat ik tegenkwam op Bluesky. Zegt ook iets over de populariteit bij de eigen achterban van de lijsttrekker/partijleider.
En om de werkdag af te sluiten een foto van een prachtig bronzen kunstwerk dat in Straatsburg staat. En dat als titel ‘Mensenrechten’ heeft meegekregen van de maker, de Spanjaard Mariano Gonzalez Beltran. Een foto die vanochtend in de Volkskrant stond.
Gummbah, vandaag in de Volkskrant.
Allemaal leuk en aardig, dat nieuws over Esmee Lahlah, haar ambities en haar Kamerlidmaatschap. Maar wat ik me afvraag: waarom is er gelekt dat ze solliciteerde naar burgemeestersfucties?
Dat is vast niet zomaar gebeurd. Dat had een doel. Welk doel? Haar beschadigen, haar partijbeschadigen? De verkiezingen beïnvloeden, die een paar dagen na het lekken werden gehouden?
Wat je ook vind van haar sollicitaties, dit aspect vind ik wat onderbelicht blijven.
Wie nog eens terug wil lezen hoe minister Stef Blok en de VVD de sociale woningmarkt 12 jaar geleden bijna om zeep hebben geholpen, kan hier terecht. Goed om te weten als die partij het weer over de huidige problemen op de woningmarkt heeft.
Deze woorden van de Helmondse industriëel Wim Kuypers, vandaag in de krant, zijn me uit het hart gegrepen. Ze verwoorden precies wat de sleutel was van het succes van het Helmond in de jaren tachtig en negentig. En die uiteindelijk geresulteerd hebben in wijken als Dierdonk en Brandevoort en het Boscotondo.
Het boeiende interview met Kuypers van ED-college Arjen Vos staat nog niet online.
Wat een prachtig citaat om een interview met een 100-jarige mee te beginnen. Gisteren in de Volkskrant.
Fokke & Sukke denken in ieder geval van niet. Maar ik hoop toch van wel.
Gooi de gitaren van Gang of Four en de zang van de Happy Mondays in de blender, en dan krijg je dit: de Mackenzies met Blow By Blow.
Een paar weken geleden waren we weer eens in London. Dat was net nadat in het museum Tate Britain de overzichtstentoonstelling was geopend van het werk van fotograaf Lee Miller.
Het was een prachttentoonstelling, ze leverde fantastische foto’s. Maar voor de meeste indruk zorgden de foto’s die ze maakte tijdens de opmars van de Geallieerden in 1944 en 1945 door het door de nazi’s bezette Europa. De gruwelen die ze daar aantrof, bracht ze ongelooflijk indringend in beeld.
Dat ze zulk mooi werkt maakte, drong eigenlijk pas echt goed tot me door toen ik vanmiddag de catalogus doorkeek die bij de tentoonstelling hoort. Want zoals dat zo vaak gaat bij de blockbuster-exposities: dan het is het te druk om écht goed naar het tentoongestelde werk te kunnen kijken.
Overigens is het leven van Lee Miller verfilmd – ‘Lee’, in 2023 – met actrice Kate Winslet in de hoofdrol.
De column van Thijs Launspach, elke maandag in onze krant, lees ik graag. Wekelijks maakte hij korte metten met opgeblazen ego’s, misplaatste ideeën en allerlei andere humbug in het dagelijkse (kantoor-)leven.
Deze week plaatst hij het in de politiek volop misbruikte begrip ‘de hardwerkende Nederlander’ mooi in perspectief. Misschien kan Thijs het ook een keer over ‘de mensen thuis’ hebben?
Vrijdagavond op het podium van de Effenaar, vandaag in de krant; de Congos uit Jamaica, samen met Lee Perry makers van de geweldige elpee Heart of the Congos uit 1977. (Het verhaal staat inmiddels online)
En voor de liefhebber: hieronder de briljante, lange dubversie van Fisherman.
Goed nieuws dit, deze massale steun voor de Kasteeltuinconcerten in Helmond. Prachtig evenement. Doodzonde als dit – na al die andere evenementen – ook verloren zou gaan. Modern cultureel erfgoed dat juist gekoesterd zou moeten worden.
Een nieuwe, onregelmatig verschijnende rubriek op dit weblog. Met ten onrechte vergeten muziek. Eentje uit mijn eigen archief dit keer, ‘Tonight’. Een instrumentaaltje uit 1970. Van een redelijke obscure Jamaicaanse studioband, de Crystalites, rondom zanger en producer Derrick Harriott. Die nog veel meer moois maakte trouwens.
Hier staat de Spotify-versie trouwens:
De VVD-lijsttrekker vierde woensdagavond dansend de verkiezingsuitslag. Dat dansen was wat al te voorbarig, lees ik in dit boeiende betoog van NRC-journalist Tom-Jan Meeus.
Een nieuwe elpee van de Engelse band Urban Voodoo Machine. Allemaal covers deze keer, als ik het goed heb gezien. En dit is de topper: Popcorn, een hitje uit 1972. (En een van de eerste singles die ik kocht).
Weblog 