Helmondse begroting

Snijden in de personeelskosten, sluiting van de bibliotheekfilialen, fusies in het welzijnswerk, fasering van de investeringen in grote projecten; dat zijn, als de voortekenen niet bedriegen, de belangrijkste elementen in de Helmondse gemeentebegroting voor het komende kalenderjaar.

Vanmiddag om 16.00 uur weet ik of die inschatting klopt.

Universiteitszaal

Een paar weken geleden, toen we in het Spaanse Salamanca waren, hebben we ook de universiteit in die stad bezocht. Die dateert nog uit de middeleeuwen, uit 1218 om precies te zijn, en is daarmee een van de oudste van Europa.

Die universiteit is gevestigd in een indrukwekkend gebouw, waarin enkele zalen er nog steeds zo uit zien zoals het honderden jaren geleden het geval was, aldus de reisgids. Een heel verschil met de volgepropte zalen met doodsaaien formica tafels die veel universiteitsuimtes nu kenmerken, inderdaad.

Overigens wordt er in die zalen in Salamanca heden ten dage uiteraard geen les meer gegeven. Dat gebeurt in andere, ook al zulke oude gebouwen.

Ongedwongen sfeer

Terras op camping O Tamanco in Portugal, nabij Lourical.

Deze foto is gemaakt op het terras van camping O Tamanco in Portugal, vlakbij het plaatsje Lourical. Dat dorpje ligt ergens in het midden van het land, op een paar kilometer van de kust.

Die camping is in de loop der jaren onze favoriete camping geworden. Vanwege de ligging, de rust, de ongedwongen sfeer, het lekkere eten en drinken en de manier waarop de camping is ingericht. Dit fonkelnieuwe terras laat wat mij betreft aardig zien wat ik daar mee bedoel.

Amerongse Berg

De 'Eenzame Eik' op de Amerongse Berg.

Nooit geweten waar Amerongen lag, nooit geweten dat Amerongen een Amerongse Berg had. En nooit geweten dat de Utrechtse Heuvelrug – waarop Amerongen ligt – bijna 70 meter boven NAP ligt.

Sinds vandaag weet ik dat allemaal wel. Voor het scheidsrechtersexamen taekwon-do waren we in Utrecht, op De Uithof. Maar in plaats van een paar uur daar te blijven hangen, zijn we in de buurt maar een eindje gaan wandelen.

Inderdaad, in Amerongen.

Brand in Dierdonk

Op weg naar een concert van de Boys Named Sue in het Muziekcafé kwamen we vrijdagavond langs een flinke brand, in de Dierdonklaan. Op het moment dat wij er langs kwamen, stortten eerst de schoorsteen en vervolgens de kap van het voormalige café-restaurant Dennelucht met veel geraas in. Ook al heb beroepshalve inmiddels al heel wat branden gezien, het blijft iedere keer weer een angstaanjagend gezicht.

De brand kon ons er overigens niet van weerhouden met volle teugen te genieten van de Boys Named Sue. Een band die, zoals de naam al suggereert, uitsluitend Johnny Cash-nummers op het repertoire heeft staan. Met name in de wat snellere nummers waren de vijf Sue’s zeer op dreef, tot groot genoegen van het zeer enthousiaste Muziekcafè-publiek.

Uitzicht op ‘n bloem

Behalve steden bezoeken hebben we tijdens onze vakantie ook een week lang niks gedaan. Dat was in midden-Portugal, op onze favoriete camping: O Tamanco. Niks doen gaat heel goed daar, zeker als je wat boeken, een I-Pod en een goed gevulde koelkast binnen handbereik hebt.

Vanuit mijn luie stoel keek ik daar een week uit op een en dezelfde bloem. Uiteindelijk heb ik er daarom maar een foto van gemaakt.

Een kerktrap in Pamplona

Pamplona is vooral bekend van de jaarlijkse stierenren-wedstrijden, de San Fermin, en omdat de wielrenner en meervoudig Tour-winnaar Miguel Indurain er is geboren.

Afgezien daarvan is Pamplona gewoon een heel mooie, vriendelijke stad met beleefde mensen, mooie gebouwen, een gezellig centrum en een fraaie kathedraal.

Die kathedraal is voorzien van verschillende torens. Een ervan heeft ook nog eens een mooie trap aan de binnenkant. En die trap zie je hier op de foto.

Auguste Rodin


Behalve Santiago de Compostela was ook Parijs een van de onze reisdoelen, de afgelopen maand. We hadden nog wat vrijkaartjes voor Euro Disney liggen, en die wilden de kinderen opmaken. Geen probleem, als wij maar niet mee hoefden tenminste.
Wij gingen namelijk de stad in, en bezochten – onder veel meer – ook het museum en de museumtuin voor de beeldhouwer Auguste Rodin. Elke bezoeker aan dat musuem stond zich uiteraard te vergapen aan diens wereldberoemde beeld De Denker. Ik ook.

Totdat ik me omdraaide, en mijn blik viel op een ander kunstwerp van Rodin en een man die zich in het gras daarnaast neergevleid had. Dat leverde een perfect beeld op, als je het mij vraagt.

De draad oppakken

Maar liefst een week nodig gehad om de vakantiespullen schoon te maken, op te ruimen, te acclimatiseren, de draad weer op te pakken en vervolgens ook weer aan het werk te gaan. Zo gaat dat, na vier weken vakantie.

Terugkijken op die vier weken geeft een voldaan gevoel: want we hebben veel gedaan, veel gezien en zijn ook nog eens lekker uitgerust. Een van de reisdoelen was de Spaanse stad Santiago de Compostela, eindpunt van de Camino de Santiago – de weg naar Santiago in noordwest-Spanje, een wandeling die voor de meesten in het noordoosten in Pamplona begint.

Een heel toer, de wandeling van de ene naar de andere stad, zoals op deze foto van twee uitgeputte pellegrino’s duidelijk te zien is. Zelfs met de auto hadden we er af en toe wat moeite mee. (Grapje).

St.-Jozefkerk

Vandaag heb ik eens lekker op m’n gemak rond zitten kijken op de Tolpost, hier in de stad. Het was er erg rustig, daar aan de voet van de St.-Jozefkerk. Alleen wat fietsers en een paar verdwaalde automobilisten.

Ik zat daar om te kijken op wat voor manier ik een verhaal in de krant het beste kon illustreren. Hierboven zie je wat dat piekeren uiteindelijk voor resultaat heeft opgeleverd.

Automatic

Luister naar een bootleg-cd van de Red Devils: opnamen van de 2 Meter Sessie van Jan Douwe Kroeske uit 1993. Geweldige band, met slechts een lp/cd op haar naam ‘King King’. Blues zoals de blues bedoeld is: recht-toe-recht-aan, geen opsmuk en een enorme drive. Vooral ‘Automatic’ is een klassieker.

Voor wie niet meer weet wat er met de band gebeurde: zanger/mondharmonicspeler Lester Butler maakte er in 1998 een hardhandig en onomkeerbaar einde aan.

Les Poppys

Ik was Les Poppys eigenlijk helemaal vergeten. Af en toe zingen we thuis hun bekendste hit nog wel eens, Non Non Rien N’a Changé. Met de nadruk op de tweede regel van het refrein: Tout Tout A Continué. Maar dat een vrolijk jongenskoor achter deze hit schuilging, daar was ik me nauwelijks meer van bewust. Waarschijnlijk omdat de groep Kobus Gaat Naar Appelscha er halverwege de jaren tachtig een prachtige cover van maakte.

Totdat ik deze week het clipje van dit nummer uit 1971 tegenkwam op een dvd-box met Top Pop-hits, tussen b-garnituur als Mel & Kim en Modern Talking. Nou ja, clipje: het koor met dolenthousiaste stond ergens in Frankrijk op de hoek van moderne straat. Met grote ‘Avro’s Top Pop Yeah’-stickers op bloes of spencer.

Heerlijk om weer eens terug te zien.

Zomer in Dierdonk

Normaal gesproken kom ik alleen maar voor privézaken in Dierdonk. Ik woon daar namelijk.

Vandaag was ik er een keertje voor het werk. We zijn namelijk bezig met het maken van een zomerserie, Dwars door Helmond.

Daarbij loopt de ene verslaggever vanuit Dierdonk naar het stadscentrum, en de andere vanuit Brandevoort. Ik ben die ene verslaggaver, dat mag duidelijk zijn.

Dat het zomer is in Dierdonk, mag ook duidelijk zijn. Is het normaal gesproken al niet druk in onze wijk, door de vakantie is het er nu helemaal uitgestorven.

Maar dat maakt de wijk niet minder mooi, uiteraard. Echt niet.