Author: Hans Vermeeren

#zonderwoorden

Belasting voor de rijken op bezit in plaats van op inkomen. Peter de Waard legt in de Volkskrant vandaag haarfijn uit waarom dat een heel goed idee is.

In deze post ging het onder meer over de hangende tuinen van Babylon. In de reggae is de term Babylon synoniem met de compleet verdorven Westerse wereld. En dat we er momenteel met z’n allen een potje van aan het maken zijn, dat is wel duidelijk.

Dat deed me weer denken aan dit ijzersterke nummer van de Engelse punkgroep The Ruts uit 1979: ‘Babylon’s Burning’. (‘With Anxiety’ zingen ze er dan ook nog eens achteraan). Nog steeds dus.

Interessant betoog, deze column bij Trouw, over de handelwijze van minister Mona Keijzer. Op de foto hierboven, uit 2018, was ze nog staatssecretaris en op bezoek op de High Tech Campus in Eindhoven.

In augustus 2004 waren we tijdens een rondreis door Engeland ook een paar dagen aan de zuidkust, onder meer in Torquay. We verbleven daar in een alleraardigst hotel,vol met vriendelijk personeel- dat kan daar ook anders.

Vlakbij het aan de zeerand gelegen hotel was een kleine kermis. Waar ik deze foto maakte met mijn allereerste, zeer eenvoudige digitale camera. ‘Mislukt’, dacht ik in een eerste instantie.

Maar de bijna tastbare beweging in de foto maakt ’em in mijn ogen juist zeer geslaagd.

Veel aandacht dezer dagen in de media voor het 50-jarig jubileum van het briljante Fawlty Towers. Deze foto – bij The Guardian – vond ik daarin het meest opmerkelijke: de Blauwe Plaquette die is opgehangen voor de ingang van het ‘echte’ Fawlty Towers in Torquay.

En dat is toch echt de enige plek in de wereld waar de gasten vanuit het hotel uitzicht hebben op – onder andere – de Hangende Tuinen van Babylon.

Altijd weer een feestje, een nieuwe Sleaford Mods.

Geweldige kop in de Engelse Daily Mirror, vandaag, over de aankomst van The Donald. Dat kunnen de Engelse journalisten wel. Al moet je natuurlijk wel weten aan welke filmtitel er wordt gerefereerd. Spoiler: die film dateert uit 1976.

Deze foto doet me denken aan de Haagse politiek. Waarom? Geen flauw idee. Was gewoon de eerste de beste associatie.

Ook goedemorgen.

Bij dit clipje kun je het bier dat in de loop der jaren in een kroeg op de vloer is gemorst bijna ruiken. Heerlijk nummer.

Koffie dus.

Helemaal vergeten, dit Engelse duo dat in 1988 een paar prima hitjes scoorde. Zoals deze reggae-kraker.

Kamagurka, vorige week in NRC.

Met een beetje goede wil zie ik hier wel een Martin Parr-achtige foto in. Ik maakte hem aan het begin van de zomer. Dat was in Italië, in Loreto aan de Adriatische kust.

Wat een week. En het is pas woensdag.

Ingezonden brief in NRC van dinsdag. Een nieuwsselectie met een begin en een eind, mooi vormgegeven en zonder afleiding. Ideaal, zo’n papieren krant.

Al jaren oud. En alle muzikanten achter dit liedje zijn al lang en breed overleden – aan aids, maar dat ter zijde. En toch blijft het supervrolijk liedje. Bij de eerste noten is het net alsof op een bewolkte dag plotseling de zon doorbreekt!

Over uranium gesproken: de cartoon in het vorige bericht deed me denken aan dit geweldig energieke nummer van Warren Smith, een rockabilly-cat uit de jaren vijftig: Uranium Rock, ooit nog eens heel lawaaierig gecoverd door de de Cramps.

Straks ff lekker uit eten. Ik denk dat ik al weet wat ik (niet) neem.

Heerlijk, dit. Drie akkoorden, veel meer hoeven er dat niet te zijn. Over een paar maanden ook in deze regio te zien, in Dynamo in Eindhoven.

Morning. Cartoon voor reggae-liefhebbers.

De naam Don Letts zal veel (wat oudere) muziekliefhebbers bekend in de oren klinken. Hij maakte deel uit van de Londense punkscene in 1976/77, introduceerde reggae bij zijn punkvrienden en was later lid van Big Audio Dynamite.

Daarnaast is hij documentairemaker en DJ, tegenwoordig met een wekelijkse show op BBC6. Er is iemand die op Spotify een playlist bij houdt met welke muziek Letts in dat programma draait.

En dat zorgt voor een perfecte manier om een beetje een vinger aan de pols te houden bij wat er allemaal verschijnt aan nieuwe muziek. Zodat ik bijvoorbeeld bovenstaand nummer heb ontdekt.

Het jaartal? Ik denk 1984, maar het kan ook een jaar eerder of een jaar later zijn. Vandaag staat er een interview in de krant met CBC-zanger Peter Te Bos (nog niet online). Na meer dan veertig jaar geeft de band er dit najaar de brui aan. Dank, voor de mooie platen en voor alle concerten!

Mooi, dat iemand onderweg tijdens een wandeling dit ziet en bedenkt. Al bljft natuurlijk wel de vraag hangen of er geen sprake is van een inzicht achteraf of van AI.