Fokke en Sukke wonen, zo blijkt vandaag in NRC, tegenwoordig in Eindhoven.

Fokke en Sukke wonen, zo blijkt vandaag in NRC, tegenwoordig in Eindhoven.

Inderdaad steeds lastiger om het onderscheid te maken tussen AI-filmpjes en ‘echt’nieuws, zoals Youp beschrijft.


En als we dan toch hier Black Friday aan het bashen zijn, dan kan deze er ook nog wel bij.

#zonderwoorden
Prima gerecht, opgeduikeld in het Italië Magazine. Pro-tip 1: gebruik blokjes kipfilet in plaats van een kippedij. Pro-tip-2: Eén citroen, in plakjes gesneden, is genoeg. Een tweede, uitgeperste citroen maakt het gerecht te zuur.

…is this sweater. (Met een kaart van de ondergrondse in London erop)


Fokke & Sukke weten maar al te goed hoe het werkt.
Vanavond op tv, deze hilarische film met John Candy en Steve Martin.

Speciaal voor de Gummbah-fans onder mijn trouwe lezers deze ijzersterke cartoon in de Volkskrant van vandaag.

Altijd al gedacht dat het moeilijk zou zijn om een ondergrondse parkeergarage te maken tussen een middeleeuws kasteel en een meters diepe gracht. Het blijkt inderdaad te duur.


Vandaag in de Volksrant, Bas. Ter relativering.
Kom op bijna-boomers, zeg het maar.

Mooi dit, zeg. Vandaag ontdekt via 3voor12. Indopop uit Amsterdam. Met een lekker scherp randje.

Niks tegen mooie kunstwerken, hoor. Integendeel zelfs. Ik ben er dol op, als cultuursnob. In Wenen ben ik eens speciaal voor De Kus van Klimt naar het Belvedere geweest. Prachtig.
Maar dit is toch wel een beetje te gortig: er is 200 miljoen euro betaald voor een schilderij van deze kunstenaar tijdens een veiling bij Sotheby’s.
De nieuwe eigenaar wenst anoniem te blijven. Dat snap ik. Om je dood te schamen, zo’n bedrag.
Even fascinerende als verontrustende, wekelijkse rubriek in de Volkkrant: een kijkje achter de schermen bij de machthebbers.


Straks even fijn op pad voor de krant. Dikke jas aan, en paraplu mee.
Inderdaad, het is een van mijn stokpaardjes: de bereikbaarheid in Helmond en De Peel. Vandaag in de krant nog eens op een rijtje gezet wat ik daar precies van vind.


Peter de Wit, onlangs in de Volkskrant.
FD-columnist Mathijs Bouwman ziet en formuleert het erg scherp.

Terug van nooit weggeweest, Darkraver. En die beat, die is nog steeds onweerstaanbaar. Damn, wat een plaat.

‘t Is maandag, dus ik denk dat ik het vanavond maar eens rustig aan doe. En voor ‘a quiet night inn’ kies.

Stadverslaggever (l) en hoofdredacteur (r) van een (fictieve) krant in de film Zelig van Woody Allen uit 1983. Jarenlang bracht de krant kennelijk vooral nepnieuws. Met succes. Toen brachten ze een keer echt nieuws en wilden de abonnees dat óók lezen. Tot hun grote verbazing.
Een kostelijke film trouwens, Zelig. De gelijknamige hoofdrolspeler wil zo graag aardig gevonden worden door iedereen dat hij – als een kameleon – het uiterlijk en het gedrag aanneemt van zijn gesprekspartners.
En zo zien we Woody Allen zelf – hij heeft de hoofdrol – onder meer veranderen in een Schotse kiltdrager, Fransman, nazi, dokter en psychiater.

Ik weet het niet hoor. Maar ik heb het gevoel dat de interieurontwerper die we gevraagd hadden om een strakke en kleurrijke inrichting van onze eetkeuken wat al te ver is doorgeschoten in zijn plan.
Leuk liedje van de Amsterdamse tekstdichter/rapper Ton Lebbink. Hij werd bekend met het ijzersterke Voetbalknieën. Ook dit nummer, samen met MAM uit Tilburg, gaat over voetbal. En dan met name Ajax.
Leuk is dat ook onze lokale trots Helmond Sport genamedropt wordt. Voor de ongeduldigen onder ons: net na 1 minuut en 40 seconden.

Het lijkt wel of heel kritisch Nederland het momenteel voorzien heeft op dezelfde politicus.
Vanavond op tv, deze klassieker van Brian De Palma uit 1987. Een aanrader.


Scherpe ingezonden brief vandaag in NRC. De mening dus van een van die mensen thuis waar het zo vaak over gaat in Den Haag.
NRC-columnist Frits Abrahams steekt de draak met de misère bij de dolende voetbalclub Ajax. Hard, maar wel grappig.

Interessante column van Ben Tiggelaar over de invloed van muziek op werk- en sportprestaties. Die kan best groot zijn, zo vat ik het maar even in mijn eigen woorden samen.


Briljante cartoon van Jip van den Toorn, uit haar nieuwe boek waaraan NRC ruim aandacht schenkt.