Month: May 2018

Intrigerend verhaal vandaag, op de voorpagina van onze krant, uit de mond van Eindhovenaar Jesper de Raad. Hij kwam er de afgelopen maanden achter dat hij zesentwintig halfbroers- en zussen heeft.

Dapper ook van Jesper om dat verhaal tegen de krant te vertellen: niet al zijn halfbroers en -zussen zijn daar al aan toe, voor hen is de schok nog te groot.

De afgelopen decennia hebben we onze kinderen meegesleept naar werkelijk elke uithoek van west-Europa. Tot vervelens toe, dacht ik wel eens. Mooi om te zien dat ze die traditie van reizen alle twee vrijwel naadloos hebben overgenomen.

Zo kregen we eerder deze week bericht van onze dochter Simone en haar vriend Jilt uit Marokko, waar ze ergens ten oosten van Marrakesh met een tocht door de woestijn bezig waren. Een adembenemend mooie foto, als je het mij vraagt.

Weet je, ik ruim alle rommel die ik vandaag in het park gemaakt heb netjes op. Ik zet alles naast de prullenbak, en dan neemt de reinigingsdienst alles vast en zeker wel mee. En zo niet? Pech gehad.

#rommel #troep #park #philipsdorp #vanleeuwenhoeklaan

Zo’n coalitie-akkoord staat vol met nieuws. Over geld, woonlasten, zorg, nieuwe wegen en noem maar op. Soms staan er ook rare, ongebruikelijke dingen in. Zoals deze volstrekt onbegrijpelijke uitdrukking: de quadruple-helix. Meteen maar uitgeroepen tot het #woordvandedag.

De afgelopen maanden is er veel aandacht geweest voor smart mobility, de techniek die met zorgen voor een betere doorstroming van het autoverkeer en die de files moet verminderen.

In het nieuwe Eindhovense coalitie-akkoord staat daar ook iets over. “Alles oplossen met ‘smart mobility’, het beter benutten van de bestaande wegen, zou wel eens kunnen mislukken”, schrijven VVD, GroenLinks, PvdA en CDA in dat akkoord.

Het is een interessante, voorzichtige constatering, inderdaad – maar tegelijkertijd wel een waarheid als een koe. Zeker omdat de nieuwe Eindhovense coalitie daarmee ook de deur open zet voor iets anders: nieuwe infrastructuur. Asfalt! Nieuwe of bredere wegen dus.

 

 

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de slak die ik daarstraks op de voorruit van onze auto aantrof enigszins verdwaald is geraakt.

In het Eindhovense stadhuis presenteerde de nieuwe coalitie in de gemeenteraad donderdagmiddag de plannen voor de komende vier jaar. Kern van de boodschap: hogere lasten, minder hoge zorgkosten. Voorafgaande aan de officiële presentatie gaven de vier fractievoorzitters aan de verzamelde Eindhovense pers een toelichting op die afspraken, voor de verandering een keer in de B en W-kamer in het stadhuis, op de plek waar de komende jaren de wethouders van hun partijen zitten.

Behalve dat die hele privacy-wetgeving voor een hoop gedoe zorgt, hebben die regels ook een prettig bijkomend effect.

Al die e-mailnieuwsbrieven waar je je ooit eens voor hebt aangemeld maar waar je geen interesse meer in meer hebt en waar je vanwege tijdgebrek c.q. uit gemakzucht steeds vergeten bent je voor af te melden, die sturen dezer dagen allemaal een mailtje met het verzoek om je opnieuw aan te melden.

Ruimt lekker op, zo.

 

 

Vandaag in het ED en bij ED Online een weergave van het lange afscheidsgesprek dat collega Vanda en ik hadden met de scheidende Eindhovense PvdA-wethouder Staf Depla. Een terugblik op de periode waarin Eindhoven zich ontwikkelde van een ‘stad waarin niets gebeurde’ tot een hip en trendy centrum voor techniek, design en expats.

Altijd fijn, dat je je geen zorgen hoeft te maken of er plek is op de perstribune van de Eindhovense gemeenteraad. Al realiseer ik me nu stomtoevallig dat het bordje ‘gereserveerd’ ook een dubbele betekenis kan hebben: een vergadering met enige reserve gadeslaan. Een vrij natuurlijke, bijna vanzelfsprekende houding bij een journalist.

 

Mijn uitzicht vandaag: Pinksterpodium op de Markt bij Lokaal voor de deur Met platen om de gaten op te vullen tussen de optredens door.

Je leest er wel eens over in de krant, en je ziet em wel eens op tv. Maar als de buxusrups dan in je eigen voortuin heeft toegeslagen, dan komt het allemaal opeens wel erg dichtbij.

#huismus #vogelstellen #birdbrewery

Twee weken geleden ongeveer liepen we nog te wandelen door de Elzas in Frankrijk, onder andere aan de voet van twee kastelen. (Nadat we eerste de berg beklommen hadden om die twee kastelen te passeren overigens). Dat lijkt inmiddels al weer een eeuwigheid geleden. De werkelijkheid van alledag heeft het weer overgenomen van die absolute vrijheid.

 

Wilde ik een foto van maken van het kopje espresso dat ik in de Effenaar aan de Dommelstraat in Eindhoven gedronken had, was het kopje al weg. Dan maar een foto van het onaangeroerde glaasje water dat er ik er bij kreeg.

Mooi kasteel waar dit weekend de koninklijke bruiloft in Engeland plaats vindt. Windsor Castle is zo’n echte, authentieke burcht – net als de Tower in London. Voor de ouderen onder ons: Je verwacht elk moment dat Floris om de hoek opduikt, achtervolgd door de mannen van Maarten van Rossum.

Leuk, zo’n parkeerkelder in het hartje van de stad. Het kost wat om er te mogen staan, maar dan heb je ook wat: je bent overal dichtbij. Het stadhuis, het kantongerecht, kroegen, winkels, restaurants. Kortom: wat wil je nog meer?

Dat zo’n parkeerkelder vol hangt met vieze uitlaatgassen, dat wist ik wel. Maar dat die dampen vol zitten met fijnstof en CO2 – daar heb ik dan in al mijn naïviteit weer nooit bij stilgestaan. Goed plan dan ook om te proberen daar iets aan te doen.

Onhandig alleen dat je de skihut die dat allemaal mogelijk moet maken elke keer weer moet afbreken als er iets op het Stadhuisplein te doen is.

 

De Spaanse stad Valencia is zeker zo fotogeniek als Barcelona, lees ik vanochtend in de krant. Daar ben ik het niet mee eens. Valencia is veel en veel fotogenieker.

Niet alleen de historische binnenstad, maar ook het stadsdeel dat is gebouwd in een drooggelegde rivierbedding. In dat door de architect Calatrava ontworpen futurama blijf je je verbazen.

De fracties van de VVD, GroenLinks, PvdA en CDA in Eindhoven zijn flink met elkaar in onderhandeling over een nieuw coalitieakkoord. Dat doen de onderhandelaars in alle stilte. Zo stil dat er niet of nauwelijks iets uitlekt.

Heel af en toe druppelt er iets door. Zo zouden de partijen van plan zijn om de onroerende-zaakbelasting te verhogen en te bezuinigen op de zorgbudgetten, om de door grote gaten geteisterde begroting sluitend te maken. Maar verder komt er niets naar buiten.

Behalve dan dat ze nu op hoofdlijnen overeenstemming bereikt zouden hebben, dat er een concept-akkoord ligt en dat dit vandaag (woensdag) strikt vertrouwelijk rondgestuurd wordt binnen de fracties van de nieuwe coalitiepartijen. Zodat er volgende week een definitief akkoord naar buiten gebracht kan worden.

Ons verblijf in de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul, precies een jaar geleden, heeft een diepe indruk achtergelaten. De beelden van miljoenenstad die moderne architectuur en techniek naadloos weet te combineren met tradities en historie, staan me helder voor ogen. Evenals de armoede, de chaos en het verval dat in de zijstraten van Seoul te bespeuren valt.

Waarom ik dit oprakel? Omdat twee collega’s op dit moment in Zuid-Korea op vakantie zijn. En ze meteen al op hun eerste dag een foto stuurden van de binnenplaats van dit monumentale paleis.

 

Onderweg voor het werk kom je af en toe de meest wonderbaarlijke zaken tegen. Zoals dit vijvertje met mysterieuze rookwolk en een miniatuurstadje dat boven het water hangt. Voorzien van rustgevende muziek op de achtergrond, uiteraard. Maar ik werd er erg onrustig van, eerlijk gezegd.

Waar ik dit zag? Bij de stichting Ruimte, in Eindhoven.

De gemeente Eindhoven is voor 24,5 procent aandeelhouder van Eindhoven Airpoirt. De toekomst van Eindhoven Aiport is de afgelopen maanden in de Eindhovense politiek volop onderwerp van discussie geweest: wel of geen vliegtax, wel of geen uitbreiding  van het aantal vluchten in de toekomst – daar vindt nu onderzoek naar plaats – en wel of geen dividenduitkering.

En dan nog moet het Eindhovense gemeentebestuur in de krant lezen dat Airport een    parkeergarage wil bouwen van 10 verdiepingen. Wie heeft er dan zitten slapen? Of wie heeft er dan iets niet verteld?

Interessante vragen, waar wel een antwoord op mag komen.