Month: December 2021

Opmerkelijke vergelijking in de Volkskrant deze week tussen de nieuwswaarde van de eerste divisie in het betaald voetbal en de katholieke kerk. Kennelijk speelt ook de kerk in Nederland tegenwoordig vooral een bijrol.

Moeten we toch weer een keer terug naar Berlijn. Daar blijkt een door de architect Le Corbusier ontworpen gebouw te staan, iets wat me bij verschillende bezoeken nog niet was opgevallen. Die flat – excusez le mot – wil ik nog wel eens een keer inlevende lijve gaan bezichtigen.

Deze maand is het 45 jaar geleden dat de Sex Pistols Engeland op de grondvesten deden schudden, door live op tv een flink potje te vloeken. Dat was toen nog done.

De presentator die de vier straatschoffies hun gang liet gaan, werd prompt ontslagen. En de band werd vervolgens wereldberoemd.

Die presentator was Bill Grundy. Korte tijd later nam een andere, minder bekende punkband – de TV Personalities – het nummer Where Is Bill Grundy Now? op.

Die vraag is nu makkelijk te beantwoorden. Hij overleed in 1993, verguisd en vergeten.

Er zijn volop prachtige zwart-witfoto’s op internet te vinden van het dagelijkse leven in het Engeland van de jaren zeventig. Waarbij de nadruk vooral ligt op industrieën en arbeiderswijken. Zoals dit zeer tot de verbeelding sprekende beeld.

Fokke & Sukke, in NRC.

Roept de Volkskrant in het hoofdredactioneel commentaar van vandaag de werkende Nederlanders op om te gaan staken om hogere loonsverhogingen af te dwingen? Het heeft er alle schijn van, in ieder geval.

Mijn favoriete artiesten in 2021 waren Tom Waits, A Certain Ratio en Cabaret Voltaire, meldt Spotify op basis van mijn luistergedrag het afgelopen jaar. Qua muziekkeuze loop ik dus hopeloos achter, en ben ik flink blijven hangen in de jaren tachtig.

Het is dus maar goed dat ik behalve via Spotify ook nog via andere kanalen volop naar muziek luister. Gelukkig wordt dat door Spotify nergens geregistreerd.

s

We hebben het weer gehaald, de vrijdag en we zijn weer op weg naar de vrimibeau – extra vroeg vanwege de coronamaatregelen, uiteraard.

Om de weg daar naartoe alvast te plaveien een lekker lijstje met liedjes. Of beter gezegd: een lijstje met lekkere liedjes. Cum On Feel The Noize!

Prachtige hoes, dit. Geen idee wat voor muziek er op deze elpee staat – lijkt me iets van easy listening. Maar de vormgeving doet me denken aan het nummer Dancing in the Streets. En ik krijg er zowaar goede zin van.

Gelukkig. Niks mis mee, met my condition. Ook niet in deze uitvoering.

Gummbah in de Volkskrant

Denk daar maar eens even over na: je bent zelf niet essentieel. Als beoefenaar van een volgens ons kabinet essentieel beroep raakt deze graffiti me wel een beetje.

Ten onrechte, natuurlijk. Want deze in de Volkskant gesignaleerde graffiti is ongetwijfeld aangebracht door de eigenaar van een niet-essentiële winkel.

Het blijft niet alleen bij woorden, het zijn nu ook daden. In het buitengebied van Gemert-Bakel verdwijnt de ene na de andere varkensboer.

Dit is toch wel een ongenadig harde draai om de oren van onze minister-president. Nota bene van een krant die weliswaar kritisch is maar over het algemeen zeer genuanceerd en de mitsen en maren goed tegen elkaar weer af et wegen.

Maar ik denk dat de commentatoren van NRC het met dit weloverwogen en goed beargumenteerde oordeel bij het rechte eind hebben. Het vervelende alleen is dat deze boodschap maar niet over lijkt te komen bij het lijdend voorwerp of bij de andere politici die hem maar in het zadel blijven houden. Ook dat maakt moedeloos. Lees hier de complete versie.

Best een goede naam voor een slager, hoor. En het runderrookvlees smaakt prima.

https://open.spotify.com/track/2GsdNfuxE4tHS1Hj5hfVVf?si=a0579c7ec27a48a0

Gealarmeerd door dit verhaal in Volkskrant net even naar dat zogenaamde punkrocknummer van Nina Hagen uit 1974 geluisterd. Ik geloof toch dat ik de verkeerde associatie had. Want deze iets minder geslaagde Brecht & Weill-achtige schlager heeft daar in de verste verte niets mee te maken hoor, frau Merkel.

Hein de Kort, op Twitter. Spijker op de kop.