Month: March 2023

Mooi moment om een vergeten klassieker van het onvolprezen Guadalcanal Diary weer eens uit de mottenballen te halen. Dit was, is en blijft een van de prijsnummers van deze Amerikaanse band.

Tekenaar Tom Jansen in Trouw

Een Ramones-biertje, dat moet wel lekker zijn. Zeker omdat het ook nog eens een IPA is, mijn favoriete smaak. Even zitten zoeken op internet toen ik dit plaatje zag. Maar waar het te koop is? Geen flauw idee.

Ze zien er niet alleen vrijwel altijd prachtig uit, de releases van het platenlabel SoulJazz. De muziek die dit label (her-) uitbrengt, vooral op het gebied van reggae en hip hop, is doorgaans ook van zeer hoge kwaliteit.

Ook naar deze release kijk ik dan weer reikhalzend uit.

Guilty pleasures zegt u? Nou, die heb ik op muziekgebied genoeg. Zoveel zelfs dat je zou kunnen zeggen dat mijn smaak daar vooral uit lijkt te bestaan.

Dit nummer is er een van, deze artieste eveneens. Heerlijk lome en relaxte bossanova. Je hoort, ziet en ruikt de zee bijna. De betoverend onderkoelde stem van Astrud Gilberto. En de melancholieke saxofoon van Stan Getz natuurlijk.

Hilarisch verhaal dit, over een 1 aprilgrap van twee decennia geleden rond een tosti die jaren later niet meer als zodanig herkend wordt. Lees hier meer.

Deze foto zag ik gisteren op Twitter voorbij komen. Ik heb er verder niets aan toe te voegen.

Een playlist met wat er hier de afgelopen dagen op de digitale draaitafel heeft gelegen.

Als de lente maar uitblijft en je kijkt bijna wanhopig uit naar het voorjaar, moet je je toevlucht nemen tot noodmaatregelen. Acht jaar geleden liepen we exact op deze dag eind maart rond in Venetië. Onder een stralende zon in een stad waar de tijd stilgestaan heeft. Als je alle toeristen tenminste even wegdenkt. Inclusief onszelf dus.

Oud-minister Alexander Pechtold zegt vandaag in de krant iets wat veel mensen in de politiek denken maar niet hardop (durven te) zeggen. Ik ben het in ieder geval hardgrondig met hem eens.

Wie wat bewaart – et cetera. Dit knipsel kwam ik in mijn eigen archiefje tegen. Naar aanleiding van deze recensie kocht ik een maand later, in oktober 1979 tijdens een bezoek aan London, deze (fantastische) elpee. In blauw vinyl.

En vervolgens was ik jarenlang fan van deze no nonsense, recht-toe recht-aan punkband. Ik heb ze destijds regelmatig zien spelen, onder andere in de oude Dynamo en de oude Effenaar. Een bonk energie, die band.

Op 1 juli staan ze in de nieuwe Effenaar, tijdens hun afscheidstour. Mooi, man.

De essentie van vier achtereenvolgende kabinetten-Rutte in één zin samengevat. Niet alleen op het gebied van zorg, maar ook wat betreft onderwijs, woningbouw, ruimtelijke ordening, gaswinning en belastingen. Interview in de Volkskrant vandaag.

Deze foto stond afgelopen weekend in een van de landelijke kranten. Een fascinerende foto. Al ben ik er nog niet uit of dat door de foto zelf komt, of door het op de flat aangebrachte testbeeld. Meer over en van fotograaf Kathy Anne Lim is hier te vinden.

Interessant verhaal over de geschiedenis van het New Yorkse Platenlabel Zé Records bij The Guardian, hier te lezen. Met in de zijlijn aandacht voor de – volkomen ten onrechte – volslagen vergeten zangeres Lizzy Mercier-Descloux, die een paar geweldige platen heeft gemaakt, eind jaren zeventig en begin jaren tachtig. Zoals deze elpee hieronder.

Tsja, wat zal ik er eens over zeggen, over de uitslag van de verkiezingen. Er is de afgelopen dagen al zoveel over geschreven en gezegd dat ik er eigenlijk niets meer aan toe te voegen heb.

Een wel zeer hardnekkige griep deze keer, die maar door en door blijft emmeren. Gelukkig toch weer aan de slag vandaag.

Tijdens ons recente bezoek aan London wandelden we onder meer ook weer eens over King’s Road, de lange winkelstraat aan de westkant van het centrum. Die straat speelde een belangrijke rol in het ontstaan en de opkomst van punk, halverwege de jaren zeventig.

Dat kwam omdat ergens in die straat de winkel zat van modeontwerpster Vivienne Westwood en haar toenmalige partner-in-crime Malcolm McLaren. Het was de plek waar de leden van de Sex Pistols en veel andere sleutelfiguren in de geschiedenis van punk elkaar ontmoetten.

Hoewel Westwood vrij recent is overleden, is haar winkel er nog steeds gevestigd, op nummer 430: Worlds End. En deze memorabele plek trekt ook nog steeds bezoekers, getuige het groepje zeer modieus geklede mensen dat ter plekke een fotoshoot aan het doen was toen we er langs liepen.

Geen idee waar we op deze foto naar kijken, maar het ziet er prachtig uit. Dat komt natuurlijk ook door de compositie van de foto. Maar wat mij betreft ligt het toch vooral aan de fascinerende apparatuur in deze ruimte. Ik maak me sterk dat alles wat daar staat tegenwoordig in een stevige laptop past.