Author: Hans Vermeeren

Een mooi citaat, in de aanloop naar wat momenten van contemplatie de komende dagen. Het is ook journalistiek om mensen mee te nemen in twijfel.

Niet alles wat er gebeurt is meteen duidelijk. Soms zijn motieven niet helder, soms zijn de feiten niet allemaal onmiddellijk bekend, soms is de context heel anders dan aanvankelijk het geval leek.

Als journalist die twijfel onder woorden brengen, is soms inderdaad leerzaam. En hoe raar het ook klinkt, het kan soms ook heel verhelderend werken als je niet altijd meteen conclusies trekt en een oordeel velt.

VNO-NCW luidt – met het oog op de toekomst – de noodklok over de verkeersontwikkelingen in het oostelijk deel van Brainport. De bereikbaarheid komt volgens deze werkgeversorganisatie in het geding, iets wat ik in onze krant ook al enkele malen betoogd heb.

Mooi om te zien ook dat het verhaal flink wat reacties oplevert. Die vallen grofweg in twee delen uiteen.

Een: meer asfalt aanleggen trekt alleen maar meer verkeer aan, niet doen dus. Zet in op meer openbaar vervoer en betere fietsverbindingen.

Twee: in 2012 is er een cruciale fout gemaakt door het toenmalige plan om de verkeersruit rond Eindhoven en Helmond te voltooien.

Ik denk dat voor beide standpunten wat te zeggen is. Al moet ik daar wel het volgende bij aantekenen: lees het standpunt van B en W van Eindhoven uit 2012, over de beslissing om de Ruit te schrappen nog maar eens na.

Daarin staat – kort samengevat – dat ingezet wordt op verbeteren van de doorstroming, verbeteren van het openbaar vervoer en inzetten op verbetering van de bereikbaarheid voor fietsverkeer.

Anno 23 december 2025 zijn we wat betreft nog geen steek verder gekomen.

Ingezonden brief in de Volkskrant over NSC & Nicolien van Vroonhoven. Waarin benadrukt wordt dat politiek geen hobbyisme is.

Daar ben ik het mee eens. Maar dat onze politiek ten onder dreigt te gaan dankzij hobbyisme en amateurisme van partijen als NSC en BBB, dat lees ik dan weer níet in deze brief.

Completely off topic, deze kakelbonte sproeikop uit de archieven van Gummbah. Dat maakt de cartoon gelukkig niet minder absurd.

Een doodnormale voetballer, rechtsback Mats Deijl van Go Ahead Eagles. Razend populair in Deventer, lees ik in de Volkskrant. Zonder tatoeages, gel en sieraden. Maar met een vertrouwenwekkende snor.

Heerlijk interview.

45 jaar oud, dit nummer. Al zou je dat beslist niet zeggen.

Een aanrader, deze film van Alfred Hitchock. Knappe plot, mooi gefilmd en reuze spannend. Vanmiddag bij de BBC.

Het is al op meerdere plekken betoogd: het beeld dat in de VS door de huidige regering wordt geschilderd van Europa doet geen recht aan de situatie in ons deel van de wereld.

Maar Caroline de Gruyter legt in NRC echt nog eens haarfijn waarom dat beeld niet klopt.

Al dat gedoe over probleemwolven, daar snap ik helemaal niets van. De enige wolf die ik ken draagt een keurig pak en klopt netjes aan als hij voor de deur staat.

Wat klaagt iedereen dan?

#zonderwoorden

Gevonden in mijn archief, datum en tekenaar onbekend. Wel leuk.

Mooi om ook weer eens wat tegengeluid te horen in het debat over de verdere groei van Brainport, de komende decennia. Want eerlijk is eerlijk: zonder er een inhoudelijk oordeel over te vellen: aan dat tegengeluid heeft het de afgelopen tijd wel ontbroken, hier in Zuidoost-Brabant. (Wel in de krant, nog niet online).

Een rustig avondje thuis op de bank in Bedrock.

Voor de lezers van dit weblog die de Gemert-Bakelse politiek volgen: in dit verhaal maak ik de balans op van vier jaar gemeenteraadswerk in deze Peelgemeente. Met een kritische maar welwillende blik. Al wel online, maar nog niet in de krant.

Wat een prachtige zin in de column van Willem Vissers in de Volkskrant van maandag, over interim-trainer Fred Grim van Ajax: hij plukte dankbaar de bloemen in de berm langs zijn levenspad. Pure poëzie.

Afscheidstournee van de mannen van Cabaret Voltaire, na het overlijden van het derde CV-lid, Richard Kirk in 2021.

Nog steeds even non-conformistisch en experimenteel als begin jaren tachtig, zo blijkt uit dit recent opgenomen clipje in thuisstad Sheffield.

Die komt deze keer uit de koker van Volkskrant-columniste Sheila Sitalsing.

Kamagurka weet in NRC wel raad met het nieuwe Eindhovense museum.

Gevonden op Twitter, deze overpeinzing. Weken geleden al. Maar tot op heden geen tijd gehad om er goed over na te denken.

Prachtige Philipsreclame uit de tijd dat er nog radio’s bestonden. Fraai vormgegeven radio’s, zelfs.

Een prachtige locatie voor een film. Dat dacht ik toen een aantal jaren geleden voor de eerste keer door de tunnel hierboven wandelde. Onder de Theems door vanuit de Islands Gardens op het Isle Of Dogs naar de Londense wijk Greenwich.

Een beetje een spooky tunnel.

Geen originele gedachte, zo blijkt. Het nummer hieronder is deels in diezelfde Greenwich Foot Tunnel opgenomen. Dat maakt het trouwens geenszins een minder goed nummer, hoor.

Bijna vergeten te plaatsen hier, het Ikje uit NRC van gisteren. Maar hij is te leuk om ’em te vergeten.

In 2012 maakte de Engelse fotograaf Martin Parr een prachtige fotoserie van het Helmondse carnaval. Mijn favoriet uit die serie is de foto van het lid van een Raad van Elf dat bij de friture op de hoek van de Markt en de Veestraat een kroketje uit de muur haalt.

Afgelopen week overleed Parr aan de gevolgen van kanker, 73 jaar oud pas. Het was een geweldige fotograaf met een blik waarin oog voor detail én liefde voor gewone mensen de overhand had. Het liefst voorzien van een dosis droge Engelse humor.

Een wel zeer filosofische ingestelde patiënt van onze huispsychiater deze keer. Uit de oude doos.

Uit Filosofie Magazine van deze maand.

Blijft leuk, dit niemandalletje. Ook na al die jaren. Maar ik zie nu pas dat in het achtergrondkoortje (in het geel) Kirsty MacColl – heel tongue-in-cheek – mee zingt.

De zangeres die zo tragisch aan haar einde kwam bij een ongeluk in zee en zelf een hele trits aan hits wist te scoren. Zoals deze, There’s A Guy Et Cetera.

Gummbah in de bocht.

BBB levert? Ja, vertraging. Boeiende reconstructie in NRC van de manier waarop de BBB-minister van Landbouw haar werk heeft gedaan, de afgelopen anderhalf jaar.

Lee Perry en Prince Jazzbo op de klassieke elpee Super Ape uit 1976.