Author: Hans Vermeeren

En kerstboom in de huiskamer, nog een kerstboom in de hal. En een dakplataan in de achtertuin dusdanig met kerstballen versierd, dat het ook net een kerstboom lijkt. Het mag duidelijk zijn: sommige leden van ons gezin zijn dol op kerstmis.

Een digitaal kerstkaartje, dankzij de jongens van Moby.

Af en toe kom er op internet wel eens foto van tegen, van dit balkon in het centrum van Porto, in Portugal. Het straatje loopt naar de Douro, de rivier met die fantastische brug van Gustave Eiffel. Logisch dus dat er veel toeristen langskomen.

Wij ook, in augustus 2005. En ook wij dachten eerst dat er een schaars geklede dame op het balkon zat. Dat bleek niet het geval, het was ‘gewoon’ een etalagepop met een pruik op.

Zomaar even een foto, zonder (al te veel) woorden. De foto is gemaakt in Schotland, op het eiland Skye, tweeënhalf jaar geleden tijdens een meivakantie.

Zo tegen het eind van het jaar, met kerstmis in zicht, zou het eigenlijk wel tijd zijn voor wat bespiegelingen, voor reflectie

Maar ja. Helmond raakt ingesneeuwd. Ik heb zojuist naar de deprimerende film ‘Into the Wild’ zitten kijken. Gisteravond heb ik me aardig geamuseerd tijdens het Zestiger Jaren-popfestival, vooral met observeren. En vanmiddag heb ik anderhalf uur kouwkleumend door de sneeuw lopen te banjeren.

Zie dan op zondagavond nog maar eens serieus terug te blikken op het afgelopen jaar.

Even een link naar video-clip op YouTube: Bip Bop Baby van Mario Bradley.

Toen ik dit nummer voor het eerste hoorde, dacht ik dat het ergens halverwege de jaren vijftig was opgenomen, zo authentiek klinkt. Het zou, bij wijze van spreken, opgenomen kunnen zijn in de Sun Studio in Memphis, op een moment dat Johnny Cash even was biljarten met Carl Perkins.

Maar inmiddels weet ik beter: het komt uit 2004, en die Bradley is geen redneck maar een Engelsman. Maar hij rockt als de besten. En dit nummer is en blijft gewoon te gek.

Op 20 januari te zien in Boekel: Dave Gonzalez. Dat zegt u niets? Dave speelde gitaar bij de Paladins, een Amerikanse rhythm ‘n’ roots-groep die halverwege de jaren tachtig een paar fantastische cd’s maakte. Gitaar spelen kan Dave verrekes goed, en hij heeft een unieke sound, met een heel; typisch crystal clear geluid.

Tegenwoordig speelt Dave met de Stone River Boys, en die komen in januari dus naar Boekel, naar Cafe Tielemans aan de Molenstraat. Hier is beeld en geluid te vinden, en hier ook. Inderdaad, het is wel wat veel gitaarsolo af en toe. Maar wel móóie solo’s.

Zestien jaar geleden kwam bij ons op de redactie midden in de zomer een medewerkster binnengelopen. Ze had nieuws, zei ze. Want iets wat de horeca-ondernemers in Helmond van plan waren te regelen, ging niet door. Er kwam met kerst namelijk geen tijdelijk kunstijsbaan naar Helmond, naar het Havenplein.

In de jaren daarna ging het er in de stad en ook bij ons het werk regelmatig over. Maar telkens was het nieuws dat er géén ijsbaan naar Helmond kwam.

Inmiddels zijn ze die ijsbaan toch aan het opbouwen, en wel voor het kasteel. Het belooft een prachtige baan te worden, leuk aangekleed en met een gezellige sfeer. Daarom deze mededeling speciaal voor Nicole Swinkels-Meulendijks – dat was 16 jaar geleden onze medewerker: de ijsbaan is er toch gekomen.

Nieuws uit het Eindhovens Dagblad over de Helmondse coffeeshop – en de bedreiging van burgemeester Jacobs – gaat razendsnel het land door.

Soms maakt Twitter zijn eigen nieuws. Lees hier meer over het eerste Twitpodium, vrijdag bij Lakei in Helmond.

Niet dat ik er ooit aan gedacht heb om een paar snowboots aan te schaffen. Ik heb aan mijn afgetrapte maar nog steeds waterdichte kistjes genoeg.

Maar stél dat ik snowboots had willen kopen dan zou dat niet gelukt zijn, de afgelopen week. Ze zijn namelijk op. Net als de handschoenen, de wanten, de dassen en de mutsen.

Sneeuwt het een keertje wat vroeger dan normaal, hebben we dit meer.

Benieuwd hoe de originele versie klinkt van I’ve Got My Mind Set On You, bekend gemaakt door George Harrison? Of nieuwsgierig naar hoe het origineel klinkt van The Fire Of Love van de Gun Club? Of wil je weten waar The Cramps de mosterd haalden? Een paar reggae-knallers er tussendoor, een floorfiller van Fugazi en tegen het einde een killer van Tom Jones? Luister hier naar Sixty Minutes, home-made met Virtual DJ.

– Posted using MobyPicture.com

Een tijdje geleden hield ik hier al eens een vurig pleidooi voor de nieuwe cd van Tom Jones, Praise & Blame, waarin hij zich waagt een aantal blues-klassiekers.

Absoluut hoogtepunt van die cd is – wat mij betreft – het nummer ‘Burning Hell’, dat in de versie zoals Jones het zingt helemaal niet zou misstaan op het repertoire van mensen als Nick Cave, Tom Waits en Johnny Cash.

En dat is een groot compliment aan het adres van een zanger uit Wales die vooral bekend is van hits als ‘Delilah’ en ‘Green Green Grass Of Home’, maar die met ‘Sex Bomb’ en ‘Kiss’ – twee hele mooie covers – al bewees dat-ie veel meer in huis had dan wat zoetgevooisde mainstream muzak.

Conclusie van het liedje ‘Burning Hell’ is trouwens ook heel geruststellend. Als er geen heaven bestaat, dan bestaat er uiteraard ook geen burning hell. Dat is goed nieuws voor alle zuipers, snuivers, hoerders en snoerders onder ons.

‘n Boeiende dag achter de rug.

Vanochtend twee uur teruggeblikt met de Helmondse CDA-politicus Pieter van Geel op zijn jaren in Den Haag. En vanavond meer dan anderhalf uur lang gepraat met drie Helmondse lijsttrekkers bij de komende verkiezingen voor Provinciale Staten, Ruud van Heugten, Annegien Wijnands en Paul Smeulders.

Leverde een aardige inkijk op in politiek op heel andere niveaus dan ik in mijn dagelijkse werkzaamheden veelal tegenkom, en in de manier waarop deze vier personen hun werk beleven.

Tussendoor ook nog getracht de vinger aan de pols te houden bij de Nero’s van het ED in hun tijdelijke radiostudio in de Heistraat. Na een goede eerste uitzending gisteren volgde – als ik alle berichten mag geloven, en dat doe ik bijna blind – opnieuw een prima uitzending.

Twee kanttekeningen daarbij:

1. Het is moeilijk Heistraatbewoners en masse de studio in te krijgen, en hen lekker mee te laten praten. Kennelijk is de drempel voor velen nog te hoog.

2. Het is ook moeilijk gesprekspartners te vinden buiten de – voor doorgewinterde Helmonders – geëikte kanalen van gemeente, ondernemersvereniging en opbouwwerk over de ontwikkelingen in zo’n straat. Veel mensen die daar niet aan gewend zijn deinzen terug voor live-radio, voor een microfoon en de spanning die zo’n apparaat met zich meebrengt.

Die beperkingen in acht nemend vind ik echt dat deze vijf derde-jaars studenten erg goed doen.

Inderdaad, nogmaals de ED-Nero’s, maar nu met een iets betere foto én wat
meer Nero’s erop.

Maandag beginnen de derde jaars Fontys-studenten die meedoen aan het Nero-project van het ED (en het BD) aan hun dagelijks radio-uitzendingen vanuit de Helmondse Heistraat: een week lang, elke dag van 12.00 tot 12.45 uur. Te horen via de website van het ED en via Stadsradio Helmond.

– Posted using MobyPicture.com

Laarbeek heeft een nieuwe burgemeester: Hans Ubachs.

Heeft iemand zich ooit afgevraagd wat er met de Happy Mondays is gebeurd? Ik wel. het antwoord kwam ik hier tegen.

Deze eendenmoeder is een wel heel strenge opvoedster.

Een nieuw geluid in de discussie over het het Helmondse BZOB: oud-wethouder Sjef Jonkers mengt zich in de discussie: zie hier.

Er wordt nog steeds flink gewerkt aan de bouw van de waterburchten in de wijk Suytkade. Een is er bijna klaar, de tweede is in aanbouw.

Een eindje verderop staan nog wat restanten van vergane glorie, de laatste sporen van de bedrijvigheid die decennia lang in dit nieuwe woongebied de boventoon voerde. Langzaam maar zeker verdwijnen die sporen.

Ook deze leegstaande bedrijfshal verdwijnt onder de slopershamer. Om straks plaats te maken voor – als het doorgaat – een zogenoemde culturele hot spot, met Cacaofabriek, Lakei en Filmhuis.

Voor de fans van New Kids: de terugkeer van de happy house. Via VK Mag. Turbo

Hallo tieners, met name mijn éigen tieners: willen jullie dit even heel goed lezen: hier, dus.

Indrukwekkende foto’s van de Watersnoodramp, bij BN/DeStem: http://tinyurl.com/3ye6p8s

Leuk concert van de Bone Machine, gistermiddag in de Velvet Lounge aan de Steenweg: liedjes van onder andere Tom Waits en Nick Cave in een Helmonds jasje, met een hoofdrol voor een immens grote slapping bass.

“Wat leuk om al die ouwe knarren weer eens te zien”, zei iemand naast me boven haar biertje. Ze doelde daarbij op al die in de zaal verzamelde kroegtijgers die de laatste tijd hun draai in de Helmondse horeca maar moeilijk konden vinden, en die nu hopen dat ze bij de Velvet een nieuw onderdak gevonden hebben.

Een tijdje zitten spelen met het programma Virtual DJ. Daar kun je plaatjes mee draaien, dat spreekt voor zich.

Je kunt ook een opname maken van de muziek de je draait, en die vervolgens in MP3-vorm op internet zetten. Leuk om eens uit te proberen. Hier staat een uurtje muziek uit mijn redelijk uitgebreide en zeer gevarieerde collectie. Voor de liefhebber van van alles wat. En hierboven de playlist.

Op deze foto is te zien: de fotograaf, weerspiegeld in een etalage waarachter een enorme berg puin ligt. Eveneens in de weerspiegeling: de westkant van de Markt in Helmond. En een dikke streep restanten van plakband op een winkelruit.

Mijn aandacht werd getrokken door de stapel puin in het lege winkelpand – een van de vele op dit moment in het Helmondse centrum. Ben benieuwd waar al die stenen en brokken stucwerk vandaan komen. En vooral hoe lang alles blijft liggen. Want een nieuwe huurder is nog lang niet in zicht.

Het idee is leuk: bomen in grote bloempotten op de Kasteel-Traverse. En in de zomer ziet het er ook erg leuk uit.

Maar nu in de herfst de bladeren in rap tempo vallen, oogt het toch wat minder. De ene na de andere haagbeuk valt er kaal. Ik ben bang dat het in de winter erg doods oogt. Extra doods, zou ik zelfs zeggen.

Dit is een van de zijwanden van de Plaza Mayor in de Spaanse stad Salamanca. De foto is afgelopen zomer gemaakt, in de loop van aangenaam lome avond op een terrasje op dit magnifieke plein – na de Piazza del Campo in het Italianse Sienna het mooiste dat ik ken.

Ik heb deze foto onder het stof vandaag gehaald omdat ik bezig was met bestuderen van wat tips, trucs en regels voor het maken van foto’s. Een van die tips was namelijk dat je moet werken met langzaam naar achteren, in de diepte verdwijnende lijnen.

Die truc had ik zelf al ontdekt. Via mijn Flickr-pagina heb ik me zelfs al aangesloten bij een speciale groep rond dit thema, Vanishing Points genaamd en hier te vinden.

En daar hoort deze Salamanca-foto uiteraard ook bij.

– Posted using MobyPicture.com

Niet alleen in Brandevoort doen ze aan Halloween, ook de binnenstad heeft dit griezelfeest ontdekt. Net even wezen kijken, voor het werk. Angstaanjagend!