
#(bijna)weekend



Vaste lezers van dit weblog weten dat ik dol ben op obscure bandjes uit de hoogtijdagen van punk, new wave, post-punk en garagerock.
Kleenex, later Liliput geheten, is zo’n bandje. Vier dames uit Zwitserland die heerlijk onhandig flink ontregelende muziek maakten.
Bij The Guardian veel aandacht voor de net in Engels vertaalde biografie van een van deze vier muzikanten, de in 2016 overleden Marlene Marder.

Fijn om te weten dat er een bunker is in je omgeving waar je kunt schuilen bij een aanval met atoomwapens. Nog fijner is het natuurlijk als het gaat om een geheime bunker waarvan de weg er naar toe in ieder geval goed is aangegeven.

Prachtige foto, dit. Gevonden op (voorheen) Twitter. Met als onderschrift: de criticus.
Ik voel me beroepsmatig aangesproken door deze foto. Hij doet me denken aan de keer dat ik in gesprek was met een Helmondse wethouder en daarbij wat commentaar had op wat hij zei.
Dat ontlokte hem, jaren geleden alweer, deze gortdroge opmerking: ‘Weet je het weer beter?’

En zo komt een drukke en enerverende week piepend en krakend tot stilstand.
Vrijwel vergeten band dit, Renegade Soundwave. Wat mij betreft ten onrechte, want deze Engelse groep maakte tegen het einde van de jaren tachtig een mooie en vernieuwende mix van dance, reggae en indie. En was daarmee voorloper van artiesten als The Streets en de Audio Bullys.
Klinkt een beetje als The Streets, deze Ben Gerrans. Daarom staat dit lekker brutale nummer waarschijnlijk ook als een huis.
Heerlijk (synthi-)basloopje in dit vooral erg vrolijke ska-nummer van de Engelse band The Bakesys.
De boots-link met ska is duidelijk vanwege de skinhead-connectie met deze muziekstijl. Maar waarom het nummer over astronaut Neil Armstrong gaat?
Oh, ja. Tuurlijk. Armstrong liep in 1969 met zijn boots over de moon.

Altijd al gedacht dat Elvis niet dood was. Dat klopt dus.
Geweldig nieuw nummer van twee mannen die ook al heel wat jaren meedraaien; Orchestral Manoeuvres.

Uit het Financieel Dagblad.

Het Helmondse Gemeentemuseum beschikt over een ruime collectie graffitikunst, met werken van toonaangevende artiesten als Rammel Zee en Futura 2000.
Die werken liggen al jaren in de kelder, ‘in depot’ heet dat dan. Ik heb even zitten zoeken maar volgens mij zijn de meeste niet meer tentoongesteld sinds halverwege de jaren tachtig.
Goed nieuws dus dat die collectie over drie jaar, bij het tienjarig jubileum van het hiphopfestival Urban Matterz, weer eens te zien zal zijn.
Maar eerlijk gezegd: wat eerder zou van mij ook best mogen.

Wat een geweldige avond was dat, zaterdag. Met volle teugen genoten. En ik kon er ook nog een stukje over schrijven in de krant van vandaag.
Voor diegenen die nog even willen nagenieten van de Sugarhill Gang, en voor diegenen die er niet bij waren: Dave van Hout maakte het filmpje hieronder.
En ook nog even dit schoonheidsfoutje rechtzetten:

Een ingrijpende koerswijziging bij de Sleaford Mods. In plaats van halve liters bier te drinken achter zijn laptop op het podium, staat Andrew Fearn tegenwoordig schuin achter Jason Williamson te dansen.
De muziek van dit duo blijft overigens geweldig. Volgend weekend treden ze op in Utrecht en in Antwerpen.

Er is veel over te doen geweest, de afgelopen tijd: over de mobiliteitsplannen van het Helmondse gemeentebestuur. Daar valt ook wel wat op af te dingen, op die plannen, zoals hier is te lezen.

Als je dan kiest voor ‘maatwerk’ om een oplossing te vinden voor iets dat kennelijk een probleem is, moet je dat ook wel duidelijk laten weten aan de gemeenteraad. Zeggen burgemeester en wethouders van Gemert-Bakel achteraf zelf.

Zo maar eens een vraag die regelmatig bij me opkomt als ik langs ‘t Cour in Helmond fiets, de werkplek van de Helmondse burgemeester en de zeven Helmondse wethouders.
Waarom hebben deze mensen eigenlijk een eigen, voor hen gereserveerde parkeerplaats bij hun werkplek? In een tijd nota bene dat diezelfde wethouders om het hardst roepen dat we uit de auto moeten en in de bus of op de fiets moeten stappen.

Het is een onderwerp dat de gemoederen hier in Helmond en de Peel zeker al bezig houdt zo lang als ik bij de krant werk (en dat is best lang): hoe staat het met de bereikbaarheid van de stad en deze regio.
De huidige plannen van het Helmondse gemeentebestuur – ik heb over dat onderwerp hier al eerder geschreven – dragen bepaald niet bij aan het oplossen van dat probleem.
Fraaie vergezichten van Helmonders die met het openbaar vervoer en de fiets naar hun werk gaan, zijn heel aardig. Maar de complexiteit van het vervoersprobleem reikt helaas wel wat verder dan deze (helaas) vrij eendimensionale blik op de werkelijkheid.
Gelukkig roeren de bestuurders in de regio-De Peel zich nu nadrukkelijk, nadat eerst de ondernemers en de oppositie in de Helmondse gemeenteraad aan de bel trokken.


Heel af en toe fiets ik op weg naar het werk langs De Braak, om te kijken of de bouw van het nieuwe stadion van Helmond Sport al een beetje opschiet. Nou… nog niet echt, eerlijk gezegd. Alleen de contouren worden nu zichtbaar.
Maar dat doet er ook niet toe, eigenlijk: er wordt nu tenminste gebouwd. Nadat er al in pak ’em beet 2003 (!) voor het eerst over een nieuwbouwplan gepraat werd.

Even een paar dagen terug in de tijd, naar een zeer lezenswaardig interview in NRC met oud-voetballer Royston Drenthe en voormalig topvrouw in het bedrijfsleven Merel van Vroonhoven.
Daarin analyseert Drenthe op (zelf-)kritische wijze de voetbalwereld. Mooi om te lezen: alles draait alleen maar om het voetbal. Maatschappelijk ontwikkelingen staan daar volledig buiten.
Geen wonder dat het in die voetbalwereld af en toe ongenadig hard ontspoort, zoals recent in het Spaanse vrouwenvoetbal.

First things first, ‘s ochtends: koffie en de krant.



Op (voorheen) Twitter zag ik foto’s van de vier leden van de Talking Heads, die kennelijk voor eenmalige reünie weer eens bij elkaar zijn, ter gelegenheid van de heruitgave van de film Stop Making Sense.
Mooi om te zien, de doorgroefde hoofden van de vier mensen die me de afgelopen 46 jaar zo veel muzikaal plezier en inspiratie bezorgd hebben.

In de schaduw van het nieuwbouwproject de Wave – pardon, de Weef – in het centrum van Helmond wordt er gewerkt aan nóg een bouwplan dat het aangezicht van het stadshart ingrijpend verandert: Oranjekade.
Het gebouw centraal op de foto is inmiddels een verdieping of tien hoog, en torent daarmee een flink eind boven de stad uit.

Mijn werkplek is in de Cacaofabriek in Helmond. En dus loop ik er elke dag een keer of wat aan voorbij: aan de fototentoonstelling From The Bronx To Helmond. Met foto’s van Joe Conzo en Hans van den Berkmortel, gemaakt in NYC en in Helmond.
Hun foto’s – die van de eerste in zwart-wit, die van de tweede in heldere kleuren – vormen een mooi contrast met elkaar. En deze expo is een mooie aanloop naar het Helmondse hiphopfestival Urban Matterz, in het weekend van 23 september.

Een paar dagen geleden was ik in Elsendorp, bij dominee Ada Rebel, om te praten over haar vertrek en de fusie van drie protestantse kerken in deze regio.
Altijd interessant, een gesprek met iemand die zowel zeer bevlogen als nuchter en genuanceerd is. Hier de online-versie.
Nieuw werk van een oude favoriet. Een band waar ik in de eerste helft van de jaren tachtig veel naar luisterde, maar die ik (een beetje) vergeten was: de Bush Tetras. Heerlijk nummer met die vertrouwd klinkende, tegendraadse gitaren van deze band uit New York.

Wandelen op het Grenslandpad afgelopen weekend deden we vanaf een camperplaats bij Duizel, het Blij Venneke genaamd.
Dat is een zeldzaam aangename, rustige, mooi gelegen en fraai met kunst – zie de foto – aangeklede camping voor maximaal vijfentwintig campers. Een aanrader, voor rustzoekers tenminste. Hier meer info. En hier een artikel over deze camperplaats in het ED.

Aan de de andere kant: toch wel zonde van dat steeds schaarser wordende drinkwater. (Bron: voorheen Twitter)

Afgelopen weekend liepen we weer een paar etappes op het Grenslandpad, dwars door de Kempen en dwars door Eersel. We liepen onder meer over de Cartierheide, een prachtig stukje natuur.
Daar kreeg onze route een paar kilometer lang gezelschap van een andere, iets langere wandelroute, zoals op de foto te zien is: die naar Santiago de Compostela in noordwest-Spanje.