Natuurlijk is het voor iedereen wennen, dat digitaal vergaderen. Ook in de politiek. Het is onhandig dat je elkaar niet aan kunt kijken tijdens een discussie, elkaar maar moeizaam kunt interrumperen en dat het uitwisselen van argumenten daarom een stuk lastiger is dan gebruikelijk.

Maar in Eindhoven is een kritische kanttekening toch wel op zijn plaats, na bijna zeven uur (!) vrijwel onafgebroken digitaal vergaderen op dinsdagavond. Deze vergadervorm vergt namelijk de nodige discipline, die nu hier en daar ontbreekt.

Discipline van de deelnemers, die zich meer nog dan anders moeten beperken in hun teksten, omdat ze anders al heel snel in langdradigheid vervallen.

En ook van de voorzitters van de vergadering, die echt gewoon moeten ingrijpen als sprekers in herhaling treden en hun argumenten voor de zoveelste keer opsomming, kennelijk in de verwachting dat die herhaling de argumenten kracht bijzet.

Het tegendeel is echter waar.