Door zo’n lockdown ga je dingen doen waar je anders niet aan toekomt: de garage en de zolder opruimen, de tuin herinrichten, oude en vergeten romans en muziekjes weer eens uit de kast trekken, onder het stof geraakte kunstboeken doorbladeren.
En, in mijn geval, bijna vergeten films (her-)bekijken. De laatste dagen ben ik me door het oeuvre van Brian De Palma aan het werken, de regisseur van heerlijke thrillers als Body Double, Blow Out en Dressed To Kill, van het meeslepende drama Black Dahlia en van het heldenepos The Untouchables, uit 1987.
Wat me in de laatste film ook opviel was de rol van Robert De Niro als Al Capone, een geweldige rol. De Al Capone van Robert De Niro deed me denken aan de manier waarop Donald Trump speeches en persconferenties geeft.
Zou The Don dat trucje misschien hebben afgekeken van een gangster?
Weblog 