Deze week de film The Hateful Eight van Quentin Tarantino uit 2015 weer eens terug gekeken, nadat ik de afgelopen weken al zijn andere films en de producties waaraan hij zijn naam heeft verbonden ook weer eens had teruggekeken.

Wat me in deze western – met geweldige openingsmuziek van Enno Morricone, trouwens – vooral opviel was, naast al het expliciete geweld en het eindeloos geouwehoer van de hoofdrolspelers, dat er eigenlijk zo weinig gebeurt. (Ze schieten elkaar wel bijna allemaal dood, trouwens)

Knap hoor, dat je dan bijna drie uur lang de spanning en de aandacht van (deze) kijker toch weet vast te houden.