Deze elpee uit het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw – inderdaad, een eeuwigheid geleden – was ik helemaal vergeten. Hoewel ik em destijds grijs gedraaid heb.
Op Spotify zag ik een nummer van deze plaat ergens in een playlijst staan, waardoor ergens in mijn hersenpan een luikje open ging waaruit een reeks aan herinneringen kwam stromen. Dat is toch wel een van de mooie kanten van muziek, hoor.
En die elpee van Pablo Gad klinkt ook nog steeds prima, trouwens.
Weblog 