Month: October 2022

---

Ik denk dat ik al weet wat ik de volgende keer vraag als verjaardagscadeau.

Een grasmaaier met ingebouwde airco dus.

Gisteren een dagje bezig geweest met de proefvluchten met een F-35 van Defensie boven De Peel. Op de vliegbasis zelf zag het er fascinerend uit, dat moet ik zeggen. Maar in het buitengebied van Milheeze is de herrie niet te harden.

Je ziet hem bijna niet op deze foto, de straaljager F-35 van Defensie. Maar je hoort ‘ em des te beter, als je naast de landingsbaan van vliegveld De Peel in Vredepeel staat. Het is, kortom, een hele belevenis, zo’n belevingsvlucht.

Haarfijne analyse vandaag in de Volkskrant waarin wordt uitgelegd waarom Liz Truss in Engeland na zes weken wortdt afgeserveerd en Mark Rutte inmiddels al meer dan twaalf jaar kan doorregeren.

---

Onlangs met veel plezier gekeken naar de documentaire over het leven van de Ierse muzikant Phil Lynott, en zijn band Thin Lizzy. Daarin wordt mooi in beeld gebracht wat hem dreef en hoe het komt dat hij al zo jong overleed. En er is uiteraard veel aandacht voor zijn muziek, waarvan het meeste nog steeds even indrukwekkend is als destijds, halverwege de jaren zeventig.

---

Goedemaandagmorgen dus.

Wat een prachtig verhaal in NRC van gisteren. Over hoe het de ploegmaatjes van profvoetballers Gullit en Rijkaard is vergaan, de jongens waarmee deze twee Amsterdammers voetbalden bij DWS toen ze een jaar of veertien oud waren. Hier te lezen, deze hartverwarmende reportage .

Hij schijnt ergens in museum Graceland in Memphis, Tennessee opgeslagen te staan: deze televisie van Elvis. Inclusief kogelgat.

Net even een uurtje op Funda zitten zoeken. Maar dit type huis niet kunnen vinden, helaas. Lijkt me wel een erg toekomstbestendige woning.

Zaterdagochtend en regen, tijd voor serieuze zaken. Even een cursus volgen.

Het ene na het andere nieuwtje in de Engelse politiek volgt elkaar in rap tempo op. Vandaag het toch wel verrassende vertrek van de minister van Financiën, Kwasi Kwarteng. En daardoor is nu ook premier Truss niet langer zeker van haar positie, lees ik bij de Volkskrant.

Wat een barbaarse actie! Tomatensoep over de Zonnebloemen gieten als je actie voert tegen de stijgende kosten van het levensonderhoud. Zonde van de soep. En van het schilderij ook, trouwens.

Alleen al vanwege het basloopje.

Zo, dat allitereert lekker! Maandag vinden er boven deze regio proefvluchten plaats met de straaljager F-35. Vanaf half twaalf en vanaf half vier, een uur lang, telkens twaalf vluchten van en naar vliegbasis De Peel in Vredepeel. Bij Milheeze eerst rechtdoor, met de weg mee naar links en dan aam het einde rechtsaf.

Belevingsvluchten noemt Defensie deze proef, omdat de regio dan kan beleven hoeveel herrie deze straaljagers maken. De bedoeling is dat die straaljagers straks 18 of 24 weken per jaar boven Helmond gaan vliegen. In het verhaal zet ik puntsgewijs op een rij waar het ook al weer allemaal precies om gaat.

De ontwikkelingen in Engeland als gevolg van de niet onderbouwde financiële plannen van de regering beginnen zorgelijke vormen aan te nemen.

De afgelopen week was er veel te doen over de mogelijk opvang van asielzoekers in Bakel. Een plan dat het niet lijkt te gaan halen. Hieronder maak ik de balans op van die discussie. Ook hier te lezen.

Deze zeer positieve recensie was voor ons de aanleiding aan deze serie te beginnen, gisteravond. En ik moet zeggen: de manier waarop in This England de hoofdrolspelers Boris Johnson en Dominic Cummings worden weggezet, is zeer attractief bewonderenswaardig. Maar vooral ontluisterend.

Nog vier afleveringen te gaan. Al weten we natuurlijk al wel hoe het uiteindelijk afloopt.

Een prachtige foto van een gorilla en zijn/haar verzorger, vandaag in de Volkskrant. Totdat je het onderschrift leest: deze bergaap overlijdt in de armen van zijn redder. Dan is het behalve een hele mooie en bekroonde foto plots ook een erg trieste plaat.

Woensdagmiddag en de zon schijnt. En allemaal vrolijke mensen. Komt omdat het nog steeds mooi weer is en het dat nog even blijft?

Toen ik bij de krant begon, in 1988, was Stan van Kollenburg al een gepokte en gemazelde politieman. Ik schreef destijds – net als nu – onder meer over Gemert. En maakte ik een serie verhalen over een zaak die hij aan het licht wist te brengen. Namelijk dat bermmaaisel van doorgaande wegen toch echt chemisch afval was. Deze week tekende ik zijn afscheidsverhaal als politieman op.

Geert Wilders was er ook. Maar het ging gisteravond natuurlijk om wat de Bakelnaren er van vinden, van de plannen voor een AZC in hun dorp. En daar voelen ze helemaal niets voor.