Author: Hans Vermeeren

Er zijn vergevorderde plannen om de vijf Brabantse steden te laten meedingen naar de titel Culturele Hoofdstad van Europa in 2018.

Op deze plek zijn al eerder wat kritische kanttekeningen bij dat voornemen geplaatst. Hebben Den Bosch, Breda, Tilburg, Eindhoven en Helmond immers wel genoeg te bieden om die titel waar te maken? Ik vraag het me hardop op.

Vorig jaar mei bezochten we het Ruhrgebied, dat zich in 2010 met de prestigieuze culturele titel mocht tooien. We waren toen zwaar onder de indruk van de wijze waarop de Duitsers op grondige wijze hun industrieel erfgoed van een nieuwe bestemming had weten te voorzien.

Zoals de voormalige kolenmijn Zollverein in Essen, waarvan hier de maquette te zien is, nu een museum.

De woningmarkt in Nederland staat weer onder druk, nu door de verhoging van de hypotheekrentes. Lees hier meer.

Interessant artikel over de overkill aan informatie die sociale media veroorzaken. De boodschap: maak gedoseerd gebruik van die media.

Vaste lezers van dit weblog weten inmiddels dat schrijver dezes met echtgenote bezig is met het uitvoeren van een ambitieus en omvangrijk plan: van Maastricht naar Nice wandelen, een afstand van bijna 2300 kilometer. Een pad dat keurig netjes vastgelegd is in een bewegwijzerde wandelroute die het GR5 heet, en voorzien is van een hele serie wandelgidsen.

De eerste 100 kilometer van die tocht zitten er inmiddels op: we zijn aanbeland in Stavelot, in de Belgische Ardennen. De afgelopen winter hebben we vanwege de weersomstandigheden – zondagskinderen als we zijn – niet gewandeld. Maar binnenkort hopen we de route weer op te pakken en via Vielsalm in de richting van Diekirch te lopen, het eindpunt van de eerste wandelgids.

Een leuke bezigheid, dat wandelen. En je ziet onderweg nog eens wat, zoals op de foto blijkt.

Nee, deze foto heeft niets te maken met voetbal, met Louis van Gaal, met het privé-staatsbezoek van Beatrix aan Oman, met als Oranje-supporter verkleedde carnavalsvierders of met ontluikende tulpen die het naderende voorjaar alvast wat al te enthousiast verwelkomen.

Deze foto zit gewoon in een mapje met foto’s dat ik geselecteerd had voor ooit-nog-eens-te-gebruiken -op-het-internet. Gewoon, omdat ik het een aardig plaatje vind.

Zou goed kunnen dat ik deze foto hier al eens eerder geplaatst heb. Ik heb ’em afgelopen zomer gemaakt in Parijs, in het Centre Pompidou – een walhalla voor de liefhebber van moderne kunst. Maar ik vind het dan ook een erg geslaagde foto.

Van moderne kunst genieten is iets wat ik de laatste jaren beetje bij beetje geleerd heb, simpelweg door er veel naar te kijken en er veel over te lezen. Veel kunstwerken van de laatste 100 jaar vind ik niettemin nog steeds onbegrijpelijk en vergezocht. Maar intussen ben ik er achter dat er ook veel moois tussen zit.

Van installaties moet ik echter over het algemeen nog steeds niet zo veel hebben: te pretentieus en te grotesque, is mijn oordeel meestal. Maar voor dit werk maak ik een uitzondering. De combinatie van licht, kleur en vorm is wat mij betreft zo intrigerend dat het werk terecht in een museum staat.

De afgelopen dagen voelde ik me erg glazig, dankzij een stevige, diep gewortelde wintergriep. Gelukkig is de mist weer wat aan het wegtrekken.

Deze foto is ook erg glazig, Dat komt omdat het een close-up is van een glazen schaaltje dat hier in huis staat, een van de vier mozaïek-schaaltjes die we vorig jaar gekocht hebben in Salamanca, in Spanje.

De foto is gemaakt met een ‘macro-lens’, een opzetstuk voor mijn gewone 18-55mm Canon-lens. Door de macro-lens te combienren met een groothoek-opzetstuk kan ik nu ook breedbeeldfoto’s maken.

Samen met de recentelijk aangeschafte zoomlens een aardige uitbreiding van mijn scala aan fotomogelijkheden. Leuke hobby!

Net even op bezoek geweest bij een nieuw Eindhovens makelaarskantoor, MRE. Leuk gesprek met drie enthousiaste vakmensen, die voor het verhaal in de krant uiteraard ook op de foto moesten.

Bierbrouwer Bavaria presenteert vandaag een nieuwe bierflesje in een nieuw kartonnen kratje. Vanmiddag is de première, vooruitlopend daarop kwamen een paar vriendelijke Bavaria-babes hier op de redactie even op bezoek. En uiteraard trokken ze veel aandacht.

Het blijft verbazen, de bonussen die banken uitkeren aan hun ‘topmensen’, ondanks de verliezen die ze de afgelopen jaren hebben moeten afboeken – en de puinhoop die de nasleep daarvan veroorzaakt heeft. Hier een nieuwe hoofdstuk in dit nog lang niet gesloten boek.

Vorige week zaterdag al gesignaleerd in het ED, nu komt ook The Guardian tot de conclusie dat er mogelijk sprake is van een nieuwe internetbubble, veroorzaakt door de populariteitsgroei van de sociale media. De Engelse krant illustreert dat verhaal op een hele mooie manier.

Vandaag bezig geweest met rente, inflatie, de Europese Centrale Bank en een vermogensbeheerder. Dat heeft geleid tot dit artikel, in de krant van morgen.

Dit thema speelt momenteel ook in Engeland, zie de berichtgeving in de Financiële Telegraaf.

Net gehoord in een discussie op de radio over de onderwijsplannen van de huidige minister, CDA’er mevrouw Van Bijsterveldt: volgens de liberalen van de JOVD zijn die plannen ‘een samenhangend zooitje’.

Begin me toch aardig zorgen te maken over de stijging van de kosten van de zorgpremie. Volgens het FD gaat die premie volgend jaar opnieuw omhoog. Lees hier meer. Reken maar eens even uit wat je dat in een gezin met twee bijna volwassen kinderen per maand gaat kosten!

Ook leuk, van hun scheurkalender. Fokke & Sukke zijn op wintersport, lopen in de Apres Skihut mee in de polonaise en komen er achter dat er boven de boomgrens iets geks aan de hand is: ‘dan gebeuren er rare dingen met je muzieksmaak’.

Vandaag op de radio gehoord: analyse van de situatie in Libië: ‘Die mensen willen gewoon perspectief voor hun toekomst’.

Vandaag hadden we op het werk de buren op bezoek. Behalve dat het een erg gezellige bijeenkomst werd, was het ook aardig om kennis te maken met de mensen die in hetzelfde gebouw werken als wij tegenwoordig doen.

Uiteraard hebben wij ons niet onbetuigd gelaten bij dit open huis: we hebben onze gasten flink in de watten gelegd. Niet met knoeperts en frikandellen xxl. Maar wel met bitterballen en kipnuggets.

Het klonk best goed wat de carillon-bespeler van de Catharinakerk in Eindhoven zojuist tijdens de luchpauze te berde bracht, daar niet van. Ik raakte er zelfs een beetje door in een feestelijke stemming.

Maar toch klopt het voor mijn gevoel eigenlijk niet: een zo profaan liedje als ‘Rosamunde’ ten gehore brengen op de beiaard van een katholieke kerk.

Huub Oosterhuis zegt iets over het censureren van de koningin, en verklaart een paar dagen later dat hij dat niet had moeten doen omdat het eigenlijk niet waar is maar eigenlijk wel waar had kunnen zijn. In Nieuw Zeeland vallen tientallen doden door een aardbeving.

Over een dag of tien gaan we stemmen voor Provinciale Staten maar intussen gaat het debat in de media alleen maar over de Eerste Kamer. Tegelijkertijd schieten de soldaten in Libië op hun landgenoten of worden de demonstranten daar vanuit de zee door de marine gebombardeerd.

De ambassadeur van Egypte in Nederland verdedigt sinds het vertrek van Mubarak met net zo veel verve het beleid van de nieuwe regering als hij dat eerst van de oude deed. En in Italië is het land hopeloos verdeeld door het gedoe rond Berlusconi.

Interessant beroep, journalist: ordening aanbrengen in de chaos die de samenleving is.

Sinds een week of twee ben ik de trotse eigenaar van een zoom-lens (70mm-300mm) voor mijn spiegelreflex-camera. Een lens met voor mij veel nieuwe mogelijkheden. Is erg leuk dus om daar af en toe eens mee te spelen, en te trachten me wat nieuwe foto-vaardigheden eigen te maken.

Zoals zondag, toen we in De Meinweg bij Roermond aan het wandelen waren. Mooi om te zien dat je door gebruik te maken van zo’n krachtige lens weer helemaal nieuwe fotografische effecten kunt bereiken.

Volg hier de ontwikkelingen in Libië van minuut tot minuut.

Nationaal park De Meinweg ligt bij Roermond, aan de de Duitse kant van deze Limburgse plaats. Het is een aangenaam wandelgebied, zo bleek ons, met on-Nederlands geaccidenteerd terrein. En met niet al te veel wandelaars, gelukkig: het zou maar eens druk zijn in de bossen.

Dwars door De Meinweg loopt een spoorlijntje met de bijnaam IJzeren Rijn. Het begint ergens in Belgie en loopt via Budel en Roermond naar Duitsland. In de ogen van België en vooral Nederland een aantrekkelijk alternatief voor de drukke route Eindhoven-Venlo.

Jaren leek het erop dat de IJzeren Rijn weer in gebruik zou worden genomen. Maar nu de Duitsers hebben laten weten er geen geld voor over te hebben om het Duitse deel van de lijn op te knappen, is dat plan weer van de baan. En blijft de spoorlijn voorlopig wat ie nu is. Een dood spoor.

Weer discussie over de seniorendagen -die er in de cao nu toch aan dreigen te gaan.
Jij bent van de Gouden Generatie, zegt een ietwat jaloerse jongere collega tegen een oudere collega. ‘Jij maakt op wat je ouders hebben verdiend, en laat niks meer voor ons over’.

Leuke discussie over topsalarissen in het bedrijfsleven: wat maakt een topman zo goed dat het gerechtvaardigd is dat hij per jaar 3,16 miljoen per jaar verdient?

Dan moet-ie toch wel echt goed zijn, is de – voorlopige – conclusie.

Nog zo’n mooi nieuw woord: plagiaatminister. Gemunt door de Telegraaf. Slaat op een in opspraak geraakte Duitse CSU-minister. Is synoniem voor ‘knip- en plakminister’. Zie hier.

Mooi woord: bodemdrift. Gisteren opgetekend uit de mond van een collega. Gevraagd naar de betekenis: geen volle glazen kunnen zien.

Op zoek naar een onbekende parel van James Brown (instrumentaal, met een big band)? Naar een freaky uitvoering van ‘Heartbreak Hotel’ van een overtuigende Elvis-imitator? Naar wat fenomenaal maar obscuur rockabilly-, garage- en surf-werk uit de sixties? Naar meer songs met de loepzuivere doowop-stem van Dion DiMucci? Naar het origineel van het door de Beatles gecoverde Mr. Moonlight?

Het is hier te vinden, in een kersverse Sixty Minutes.
(Met rechts klikken en kiezen voor opslaan als…)

Wij noemen het zelf een souterrain, onze beneden-etage in het nieuwe ED-gebouw aan het Begijnenhof. Terwijl het eigenlijk gewoon een kelder met flinke ramen is.

Maar zowel kelder als souterrain klinkt altijd nog beter dan tikgoot, zoals sommige collega’s al gekscherend zeggen.

Amper tien uur geweest, en nu al honger. Komt waarschijnlijk doordat ik net een aankondiging las van deze fototentoonstelling.

Leuk berichtje bij ANS. Let op de naam van de auteur!