Author: Hans Vermeeren

Zat tijdens een sporadisch melancholiek moment even wat foto’s te kijken van een tripje naar London, precies een jaar geleden. Wat is dat toch een fantastische stad: de mensen, de sfeer, de gebouwen en de architectuur, de rivier, de cultuur; het Guinness in de pub.

Waar deze foto is gemaakt, zullen mensen met een Harry Potter-achtergrond ongetwijfeld wel weten. Het is station King’s Cross Station, waar de Engelse spoorwegen speciaal voor de fans een Harry-hoekje gemaakt hebben. En het is er druk! Foto’s zoals deze worden er aan de lopende band gemaakt.

Uiteraard.

Iedereen loopt hier te rillen van de kou. Er zijn zelfs collega’s die in de middagpauze even snel een vest zijn wezen kopen. Andere collega’s was het ter ore gekomen dat de het komende nachten twee graden gaat vriezen. En ook Helga van de Leur is niet echt optimistisch gestemd.

Wij zouden komende week, in de verlengde meivakantie, een paar dagen gaan kamperen. Maar of dat er in zit?

‘t Was even zoeken, in m’n foto-archiefje. Maar uiteindelijk vond ik ’em toch, deze foto van de parachutist die aan de kerktoren hangt van Sainte-Mère-Église, in Normandië. De foto is gemaakt begin 2005, tijdens een krokus-vakantie.

Uiteraard is het een pop die er hangt. Maar zesenzestig jaar geleden, op D-Day, was het John Steele die op de dag van de invasie bij een parachute-sprong aan de toren bleef haken. En vanaf die benarde positie zag hoe om hem heen zijn strijdmakkers afgeknald werden.

Ik moest aan John Steele denken toen ik las dat @perryvermeulen naar Cap Gris Nez ging, on bunkers te spotten.

– Posted using MobyPicture.com

Inmiddels schijnt het zonnetje af en toe weer, hier in het Helmondse stadshart. Maar net na de lunch zag het er erg somber uit.

Zo somber, dat sommige feestgangers teleurgesteld afdropen. Of was het gewoon kantoorpersoneel dat na een lunch in de stad op de terugweg was naar the office?

Van de regen in de drup, Koninginnedag 2010 hier in Helmond valt langzaam in het water. De in het oranje gehulde mensen – bezig aan een hamburger, een puntzak frites, een broodje knakworst – kijken steeds chagrijniger.

De leden van de plaatselijke Tai Chi-club laten zich door een beetje regen echter niet uit het veld slaan, ze gaan gewoon door met hun oefeningen – aanstekelijke oefeningen, kennelijk. Want sommige voorbijgangers doen mee.

– Posted using MobyPicture.com

– Posted using MobyPicture.com

Wie zegt dat er geen boten meer kunnen varen in het Helmondse kanaal? Vandaag, op Koninginnedag, kan dat in ieder geval wel.

Dat het de rest van het jaar niet mogelijk is door de weigering van Laarbeek om de brug in die gemeente af en toe open te soen, is een ander verhaal.

Een jaar geleden, precies op Koninginnedag, vertrokken wij voor een shortbreak naar Londen. Met de boot, via Calais – een heerlijk tripje, als het weer meezit.

Dit jaar vieren we Koninginnedag voor de tweede keer in vijftien jaar tijd thuis. Da’s best wennen. Zeker als je – zoals ik – een overtuigd republikein bent.

Aan het einde van de dag beginnen de kruitdampen hier een beetje op te trekken: alle lintjes zijn verwerkt, de planning voor Koninginnedag en het weekend is nagenoeg rond en ook de krant van morgen is gevuld met aardig nieuws.

Laat de zon nog maar even schijnen, zou ik zeggen.

– Posted using MobyPicture.com

Altijd gezellig, zo’n klankbordvergadering. En bijna altijd levert zo’n vergadering veel nieuws op.

De komende dagen daarom in de krant: ontwikkelingen in de Molenstraat, nieuws over de coffeeshop, de stand van zaken wat betreft de tunnel naar Suytkade en de bouwplannen van de Koninginnehof.

Om nog maar te zwijgen over het nieuws dat de klankbordvergaderingen met onmiddellijke ingang zijn afgeschaft.

Vandaag verhaal gemaakt over het starterscentrum voor bedrijven in de Heistraat, en gewerkt aan een opinieverhaal over het verschijnsel dat er in de politiek steeds vaker wethouders van buiten worden benoemd.

Of ik voor of tegen ben? Lees het zaterdag in de krant.

Nu bezig met de lintjesregen. Wie worden er morgen gedecoreerd? Voor velen een vraag, voor anderen een weet.

– Posted using MobyPicture.com

Dit kantoor bevindt zich in het Bedrijvencentrum Heistraat, in het hartje van de Helmondse binnenstad. In dat centrum zijn allemaal creatieve startende ondernemers gevestigd, en donderdag gaat het officieel open.

– Posted using MobyPicture.com

– Posted using MobyPicture.com

– Posted using MobyPicture.com

Bezoeken van notabele politici verlopen meestal volgens een strak tijdsschema. Tijd voor spontane handelingen is er nauwelijks. Tussendoor even een korte vraag stellen aan zo’n notabele, is er dan ook vrijwel nooit bij. Of je moet het een beetje handig aanpakken en een beetje geluk hebben.

Toen premier Balkenende afgelopen donderdag Helmond bezocht, zag ik mijn kans schoon hem enkele korte vragen te stellen net nadat burgemeester Fons Jacobs de premier een kaasdoek cadeau had gedaan. Op de foto – van de hand van Jan van de Laar en terug te vinden op de website van de gemeente Helmond – is te zien hoe ik in de startblokken sta.

– Posted using MobyPicture.com

– Posted using MobyPicture.com

– Posted using MobyPicture.com

– Posted using MobyPicture.com

Minister-president Balkenende bracht vanochtend een bezoek aan Helmond. Burgemeester Fons Jacobs ontving de premier in het middeleeuws kasteel, in de fraaie anti-chambre.

Premier Balkenende dronk er een kopje koffie, samen met burgemeesters en wethouders van enkele Brabantse steden. Bij de koffie kreeg hij een speciaal koekje. Een Spelt speculaas, gemaakt van producten uit het Groene Woud bij Liempde. Geserveerd op een schotel met het gemeentewapen van Helmond.

Even een snel bericht tussen een afspraak en een – zakelijk – etentje in. Kwam vandaag op de fiets langs de Ameideflat, volgens mij nog steeds het hoogste gebouw van de stad.

Met de blauwe lucht op de achtergrond en de zon van de zijkant zag zelfs dit in aanzet lelijke gebouw er aardig genoeg uit voor een snapshot. Waarvan akte.

Net even wezen kijken op het Binderseind, hier in de stad. Daar staan wat panden op de nominatie om gesloopt te worden, weet ik dankzij het weblog van Peter Warmerdam, waaronder dit gebouw dat zich over het fietspad uitstrekt.

Waarom het gesloopt wordt, weet ik nog niet. Dat krijg ik nog te horen van het bevoegd gezag. Feit 1: het is een lelijk pand. Feit 2: het is een voor het Binderseind gezichtsbepalend pand.

– Posted using MobyPicture.com

De nieuwe Helmondse bieb oogt erg fraai. Maar ik hoor sommige mensen mopperen dat de zijkant van het gebouw aan de Watermolenwal een wel heel erg blinde muur is.

Daarom ben ik er net even wezen kijken. En ik moet zeggen: die mensen hebben gelijk.

Kleine troost: op termijn worden er aan die blinde muur tal van nieuwe gebouwen aangeplakt. Alleen kan dat nog wel eens een tijdje gaan duren.

– Posted using MobyPicture.com

– Posted using MobyPicture.com

Vanochtend in de auto kwam op de cd-speler ‘Denise’ van de Amerikaanse doowop-groep Randy & The Rainbows voorbij.

Al luisterend schoot me een reportage uit het TV-programma Top 2000 á Go-Go te binnen, van een paar jaar geleden, waarin de leden van die groep werden geinterviewd. Hoe de groep aan die naam kwamen, wilde de interviewer weten. Want niemand van hen heette toch Randy.

Op een dag kwamen ze de studio binnen, was het antwoord, en toen zei de producer: “Guys, now you’re called Randy & the Rainbows”.

Ik heb heel hard mee zitten zingen, vanochtend. Doobiedoo.