Weblog

De afgelopen week was er veel te doen over de mogelijk opvang van asielzoekers in Bakel. Een plan dat het niet lijkt te gaan halen. Hieronder maak ik de balans op van die discussie. Ook hier te lezen.

Deze zeer positieve recensie was voor ons de aanleiding aan deze serie te beginnen, gisteravond. En ik moet zeggen: de manier waarop in This England de hoofdrolspelers Boris Johnson en Dominic Cummings worden weggezet, is zeer attractief bewonderenswaardig. Maar vooral ontluisterend.

Nog vier afleveringen te gaan. Al weten we natuurlijk al wel hoe het uiteindelijk afloopt.

Een prachtige foto van een gorilla en zijn/haar verzorger, vandaag in de Volkskrant. Totdat je het onderschrift leest: deze bergaap overlijdt in de armen van zijn redder. Dan is het behalve een hele mooie en bekroonde foto plots ook een erg trieste plaat.

Woensdagmiddag en de zon schijnt. En allemaal vrolijke mensen. Komt omdat het nog steeds mooi weer is en het dat nog even blijft?

Toen ik bij de krant begon, in 1988, was Stan van Kollenburg al een gepokte en gemazelde politieman. Ik schreef destijds – net als nu – onder meer over Gemert. En maakte ik een serie verhalen over een zaak die hij aan het licht wist te brengen. Namelijk dat bermmaaisel van doorgaande wegen toch echt chemisch afval was. Deze week tekende ik zijn afscheidsverhaal als politieman op.

Geert Wilders was er ook. Maar het ging gisteravond natuurlijk om wat de Bakelnaren er van vinden, van de plannen voor een AZC in hun dorp. En daar voelen ze helemaal niets voor.

Zo, binnenkort weer tijd voor de bladblazers.

Even afgestoft, de Urban Voodoo Machine, een prachtige band uit de wijk Camden in Londen, Engeland. Een van hun prijsnummers, Cheers for the Tears, in een ander jasje. Deze uitvoering is minder bombastisch. En zeer de moeite waard.

De band speelde jaren geleden al weer in Lokaal 42, hier in Helmond. Aardige lui. Ook leuk om te zien: deze clip opgenomen in het Blue Collar Hotel in Eindhoven in 2017.

Een geniale vondst, vandaag in onze krant: wordt Willem-Alexander straks koning Willem de Laatste? Mij spreekt dat uiteraard wel aan, als principieel aanhanger van de republieke staatsvorm. Het doet me dan ook goed om te lezen dat steeds meer mensen steeds meer moeite krijgen met het koningshuis.

Dit is een wel hele goede reden om binnenkort weer eens een keer naar London te gaan – de laatste keer is inmiddels al weer twee maanden geleden. Deze voormalige elektriciteitscentrale, het Battersea Power Station, is prachtig verbouwd, las ik vanochtend in de Volkskrant.

De foto hieronder maakte ik zelf, een paar jaar geleden, in 2014.

Aardig weetje: het gebouw is ontworpen door dezelfde architect die ook het huidige Tate Modern ontwierp, een paar kilometer verderop naar het oosten. Ook dat is een voormalige energiecentrale. Dat ziet er van binnen nu zo uit, op een foto van twee maanden geleden. (Met een tijdelijke tentoonstelling.)

Prachtig nummer van de Dead Kennedys nog steeds: Police Truck. Dit lijkt wel een instrumentale uitvoering van dat nummer in semi-surf-stijl. Kwam deze song toevallig tegen, tijdens wat doorklikken op obscure Spotify-speellijstjes in de categorie slechte B-films. (!)

Heerlijke gitarist trouwens, die East Bay Ray. Flink beïnvloed door surfgitaristen uit het begin van de jaren zestig aan dit Amerikaanse westkust. Zoals bijvoorbeeld blijkt uit dit DK-nummer:

Nog steeds hopeloos actueel, dit messcherpe nummer van de Engelse band Gang of Four uit 1981.

Twee knipsels uit de Volkskrant van vandaag. Het is crisis in Engeland sinds de nieuwe prime-minister Truss haar economische plannen bekend maakte: belastingverlaging voor de rijken.

De gevolgen: de waarde van het pond maakt een vrije val, de inflatie rijst de pan uit en de financiële wereld heeft het vertrouwen in de nieuwe minister-president nu al weer verloren.

Toen we tijdens de afgelopen zomervakantie door de zeer indrukwekkende Schotse Highlands trokken, stuitten we in het noordwesten van dit gebied op een bordje ‘Unesco Geopark’.

Dat herinnerde me eraan dat er in De Peel een organisatie achter de schermen aan het werk is om ook voor het gebied boven de Peelrandbreuk zo’n status binnen te halen.

Hoe zou het daar mee zijn, vroeg ik me bij thuiskomst af, met die inspanningen. Het antwoord op die vraag staat vandaag in de krant en hier op de website.

Vandaag in de Volkskrant.

Te veel overheid, te weinig vrije markt. Of te veel vrije markt en te weinig overheid. Het is oud-burgemeester Job Cohen die de vinger op deze plek legt in de documentaire What’s left van Johan Fretz over de teloorgang van de PvdA.

In de jaren negentig was er te veel overheid, volgens Cohen, en was het goed dat die rol wat ingeperkt werd. Maar we zijn met z’n allen doorgeschoten in de marktwerking en nu is er weer veel te weinig overheid.

Dat is volgens de PvdA’er – als ik hem goed begrepen heb – de belangrijkste reden dat de huidige problemen in ons land zo uit de klauwen zij gelopen. Het is ook de belangrijkste reden voor de teloorgang van de PvdA, stelt Fretz: de partij is de afgelopen decennia uit het oog verloren welke achterban ze vertegenwoordigde, waardoor de meeste kiezers (gillend) zijn weggelopen.

Interessante, zeer interessante documentaire zelfs, voor liefhebbers van de Nederlandse politiek.

Mocht je inspiratie hebben: Verzin zelf maar een beter fotobijschrift…

Interessante bijeenkomst gisteren op de kazerne in Vredepeel, waar de NAVO aan het oefenen is met drones, tegenwoordig een serieus wapen.

Met veel plezier de afgelopen dagen het boek ‘Beter wordt het niet’ van journaliste Caroline de Gruyter gelezen. Daarin gaat De Gruyter dieper in op de geschiedenis van de Donaumonarchie Oostenrijk-Hongarije en de Europese Unie.

Het is een boeiende vergelijking, want de schrijfster ontwaart veel parallellen tussen beiden. Heel kort samengevat: zowel in de EU als in de Dubbelmonarchie – onder bewind van de in Wenen gevestigde Habsburgse keizers – was en is het constant pappen en nathouden.

Boeiend zijn bovendien ook alle verhalen, kenmerken en ontwikkelingen uit het Habsburgse rijk die De Gruyter aan de vergetelheid weet te onttrekken.

Tenminste: voor mij aan de vergetelheid. Want ik merkte dat de geschiedenis van dit deel van Midden-Europa toch wel een blinde vlek is mijn historische kennis.

Fokke & Sukke vandaag in NRC.

De muziek van deze Engelse band met een wat ongebruikelijke naam – Oh! Gunquit – doet me denken aan de Urban Voodoo Machine, de Blue Carpet Band en de Cramps. Oftewel een heerlijke combinatie van rockabilly, rock & roll en trash.

Al langer actief, zag ik op Spotify, en momenteel op tournee door Spanje maar door mij pas net ontdekt – helaas.

Veel tijd en moeite om zich te verdiepen in hoe Helmond in elkaar steekt, heeft wethouder Arno Bonte nog niet genomen. Die tijd heeft-ie ook niet waarschijnlijk, want hij zit elke dag drie uur in de trein. Heen en weer reizend tussen zijn woonplaats Rotterdam en zijn werkplek Helmond.

Het realiteitsgehalte van zijn uitspraken vandaag in de krant – twee rijstroken op de Kasteel-Traverse met een maximumsnelheid van dertig kilometer – is in ieder geval nul komma nul.

Het ziet er somber uit voor de tegenstanders van heropening van vliegbasis De Peel, net ten oosten van Gemert. De staatssecretaris lijkt vastbesloten alles uit de kast te halen om dat plan te kunnen doorzetten. Ondanks alle stikstofproblemen.

Spijkerharde conclusie, vanochtend in het commentaar in de Volkskrant. Maar eentje waar ik me wel in kan vinden.

Dance me to de bodem van deze twee zakken chips. Ook een zanger van melancholieke liedjes heeft wel eens zin een snack, blijkt uit deze ongedateerde foto die ik tegenkwam op open riool Tumblr. Als het tenminste echt om de in 2016 overleden Leonard Cohen gaat.