Images

Waar blijven de miljoenen die de gemeente Eindhoven opzij gezet heeft voor nieuwbouw van zwembad de Tongelreep? Voor een deel in ‘werken en bijkomende kosten’, blijkt uit navraag.

Eindhoven claimt miljoenen uit een landelijke stroppenpot. De stad wil 28 miljoen euro van het Rijk en de VNG, als compensatie voor alle financiële ellende van de afgelopen jaren als gevolg van de overdracht van taken in het sociaal domein.

Ook directeur Yvonne Bieshaar van het sociaal domein van de gemeente Eindhoven ‘roept nog lang geen hosanna’, zei ze net bij de presentatie van de gemeentelijk cijfers tot nu toe over dit jaar.

Maar het tekort op dit sociaal domein waar het gemeentebestuur sinds enkele jaren mee te kampen heeft, is voor het eerst sinds een hele tijd lager. Bieshaar spreekt wel van een trendbreuk.

Ook onze koning heeft een mening over de Brexit, lees ik bij The Guardian:

https://www.theguardian.com/world/2018/oct/08/dutch-king-willem-alexander-bemoans-brexit-ahead-of-uk-state-visit?CMP=Share_AndroidApp_WordPress

Als je er zo vaak voor de krant over schrijft, moet je er ook af en toe eens een kijkje nemen. Dus reed ik gisteren met de auto maar weer eens naar Eindhoven Airport.

Het zag er uit zoals altijd: druk en rommelig. Mijn ouders hadden daar geen boodschap aan. Die stapten op de Kiss & Ride-strook vrolijk uit mijn auto, en rolden hun koffer even vrolijk naar de vertrekhal.

Logisch ook, met drie weken vakantie aan de Spaanse kust voor de boeg. 

In 2009 reed Bram Tankink mee in de Ster Elektrotoer, die eindigde in Helmond.

Bij Studio Sport zag ik zondag een stukje over Bram Tankink, die na jaren een punt achter zijn mooie wielercarrière zette. Mooie uitspraak van Bram: je kunt ook belangrijk en succesvol in je vak zijn zonder de echte top te halen.

Ik heb sinds juli 2008 een zwak voor deze wielrenner. Dat zit zo. Ik werkte destijds op de Helmondse redactie van het ED. En we hadden gehoord dat Bram in Brandevoort was komen wonen. Mijn collega Jeroen wilde daar een stukje aan wijden, achterhaalde het nummer van zijn mobiele telefoon en belde hem op.

Bram nam dat telefoontje aan en beantwoordde de vraag van Jeroen of het even uitkwam als volgt: ,,Ja hoor. Maar ik sta in het peloton te wachten op de start van een zware Pyreneeën-etappe in de Tour de France, dus ik heb maar heel even.”

Heerlijk, een wielrenner aan de start van een Tour-etappe met een mobieltje in zijn achterzak die gewoon opneemt en frank en vrij een journalist te woord staat.

 

Eentje om wakker van te worden.

Nooit geweten hoe dat er uit komt te zien, zo’n weg om Dierdonk heen. In de Dierdonk Gazet zag ik vandaag wat het in de praktijk betekent als de N279 – van Asten naar Veghel – om onze wijk heen wordt gelegd. Toch wel even schrikken, zo’n nieuwe weg dwars door de natuur om de wijk.

Even het stof uit onze oren wandelen, op de Stippelberg tussen Milheeze en De Rips.

Mooi avondje PSV. Taai verdedigend VVV, maar af en toe even aanzetten en zo werd het uiteindelijk 4-0 voor de thuisploeg. Mooi ook om te zien hoe lichtvoetig Lozano voetbalt. Een genot om naar te kijken.

Miscommunicatie? Ik zou daar toch een andere kwalificatie aan willen verbinden.

Fijn hoor, zo’n verbouwing in huis. Het wordt er uiteindelijk allemaal wel beter van. Maar voordat het zo ver is… is het een aantal dagen toch wel een enorme puinhoop overal in huis.

Hoe dat er uit ziet, journalistiek werk? Zitten, luisteren en wachten. Zoals hier in de raadszaal van Eindhoven. Samen met mijn collega van Studio 040 deze keer, rechts. Op een foto van Siem Nozza, die achter me zat.

Een lekker zomers muziekje om mee mee te zingen, op deze zonnige dag. 

Man, wat een geweldige gitarist is die Steve Jones van de Sex Pistols toch. Toen ik laatst dit clipje tegenkwam, opgenomen tijdens een reünieconcert in 2007 in London, wist ik meteen weer waarom ik hun elpee uit 1977 grijs gedraaid heb.

Prachtig idee, een film aan de hand van 24 uur in filmbeelden. En volgens de recensie in de Volkskrant een film die ook nog de moeite waard is.

Vreselijk woord: verlaatjes. Wordt een proef met tot in het ochtendkrieken verlengde sluitingstijd mee bedoeld. Dat u dat maar weet. De Effenaar kan er voorlopig van blijven profiteren, met dank aan Groenlinks in de Eindhovense gemeenteraad. En dat om de stad ook ‘s nachts te laten bruisen.

De rechter moet er momenteel vaak aan te pas komen om geschillen tussen het Eindhovense gemeentebestuur en partijen waar de stad (al dan niet) mee samenwerkt te beslechten. Nu is het weer raak met de stichting Ruimte. Al heeft die stichting zelf kennelijk geen enkel idee wat er aan de hand is.

Dit is ’em dan, de schurk die al mijn buxussen kaal gevreten heeft: de buxusmot. Wilde ook nog binnen, toen het buiten donker werd en in de huiskamer het licht aan ging. Ik zal hier maar niet vertellen wat ik er mee gedaan heb, met die mot. (Wees gerust: weggejaagd).

Altijd leuk, weer eens een nieuwe band ontdekken die originele, rauwe en opzwepende muziek maakt: Bodega, uit New York: https://open.spotify.com/embed/track/0MyfnnBMQitZbyktH47J51

Dringend verzoek voorafgaande aan de maandelijkse gemeenteraadsvergadering: Of ik maar even de namen van alle vijfenveertig de Eindhovense raadsleden uit mijn hoofd wilde leren.  #raad040

Even ongegeneerd reclame maken voor de Joost Zwagerman Essayprijs 2018, die op 18 november aanstaande word uitgereikt in Alkmaar. Een van de zeven genomineerden – geselecteerd uit 175 inzendingen – voor deze prijs is namelijk Jilt Jorritsma uit Eindhoven – de vriend van mijn dochter. Hashtag: supertrots. Lezen dat essay? Dat kan hier.

Wanneer komt er nu eindelijk eens een oplossing voor de financiële problemen bij het Eindhovense Muziekgebouw?

Het eerste woord van Judge ‘Matt Damon’ Kavanaugh in dit stukje Saturday Night Live is simpelweg briljant. 

Bij vlagen een beetje flauw, dit stukje Lubach op Zondag. Maar de onderliggende boodschap is helder: waarom zijn er geen goede regels om de integriteit van de Eerste-Kamerleden te bewaken? 

Eén kuub zand ziet er, ingepakt in zakken, dus zo uit. En die ene kuub zand ligt nu dus bij ons voor de deur. Te wachten tot er cement van wordt gemaakt. Dat roept vage herinneringen aan een onduidelijke carnavalshit bij me op.  

Het is niet mijn hobby, maar af en toe wel noodzakelijk: verbouwen. Waar eerst een badkamer was, resten nu slechts vier kale muren. Drie dagen slopen, kappen, bikken en sjouwen en alles is weg. Een week of drie geduld, beloofde de aannemer, en dan is alles weer in orde.

Flinke band vanavond.

Twintig jaar oude biertjes, ergens opgedoken in een kelder en met ons Bierproeversclubje soldaat gemaakt zaterdagavond. De een smaakt prima. De ander naar azijn. Saillant. Heel saillant.

Nee, het gras bij de buren is niet áltijd groener. #graszoden #veelsproeien #eigentuineerst