Vrijdag met de carferry van Calais naar Dover gevaren om onze dochter weg te brengen: zij gaat een half jaartje studeren aan de University of Kent in Canterbury. Vandaag zijn we via dezelfde route weer teruggekomen.
Altijd leuk zo’n bootreisje naar Engeland, vind ik. (Al zullen de passagiers van het het Italiaanse cruiseschip dat afgelopen nacht verging daar anders over denken.)
Leuk omdat je na anderhalf uur varen in een compleet andere wereld bent, de Engelse wereld. Dat betekent pubs, pints, voetbal, darts, groene heuvels, links autorijden, beleefde mensen, getatoëerde jongens, meisjes van 13 die zich kleden alsof ze 23 zijn; het land waar de popmuziek, de punk, de gitaarrock en de indiemuziek zijn uitgevonden en ga zo maar even door.
Een wereld kortom die wel heel vertrouwd aanvoelt.
Discover more from Weblog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Weblog 
Fantastisch toch…
Ik kom er vaak en ontdek iedere keer weer iest ”nieuws”.
En Canterbury is dan altijd onze stopover voor we weer de ferry nemen (via Duinkerken, die onze voorkeur heeft).
Succes gewenst aan dochterlief, ik weet zeker dat ze het naar haar zin zal hebben.
LikeLike
Dank voor je reactie, Ton. Wij varen tot nu toe steeds via Calais. Vanwaar jullie voorkeur voor Duinkerken?
LikeLike