Je moet wat als je door griep aan huis gekluisterd bent, en daarom keek ik de afgelopen tijd wat meer tv dan normaal. Inderdaad, dat schreef ik vanochtend ook al. En in die periode keek ik niet alleen naar Geert Mak, maar ook naar een serie van Ilja Gort: Ilja over de grens in Spanje die op zoek gaat naar de passie van de Spanjaarden. (Voor de tweede keer al kennelijk, maar die eerste serie heb ik dan gemist. Net als die twee in Italië)
Ook dit is een aardige serie, zij het van een heel ander kaliber dan die van Geert Mak. Op het eerste gezicht met weinig diepgang, omdat het vooral gaat over eten, drinken, natuur en cultuur. Maar bij nadere beschouwing zit die diepgang er af en toe wel degelijk in: Ilja Gort kan aardig hardop een eind weg filosoferen over die net genoemde onderwerpen en is een meester in het relativeren. Bovendien duikt hij ook op mooie en minder gangbare plekken op.
En dat maakt – samen met de zonnige Spaanse beelden – de serie heel aangenaam.
Weblog 